Ο Luther Standing Bear ήταν ο αρχηγός της φυλής Ογκλάλα Λακότα Σιού, ο οποίος μαζί με ελάχιστους άλλους, όπως οι Charles Eastman, Black Elk και Gertrude Bonnin έζησε το χάσμα ανάμεσα στον τρόπο ζωής των αυτοχθόνων πληθυσμών της περιοχής Great Plains πριν και κατά τη διάρκεια της άφιξης και μετέπειτα εξάπλωσης των Ευρωπαίων. Μεγαλωμένος μέσα στις παραδόσεις του λαού του μέχρι την ηλικία των 11 ετών, στη συνέχεια εκπαιδεύτηκε στο Carlisle Indian Industrial Boarding School στην Πενσυλβάνια όπου έμαθε την αγγλική γλώσσα και τον αγγλικό τρόπο ζωής. (Αν και αποτελεί Εθνικό Ιστορικό Ορόσημο, το Carlisle παραμένει χώρος διαμάχης στους κύκλους των αυτοχθόνων.)Ωστόσο, όπως και οι προαναφερθέντες σύγχρονοί του, ήταν βαθιά συνδεδεμένος με τις ινδιάνικες ρίζες του αποτελώντας έτσι έναν σύνδεσμο ανάμεσα στους 2 πολιτισμούς. Αν και η είσοδός του στον κόσμο των λευκών ήταν επιτυχημένη – αφού ερμήνευσε πολλούς ρόλους σε ταινίες του Χόλιγουντ – πολεμούσε διαρκώς για την προστασία του τρόπου ζωής των ανθρώπων της φυλής του. Μέχρι τον θάνατό του είχε δημοσιεύσει 4 βιβλία και είχε αποκτήσει ηγετική θέση στο προοδευτικό κίνημα που αποσκοπούσε στη διατήρηση της γηγενούς αμερικανικής κληρονομιάς και της εθνικής κυριαρχίας, που παρέμεινε γνωστή ως μια ισχυρή φωνή όσον αφορά την εκπαίδευση των λευκών ως προς τον τρόπο ζωής των αυτοχθόνων.
Παρακάτω λοιπόν, παραθέτονται 10 γνωμικά του σπουδαίου αυτού Ινδιάνου που είναι γνωστός ως Standing Bear και που είναι σίγουρο ότι θα αλλάξει κατά πολύ την άποψη που έχετε για τη «μοντέρνα» κουλτούρα.
1. Οι έπαινοι, οι κολακείες, οι υπερβολές και οι πομπώδεις λέξεις δεν αποτελούν μέρος της ευγένειας της φυλής των Λακότα. Η υπερβολή στους τρόπους θεωρείται ανειλικρινής ενώ ο άνθρωπος που μιλά συνεχώς θεωρείται αγενής και απερίσκεπτος. Μια συνομιλία ποτέ δεν ξεκινά αμέσως ή βιαστικά.
2. Τα παιδιά διδάσκονται ότι η αληθινή ευγένεια ορίζεται με πράξεις κι όχι με λόγια. Ποτέ δεν περνούν ανάμεσα από τους ηλικιωμένους ή τους επισκέπτες, δεν μιλούν την ώρα που μιλούν οι άλλοι και δεν κοροϊδεύουν έναν άνθρωπο με παραμορφωμένο πρόσωπο. Σε περίπτωση που κάποιο παιδί φερθεί απερίσκεπτα, ο γονιός επαναφέρει την τάξη μιλώντας του ήρεμα.
3. Η σιωπή είναι σημαντική στη φυλή των Λακότα. Η σιωπή προτού μιλήσει κάποιος αποτελεί πραγματική ευγένεια και εφαρμογή του κανόνα ότι «η σκέψη προηγείται της ομιλίας». Επίσης, αποτελεί δείγμα σεβασμού σε περιπτώσεις θλίψης, αρρώστιας, θανάτου ή ατυχίας, καθώς και σε περιπτώσεις σπουδαίων γεγονότων. Η αυστηρή τήρηση αυτής της συμπεριφοράς ήταν χωρίς αμφιβολία η αιτία που του δόθηκε ο λανθασμένος χαρακτηρισμός από τους λευκούς ότι είναι στωικός. Είχε επίσης κατακριθεί ως χαζός, αδιάφορος και αναίσθητος.
4. Οι μεγάλες ανοιχτές πεδιάδες, οι όμορφοι λόφοι και οι χείμαρροι δεν θεωρούνται «άγρια φύση». Μόνο για τους λευκούς η φύση είναι «άγρια» και μόνο εκείνοι θεωρούν ότι είναι «μολυσμένη» με «άγρια» ζώα και «άγριους» ανθρώπους. Για τους Ινδιάνους η γη είναι ήμερη, γενναιόδωρη και περιβάλλει τους ανθρώπους με τις ευλογίες ενός Μεγάλου Μυστηρίου.
5. Η συγγένεια με όλα τα πλάσματα της γης, του ουρανού και του νερού αποτελεί μια βασική και δραστική αρχή. Στα ζώα και τα πτηνά υπάρχει ένα αδελφικό συναίσθημα που κράτησε τη φυλή Λακότα ασφαλή μεταξύ τους. Και τόσο κοντά ήρθαν μερικοί από τους ανθρώπους της φυλής με τους φτερωτούς και τριχωτούς φίλους τους, που κατάφεραν να μιλήσουν κοινή γλώσσα.
6. Αυτή η εξανθρωπισμένη έννοια της ζωής και των σχέσεων έδωσε στους Λακότα αδιάκοπη αγάπη. Γέμισε όλη τους την ύπαρξη με τη χαρά και το μυστήριο της ζωής, τους έδωσε σεβασμό για όλες τις μορφές ζωής κι άφησε χώρο για όλα τα πράγματα στο σύστημα της ύπαρξης όπου οι πάντες έχουν την ίδια αξία.
7. Είναι καλό για το δέρμα να αγγίζει τη γη. Στους ηλικιωμένους αρέσει να βγάζουν τα παπούτσια τους και να περπατούν με γυμνά πόδια πάνω στην ιερή γη. Οι ηλικιωμένοι Ινδιάνοι κάθονται ακόμα πάνω στη γη αντί να σηκώνονται και να απομακρύνονται από τις ευεργετικές δυνάμεις τις. Γι’ αυτούς, το να κάθονται ή να ξαπλώνουν επάνω στο έδαφος σημαίνει ότι μπορούν να σκέφτονται βαθύτερα και να αισθάνονται πιο έντονα. Μπορούν να βλέπουν πιο καθαρά τα μυστήρια της ζωής και να έρχονται πιο κοντά στα άλλα είδη ζωής.
8. Τα πάντα διαθέτουν προσωπικότητα, μόνο που διαφέρει από τη δική μας ως προς τη μορφή. Η γνώση ενυπάρχει σε όλα τα πράγματα. Ο κόσμος είναι μια βιβλιοθήκη και τα βιβλία του είναι οι πέτρες, τα φύλλα, το γρασίδι, τα ρυάκια, τα πουλιά και τα ζώα που μοιράζονται εξίσου με εμάς τις καταιγίδες και τις ευλογίες της γης. Μάθαμε να κάνουμε ό,τι μαθαίνει ένας μαθητής της φύσης και αυτό σημαίνει να αισθανθούμε την ομορφιά της. Ποτέ δεν αντισταθήκαμε στις καταιγίδες, τους θυελλώδεις ανέμους, το τσουχτερό κρύο και τα χιόνια. Μια τέτοια πράξη εντείνει την ανθρώπινη ματαιότητα, γι’ αυτό λοιπόν προσαρμοζόμαστε σε οτιδήποτε προκύπτει με περισσότερη προσπάθεια και ενέργεια αν είναι αναγκαίο, αλλά χωρίς να παραπονιόμαστε.
9. Οι παλιοί Λακότα ήταν σοφοί. Ήξεραν ότι η καρδιά του ανθρώπου μακριά από τη φύση γίνεται σκληρή κι ότι η έλλειψη σεβασμού για τα ζωντανά πλάσματα σύντομα θα οδηγούσε στην έλλειψη σεβασμού και για τους ανθρώπους. Γι’ αυτό φρόντισαν να κρατήσουν τα παιδιά τους κοντά στη φύση.
10. Ο πολιτισμός εισέβαλλε στη ζωή μου σχεδόν με τη βία…δεν κατάφερε όμως να προσθέσει απολύτως τίποτα στην αγάπη μου για την αλήθεια, την ειλικρίνεια και τη γενναιοδωρία.
Πηγή: enallaktikidrasi.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου