Η δίκαιη οργή των εργαζόμενων στα κανάλια που θα χάσουν τη δουλειά τους, αλλά και όλων όσοι συνεχίσουν να εργάζονται σε συνθήκες εργασιακής ζούγκλας πρέπει να γίνει αφετηρία αγώνων σε συμμαχία με το ταξικό εργατικό κίνημα, ώστε να ανοίξει ο δρόμος και της πραγματικής ενημέρωσης σε όφελος του λαού, στο πλαίσιο μιας άλλης, ανώτερης μορφής κοινωνικής οργάνωσης, με επίκεντρο τον άνθρωπο και τις ανάγκες του! Αυτό τονίζει με ανακοίνωσή του το ΠΑΜΕ Τύπου και ΜΜΕ, με αφορμή τη δημοπράτηση των τηλεοπτικών αδειών.Επισημαίνει ότι η επόμενη μέρα, μετά το ξαναμοίρασμα της πίτας των ΜΜΕ μεταξύ παλιών και νέων καπιταλιστών-ιδιοκτητών, που επιχειρεί η κυβέρνηση, βρίσκει τους εργαζόμενους σε ακόμα χειρότερη θέση, ενώ το νέο ραδιοτηλεοπτικό τοπίο θα είναι εξίσου «διαπλεκόμενο», αντιδραστικό, εχθρικό προς την αντικειμενική ενημέρωση του λαού, μακριά από τις αγωνίες και τους αγώνες των εργαζόμενων, όπως και το σημερινό.
Καλεί τους εργαζόμενους στον Τύπο και τα ΜΜΕ να παλέψουν για να μη χαθεί καμία θέση εργασία, για μόνιμη, σταθερή δουλειά με πλήρη δικαιώματα για όλους, για πλήρης κάλυψη των ανέργων του κλάδου και για υπογραφή κλαδικών Συμβάσεων Εργασίας με αποκατάσταση των απωλειών του προηγούμενου διαστήματος.
Αναφέρει συγκεκριμένα το ΠΑΜΕ Τύπου και ΜΜΕ:
«Η επόμενη μέρα, μετά την "ρύθμιση του τηλεοπτικού τοπίου", δηλαδή το ξαναμοίρασμα της πίτας των ΜΜΕ μεταξύ παλιών και νέων καπιταλιστών-ιδιοκτητών, που επιχειρεί η κυβέρνηση, βρίσκει τους εργαζόμενους σε ακόμα χειρότερη θέση.
Από τη μια, σύμφωνα με ομολογία της ίδιας της κυβέρνησης, άλλοι 1.000 και πάνω εργαζόμενοι θα χάσουν τη δουλειά τους.
Από την άλλη, όσοι συνεχίσουν να εργάζονται θα το κάνουν σε συνθήκες εργασιακής ζούγκλας, για τις οποίες έχει φροντίσει τόσο αυτή η κυβέρνηση, όσο και οι προηγούμενες, σε αγαστή συνεργασία και συνεννόηση με το κεφάλαιο και την ΕΕ.
Κάθε κυβέρνηση που υπηρετεί, προασπίζεται και προάγει τα συμφέροντα της αστικής τάξης και των μονοπωλιακών ομίλων, ότι πρόσημο κι αν έχει, όπως κι αν αυτοπροσδιορίζεται, δεν είναι παρά ένας ακόμα κρίκος του αστικού κράτους που, όπως οι ίδιοι ομολογούν, και σωστά, έχει «συνέχεια».
Πρόκειται για το ίδιο κράτος που διατηρούσε "αρρύθμιστο" το θέμα των καναλιών, χωρίς αυτό να εμποδίζει σε τίποτα τους καναλάρχες, να υπερασπίζονται με κάθε μέσο πριν απ' όλα το αστικό σύστημα, μέσα στο οποίο κι αυτοί προάγουν τα ιδιαίτερα πολιτικά και κυρίως επιχειρηματικά τους συμφέροντα.
Στις συνθήκες της καπιταλιστικής κρίσης, ο ανταγωνισμός μεταξύ τους οξύνεται, η σύγκρουση συμφερόντων μετατρέπεται σε λυσσαλέο αγώνα αλληλοεξόντωσης, με τελικό αποτέλεσμα κάποιοι να "φεύγουν από τη μέση".
Στις ίδιες συνθήκες, μπορεί για τους δικούς τους ιδιαίτερους λόγους οι μονοπωλιακοί όμιλοι να αλλάζουν προσανατολισμό ακόμα και σε κερδοφόρα τμήματά του επενδεδυμένου κεφαλαίου τους.
Ειδικότερα για τις επιχειρήσεις ΜΜΕ, οι μητρικοί Όμιλοι μπορούν να διατηρούν ακόμα και μη κερδοφόρα τμήματα, καθώς μέσω αυτών επιχειρείται και επιτυγχάνεται αφενός η ιδεολογική και πολιτική χειραγώγηση εκατομμυρίων εργαζομένων και αφετέρου η απόκτηση άδηλων κερδών μέσα από αδιαφανείς διαδικασίες.
Στο επιχείρημα που αναφέρεται στην ανάγκη για "εξασφάλιση της αντικειμενικότητας στην ενημέρωση" απαντάμε ότι και το νέο ραδιοτηλεοπτικό τοπίο θα είναι εξίσου "διαπλεκόμενο, αντιδραστικό, εχθρικό προς την αντικειμενική ενημέρωση του λαού, μακριά από τις αγωνίες και τους αγώνες των εργαζόμενων, όπως και το σημερινό, αφού τα κανάλια και οι συχνότητες θα εξακολουθούν να ανήκουν σε μεγαλοεπιχειρηματίες και τα δικά τους ατομικά και συλλογικά συμφέροντα θα εξακολουθήσουν να υπηρετούν.
Εμείς οι εργαζόμενοι δεν έχουμε κανένα λόγο να ταυτιζόμαστε με τα συμφέροντα των αφεντικών μας. Δεν έχουμε τίποτα να μοιράσουμε με αυτούς που στήριξαν τις επιχειρήσεις τους στο δικό μας ιδρώτα, είναι οι ίδιοι που χρηματοδοτούμενοι χοντρά από την "καρδιά" του αστικού συστήματος, τις τράπεζες, την ίδια στιγμή, με διάφορα προσχήματα γενίκευσαν την απληρωσιά, τις απολύσεις, την τρομοκρατία, το τσάκισμα εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων.
Αν σήμερα οι καπιταλιστές και τα παπαγαλάκια τους "αγωνιούν" για τη μοιρασιά της πίτας, εμείς πεθαίνουμε κάθε μέρα, επί δεκαετίες, για το ψωμί το δικό μας και των παιδιών μας.
Το ΠΑΜΕ Τύπου και ΜΜΕ συμμερίζεται την αγωνία χιλιάδων εργαζομένων (δημοσιογράφων, διοικητικών, τεχνικών) στα ιδιωτικά κανάλια.
Ποτέ δεν είναι αργά, ακόμα και στις πιο δύσκολες συνθήκες, δεν πρέπει να κυριαρχήσει η ηττοπάθεια και η απελπισία, αλλά αντίθετα, η δίκαιη οργή πρέπει να γίνει αφετηρία αγώνων σε συμμαχία με το ταξικό εργατικό κίνημα ώστε να ανοίξει ο δρόμος και της πραγματικής ενημέρωσης σε όφελος του λαού, στο πλαίσιο μιας άλλης, ανώτερης μορφής κοινωνικής οργάνωσης, με επίκεντρο τον άνθρωπο και τις ανάγκες του!
Ως πρώτο βήμα στην κατεύθυνση αυτή απαιτούμε:
- Καμία απώλεια θέσης εργασίας από την όποια "ρύθμιση" της κυβέρνησης. Μόνιμη, σταθερή δουλειά με πλήρη δικαιώματα για όλους.
- Πλήρης κάλυψη των ανέργων του κλάδου με επίδομα ανεργίας στο 80% του βασικού μισθού της τελευταίας υφιστάμενης ΣΣΕ και μέτρα προστασίας για όσο διάστημα διαρκεί η ανεργία. Ο χρόνος ανεργίας να προσμετράται ως συντάξιμος.
- Υπογραφή κλαδικών Συμβάσεων Εργασίας με αποκατάσταση των απωλειών του προηγούμενου διαστήματος.
Την κρίση να πληρώσει το κεφάλαιο και το κράτος του».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου