Όχι, δεν είναι μόνο ο πρωθυπουργός που κάνει το κρέας ψάρι. Χιλιάδες τρόφιμα κυκλοφορούν ανάμεσα μας που είναι κάτι άλλο από αυτό που περιγράφουν. Αν είμαστε ότι τρώμε, θα μπορούσαμε να είμαστε από σκαθάρια μέχρι...
Όχι, δεν είναι μόνο ο πρωθυπουργός που κάνει το κρέας ψάρι. Χιλιάδες τρόφιμα κυκλοφορούν ανάμεσα μας που είναι κάτι άλλο από αυτό που περιγράφουν. Αν είμαστε ότι τρώμε, θα μπορούσαμε να είμαστε από σκαθάρια μέχρι κι άλογα. Το ότι φυσικά κάποιοι άνθρωποι είναι «γαϊδούρια» και λειτουργούν «ά-λογα» δεν είναι εντελώς τυχαίο.
Τα δομικά μας υλικά τα παίρνουμε από τη διατροφή μας. Και κάποιες συνθήκες έχουν επιτρέψει να δημιουργηθούν δίκτυα που διακινούν τρόφιμα άλλοτε ανεπίτρεπτα κι άλλοτε εντελώς ακατάλληλα για ανθρώπινη κατανάλωση. Στο σκανδαλιστικό βιβλίο μου Παρά Φύση βρίσκεται ό,τι βάζει ο νους σας … μέσα σε τρόφιμα ακόμη και μαζικής κυκλοφορίας.
Από τα δύο μεγάλα σκάνδαλα αλογίσιου κρέατος στην Ευρώπη που παρουσιαζόταν ως βοδινό ή χοιρινό, με το δεύτερο μάλιστα να αφορά άλογα που η εταιρία Sanofi χρησιμοποιούσε ως πειραματόζωα για την ανάπτυξη ορών κατά ασθενειών, μέχρι φωσφορίζουσες μπριζόλες, καρπούζια βόμβες και ψάρια μαϊμούδες, τα διατροφικά σκάνδαλα ήρθαν για να μείνουν.
Μην νομίζετε ότι ποτέ δεν σας αφορούν. Κάποιοι τυχεροί από εσάς είχαν την μοναδική ευκαιρία εν αγνοία τους να δοκιμάσουν στα ΙΚΕΑ εκείνες τις λαχταριστές παρτίδες από σουηδικά κεφτεδάκια και λουκάνικα που χλιμίντριζαν. Ποιες είναι αυτές οι συνθήκες που οδηγούν στην αύξηση των διατροφικών σκανδάλων σήμερα; Ας τις αναλύσουμε μια προς μια:
Α) Η αμερικανοποίηση της διατροφής
Η Αμερική, μέχρι πρότινος η μοναδική υπερδύναμη στον πλανήτη, δεν χρησιμοποιεί μόνο τις στρατιωτικές βάσεις της για να κυριαρχεί. Επιδιώκει και συχνά τα καταφέρνει να έχει και πολιτισμική επιβολή, καθώς στοιχεία του πολιτισμού έχουν σαφέστατο και εμπορικό χαρακτήρα. Ένα από αυτά είναι οι διατροφικές συνήθειες: Τις τελευταίες δεκαετίες η Αμερική προσπαθεί να επιβάλλει το δικό της απαίσιο κι ανθυγιεινό μοντέλο. Από τα μεταλλαγμένα μέχρι τα αναψυκτικά και τις αλυσίδες ταχυφαγίας, οι ΗΠΑ επιχειρούν διαρκώς να κάνουν τον κόσμο σαν τα μούτρα τους. Ευτυχώς, όχι με πλήρη ακόμη επιτυχία.
Και λέμε ευτυχώς γιατί το διατροφικό επίπεδο των ΗΠΑ μόνο με αυτό του Τρίτου Κόσμου μπορεί να συγκριθεί. Όπως γράφω στο «Παρά Φύση»: «Η «κοιτίδα» των τροφικών δηλητηριάσεων στον αναπτυγμένο κόσμο είναι μάλλον οι ΗΠΑ, πατρίδα άλλωστε και του έτοιμου φαγητού. Ενδεικτικά για το διάστημα από το 2000-2007 τα περιστατικά τροφικών δηλητηριάσεων στις ΗΠΑ εκτιμώνται με το αστρονομικό νούμερο των 48.000.000 ετησίως, νούμερο που αντιστοιχεί στο 15% του γενικού πληθυσμού των ΗΠΑ. Με άλλα λόγια, ένας στους 7 αμερικανούς κάθε χρόνο πέφτει θύμα της βιομηχανίας τροφίμων.
Στη Γαλλία όπου υπάρχει κουλτούρα διατροφής, τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά: Το ετήσιο νούμερο κρουσμάτων είναι 750000, ποσοστό κοντά στα 1,2%.
Ένας στους 7 αμερικανούς πέφτει θύμα της τροφής του κάθε χρόνο ενώ περίπου 1 στους 100 Γάλλους θα βρεθεί με τροφική δηλητηρίαση. Η διαφορά στα νούμερα των κρουσμάτων ανάμεσα σε Αμερική και Γαλλία είναι αβυσσαλέα και μας οδηγεί σε μια αδυσώπητη ετυμηγορία: Η έτοιμη τροφή αρρωσταίνει.»
B) Η αλλαγή της κουλτούρας στον έλεγχο των τροφίμων
Η επέλαση του νεοφιλελευθερισμού όχι μόνο ενθαρρύνει τον επιχειρηματία των τροφίμων να κάνει ό,τι του κατέβει στο κεφάλι για να μειώσει το κόστος παραγωγής και να είναι «πιο ανταγωνιστικός» θαρρώντας πως τα διατροφικά σκάνδαλα και οι τροφικές δηλητηριάσεις θα αυτορυθμιστούν, αλλά και στραγγαλίζει οικονομικά τα κράτη επιτρέποντας λιγοστούς πόρους για τη δημιουργία εκτεταμένων τεχνικών κλιμακίων που θα ελέγχουν την τροφή από το σημείο παρασκευής της μέχρι το σημείο πώλησής της. Η απότομη διεύρυνση της ΕΕ επίσης, που σχετίζεται πάλι με τη λογική των αγορών κι όχι των πολιτών, χαλάρωσε τους διασυνοριακούς ελέγχους και στα τρόφιμα.
Γ) Οι διατροφικές κουλτούρες άλλων λαών
Τα μεγάλα μεταναστευτικά ρεύματα της εποχής μας δημιουργούν παράλληλες αγορές τροφίμων που δεν κυκλοφορούν ιδιαίτερα στη Δύση είτε που η κυκλοφορία τους δεν επιτρέπεται στη Δύση. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα όχι μόνο τη δημιουργία μιας αγοράς που ενίοτε έχει χαμηλότερα από τα θεμιτά ή επιτρεπτά ποιοτικά χαρακτηριστικά αλλά και τη δημιουργία λαθρεμπορίου τροφίμων. Έτσι βλέπουμε στην επιχείρηση Opson, στην οποία θα αναφερθούμε αργότερα, να εντοπίζονται κάμπιες προς διακίνηση! Φυσικά, η τρίτη αιτία διατροφικών σκανδάλων είναι πολύ λιγότερο σημαντική από τις προηγούμενες δύο, ο περιορισμός των οποίων θα μας άφηνε με μια αρκετά ασφαλή αγορά τροφίμων.
Η ΕΕ, αναγνωρίζοντας ότι το κακό είχε παραγίνει, αποφάσισε στις αρχές αυτής της δεκαετίας να δημιουργήσει μια συνεργασία ανάμεσα στην Europolκαι την Interpol για τον έλεγχο και τον εντοπισμό διατροφικών σκανδάλων, τη λεγόμενη επιχείρηση Opson. Η λέξη Opson προέρχεται απευθείας από την αρχαία ελληνική λέξη όψον, το προσφάι, ό,τι δηλαδή άλλο έτρωγαν οι αρχαίοι μας εκτός από το ψωμί, ενώ από αυτήν προέρχεται και η λέξη ψάρι.
Τι βρήκε λοιπόν η Opson;
Και τι δε βρήκε: Μόνο η OpsonIVπου διεξήχθη απ το Δεκέμβρη του 2014 μέχρι το Γενάρη του 2015 βρήκε χιλιάδες τόνους παράνομου και πλαστού φαγητού όπως μοτσαρέλας, φραουλών, μαγειρικών ελαίων και αποξηραμένων φρούτων και 270000 τόνους πλαστών ποτών, κυρίως αλκοολούχων. Ανάμεσα στα ευρήματα ήταν 31 τόνοι θαλασσινών στην Ιταλία που πωλούνταν ως φρέσκα ενώ ήταν κατεψυγμένα και είχαν υποστεί επεξεργασία με ουσία που περιείχε κιτρικό οξύ, φωσφορικό άλας και υπεροξείδιο του υδρογόνου για να πείθουν. «Makeup» και στα κατεψυγμένα λοιπόν. Στην Ουγγαρία εντοπίστηκε παράνομο σφαγείο και στη Νορβηγία πλαστά μπουκάλια νερού. Η φετινή Opson, η OpsonV, είχε ακόμη μεγαλύτερο εύρος κι ξετρύπωσε 10000 τόνους και ένα εκατομμύριο λίτρα πλαστών και παρανόμων φαγητών και ποτών. Στην Ελλάδα της κρίσης ανακαλύφθηκαν 3 παράνομα εργοστάσια αλκοόλ με συνολικά 7500 φιάλες.
Στη Μ. Βρετανία κατασχέθηκαν 10000 λίτρα πλαστού και νοθευμένου αλκοόλ. Στη γειτονική μας Ιταλία βρέθηκαν 85 τόνοι ελιών που για να πάρουν χρώμα είχαν βουτηχτεί σε θειικό χαλκό. Στη Γαλλία βρέθηκαν 20 κιλά καμπιών και 11 κιλά ακριδών: Μα ποιος τέλος πάντων τρώει τις πληγές του Φαραώ; Στην Ιταλία, την Ουγγαρία, την Λιθουανία και τη Ρουμανία βρέθηκαν πλαστές σοκολάτες και γλυκά. Στην Ουγγαρία πάλι βρέθηκαν δύο τόνοι κρέατος πάπιας που προορίζονταν για πώληση ως φουά γκρα χήνας. Έχουμε δει πολλούς εγκληματίες να κάνουν την πάπια. Τώρα είδαμε κι αυτούς που κάνουν την πάπια χήνα. Στο Βέλγιο πάλι, κατασχέθηκαν αρκετά κιλά κρέατος μαϊμούς. Όχι, αλήθεια. Κρέας από μαϊμούδες. Εκτιμώ πως η επόμενη Opson θα είναι ακόμη χειρότερη.
Όσο απαραίτητες είναι οι επιχειρήσεις Opsonγια να απομακρύνουν από την αγορά επικίνδυνα τρόφιμα, τόσο μη απαραίτητες κι επικίνδυνες είναι οι συνεργασίες τους με μεγάλες εταιρίες έτοιμου φαγητού και ροφημάτων που υποβαθμίζουν ούτως ή άλλως τη διατροφική ποιότητα των πολιτών του κόσμου. Στα αλήθεια. Συνεργάτες της Interpol και της Europol είναι η Coca Cola, η Mars και η Nestle, εταιρίες που παράγουν θερμιδικές βόμβες. Μπορείτε να διαβάσετε στο «Παρά Φύση» για αυτές τις καλές κυρίες εταιρίες που μας αγαπάνε. Αυτούς, ποιος θα τους σταματήσει; Πάντως σίγουρα όχι η Opson.
Θανάσιμες Θεραπείες
Είναι επίσημο: Η Ιατρική είναι η Τρίτη αιτία θανάτου στις ΗΠΑ. Και αυτή δεν είναι ακριβής εκτίμηση. Γιατί με τα στοιχεία που έχουμε είναι πιθανόν, σήμερα, η ιατρική να είναι πρώτη αιτία θανάτου στις ΗΠΑ! Θα ξεκινήσουμε με την περιγραφή μιας ανάλυσης που δημοσιεύτηκε μόλις πρόσφατα στην ιατρική επιθεώρηση BMJμε τίτλο «Ιατρικό σφάλμα, η τρίτη αιτία θανάτου στις ΗΠΑ». Η ανάλυση εξετάζει στοιχεία ερευνών μετά το 1999 καθώς ο εκτιμώμενος αριθμός θανάτων από ιατρικά σφάλματα υπολογιζόταν από τον αρμόδιο οργανισμό για χρόνια κοντά στις 90.000 ετησίως. Η εκτίμηση των στοιχείων κατάληξε σε 251.454 θανάτους από ιατρικά σφάλματα!
Το ιατρικό σφάλμα αφορά ευρύ φάσμα της θεραπευτικής και μπορεί να είναι διαγνωστική, χειρουργική, κλινική, συμβουλευτική αστοχία, σφάλμα, ατύχημα, παράβλεψη, αμέλεια που επιδεινώνει αχρείαστα την υγεία του ασθενούς οδηγώντας ή όχι στο θάνατο του. Οι αναλυτές δηλώνουν ευθαρσώς πως το νούμερο στο οποίο κατέληξαν υποτιμά τον πραγματικό συνολικό αριθμό των θανάτων καθώς το νούμερο της ανάλυσης στηρίζεται σε καταγεγραμμένα αρχεία υγείας και αφορούσε μόνο τους νοσηλευόμενους.
Η κατάρτιση της ετήσιας λίστας με τους αριθμούς θανάτων ανά αιτία θανάτου ετησίως γίνεται από τον αρμόδιο οργανισμό, το CDCμε βάση τα στοιχεία που περιέχονται σε πιστοποιητικά θανάτου, τα οποία συμπληρώνουν γιατροί, ιατροδικαστές και ιατρικοί ερευνητές. Όπως ορθότατα δηλώνει η ανάλυση, τα πιστοποιητικά αυτά ελάχιστα προβλέπουν την περιγραφή ιατρικών σφαλμάτων ως αιτιών θανάτου.
Επίσης, δεν παραμετροποιείται καθόλου η πρόθεση και η επιδίωξη συγκάλυψης ιατρικών λαθών από αυτούς που εκδίδουν τα πιστοποιητικά καθώς, η έγγραφη παραδοχή θανάσιμου ιατρικού λάθους αποτελεί ομολογία ενοχής για όποιον θέλει να κινηθεί νομικά κατά του θεράποντα και του νοσοκομείου. Με άλλα λόγια, το 251.454 αποτελεί κλάσμα μόλις του πραγματικού αριθμού θανάτων από ιατρικά σφάλματα που θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί.
Μια άλλη μελέτη που δημοσιεύτηκε το 2013 στο Journal of Patients Safety με τίτλο «A new evidence based estimate of patient harms associated with hospitalcare» επιδίωξε να εκτιμήσει όχι μόνο τα σφάλματα που καταγράφονται κατά τη διάρκεια της νοσηλείας αλλά και αυτά που έχουν αναφερθεί μετά την έξοδο από το νοσοκομείο και δεν έχουν καταγραφεί στον ιατρικό φάκελο του ασθενούς. Χρησιμοποιώντας τον πολύ μετριοπαθή συντελεστή του Χ 2, το νούμερο που προκύπτει τελικά είναι440.000 θάνατοι από ιατρικά σφάλματα ετησίως μόνο στις ΗΠΑ!
Έχοντας κατά νου ότι οι θάνατοι από καρδιαγγειακά και καρκίνους έχουν διαμορφωθεί στους 611.000 και 585.000 αντιστοίχως, ένας πιο τολμηρός συντελεστής θα ανέβαζε τους θανάτους από ιατρικά λάθη αυτόματα στην πρώτη θέση των αιτιών θανάτου! Αλλά δεν χρειάζεται να προβούμε σε τόσο τολμηρά βήματα για να στοιχειοθετήσουμε ότι η Ιατρική είναι μάλλον η πρώτη αιτία θανάτου. Οι παραπάνω μελέτες αναφέρονται μόνο σε ιατρικά σφάλματα κατά τη διάρκεια της νοσηλείας. Αλλά αυτά δεν είναι τα μόνα θανάσιμα ιατρικά σφάλματα. Γιατί λάθος διαγνώσεις, λάθος και άλλοτε δόλιες συνταγογραφήσεις και υπερσυνταγροφήσεις με ανταλλάγματα από φαρμακευτικές γίνονται και σε ιατρεία ενώ αυξάνονται και οι υπερδιαγνωστικές τάσεις, ενίοτε επικίνδυνες.
Έχουμε μιλήσει σε προηγούμενα άρθρα για σπείρες γιατρών και φαρμακευτικών που συνταγογραφούσαν εκτός ενδείξεων φάρμακα σε γηροκομεία ενώ γνωστό είναι και το περιστατικό που κυκλώματα ψυχιατρικοποιούσαν παιδιά σε ιδρύματα για να τους πληρώνει η ασφάλεια τα φάρμακά τους. Επιπλέον συντελεστής θανάτων είναι και οι μαζικοί εμβολιασμοί νέων και αχρείαστων εμβολίων αλλά μάλλον το νούμερο αυτών των ιατρογενών θανάτων είναι μικρό.
Ας μην πειράξουμε όμως το 450.000 νεκρούς που εκτίμησε η μελέτη με αυθαίρετους συντελεστές. Κάθε χρόνο στις ΗΠΑ πεθαίνουν καταγεγραμμένα 120.000 άνθρωποι από φάρμακα. Ας αφαιρέσουμε από αυτό το νούμερο τον αριθμό που περιέχεται στους 450.000 νεκρούς που πέθαναν από ιατρικά σφάλματα κατά την διάρκεια νοσηλείας και η αιτία θανάτου ήταν τα φάρμακα που έλαβαν, περίπου 40.000, μας μένουν 80.000. Ας υποθέσουμε ότι τα 3/4 από αυτούς τους θανάτους οφείλονται σε ιατρικά λάθη ή/και δόλο και ας αποδώσουμε τους υπολοίπους σε λάθη αποκλειστικά των χρηστών.
60.000 νεκροί.
Ας χρησιμοποιήσουμε τώρα τον συντελεστή του Χ2 καθώς το αρχικό νούμερο των θανάτων δεν είναι το πραγματικό αλλά αντιστοιχεί μόνο στους καταγραμμένους θανάτους από φάρμακα. Εικάζουμε λοιπόν ότι οι πραγματικοί αριθμοί είναι τουλάχιστον διπλάσιοι, επειδή πολλοί θάνατοι όχι μόνο δεν καταγράφονται καθώς πολλές παρενέργειες και θάνατοι από αυτές δεν γνωστές παρά μόνο όταν οι θάνατοι αρχίζουν να είναι μαζικοί όπως συνέβη με το VIOXμε τους 40000 νεκρούς και καθώς πολλές φορές δεν αναφέρεται από τους συγγενείς κάποια συσχέτιση ανάμεσα στη φαρμακοληψία και το θάνατο. Πάμε έτσι στους 120.000 νεκρούς.
450.000 νεκροί συν 120.000, σύνολο 570.000 νεκροί δηλαδή 570.000 ιατρογενείς θάνατοι στις ΗΠΑ μόνο κάθε χρόνο.
Υπολογίζεται πως για κάθε έναν ιατρογενή θάνατο υπάρχουν δεκαπλάσιες έως εικοσαπλάσιες περισσότερο ή λιγότερο σοβαρές επιδεινώσεις υγείας από ιατρικά σφάλματα. 570.000 Χ 10 = 5.700.000 «τραυματίες» κάθε χρόνο. Αν πολλαπλασιάσουμε επί 20 έχουμε 11.700.000 σοβαρά και λιγότερο σοβαρά τραυματίες, κάθε χρόνο, αριθμός μεγαλύτερος από όλο τον πληθυσμό της Ελλάδας. Αν πάρουμε τους μέσους όρους 570.000 νεκροί, 8.000.000 τραυματίες. Αυτό δεν είναι ιατρική. Αυτό είναι πόλεμος και μάλιστα μεγάλης κλίμακας.
Επαγγελματίας υγείας μού επισήμανε πως σε αυτά τα ιλιγγιώδη πλέον νούμερα θα έπρεπε να αναφερθεί ως κινητήριος μοχλός και η απληστία κάποιων οικογενειών που στοχοποιούν γιατρούς και νοσοκομεία για να πάρουν παχυλές αποζημιώσεις. Υπάρχει όντως αυτή η τάση και από μόνη της συμβάλλει κάπως στην αύξηση των ιατρικών σφαλμάτων καθώς οι γιατροί λειτουργούν με μεγαλύτερο στρες και τείνουν να υπερδιαγνώσκουν για να μην υποστούν κάποια μήνυση. Η τάση όμως αυτή είναι μικρή, δεν είναι αυξητική. Από τους οχτώ εκατομμύρια τραυματίες της ιατρικής στις ΗΠΑ μόνο κάθε χρόνο, μόνο οι 75.000 καταθέτουν μήνυση. Από αυτές τις μυνήσεις μόνο οι 15.000 κερδίζονται από τους ασθενείς ή τις οικογένειες τους.
Θα βελτιωθεί όμως αυτό το όνειδος;
Όχι. Όπως περιέγραψα στο βιβλίο μου «Τι δεν σας λένε οι Γιατροί», τα συστήματα φαρμακοεπιτήρησης είναι τρύπια. Και η κατάσταση γίνεται όλο και χειρότερη, καθώς, όπως περιγράφω στο βιβλίο μου «Θανάσιμες Θεραπείες» αρχίζει να κυριαρχεί πλέον το fasttracking σε δοκιμές κι εγκρίσεις εμβολίων και τα υπόλοιπα φάρμακα θα ακολουθήσουν, ενώ παγκόσμιοι οργανισμοί σκαρφίζονται ανύπαρκτες πανδημίες για να αυξήσουν οι φαρμακευτικές την πελατεία τους, σε υγιείς πλέον πληθυσμούς.
Και όπως περιέγραψα στο βιβλίο μου «Παρά Φύση» δεν το κάνουν αυτό μόνο με τα φάρμακα: Η ιατρική βιομηχανία ανοίγει νέους δρόμους προς υγιή τμήματα του πληθυσμού, όπως φανερώνει και το παράδειγμα της AngelinaJolieπου έκανε τη μαστεκτομή επιδημία. Συνδυάστε όλα αυτά με τις πιέσεις που ασκεί η νεοφιλελεύθερη λαίλαπα στα δημόσια συστήματα υγείας, με ελλείψεις υλικού και μηχανημάτων, με υγειονομική επιβάρυνση, με τεράστια κόπωση και φθορά στους επαγγελματίας υγείας. Προσθέστε τώρα και την εγκατεστημένη πλέον απελπισία των ανθεκτικών στα φάρμακα παθογόνων μικροοργανισμών που μπορούν να μετατρέψουν τα λιγότερο φροντισμένα νοσοκομεία σε επιδημικές εστίες.
Η κατάσταση δεν θα βελτιωθεί. Θα επιδεινωθεί: Στην Ελλάδα τα πράγματα είναι απείρως χειρότερα. Οι άνθρωποι δεν αναγνωρίζουν καν την έννοια του ιατρικού λάθους ή της κακής ιατρικής άσκησης και ανενημέρωτοι και φοβισμένοι, θάβουν τους νεκρούς από τους γιατρούς τους και μαζί με αυτούς και τα ιατρικά εγκλήματα. Η ασυδοσία κυριαρχεί.
Η κρίση καταστρέφει τα νοσοκομεία: Η ιατρική είναι πρώτη ή σχεδόν πρώτη αιτία θανάτου. Δεν μιλάμε πλέον για ένα κόσμο απλά διεστραμμένο. Μιλάμε για ένα κόσμο πλήρως αντεστραμμένο. Και αν συνεχίσουμε έτσι, μάλλον σύντομα κατεστραμμένο.
Ζίκα: Μια ακόμη επιδημία κακής επιστήμης
Ας υποθέσουμε ότι περάσατε από μια περιοχή όπου έγιναν μαζικά εγκλήματα. Δεν είστε φυσικά ο μόνος που πέρασε από την περιοχή και η περιοχή προφανώς δεν είναι ακατοίκητη αλλά την επομένη βρίσκεστε με ένταλμα της Ίντερπολ να εκκρεμεί εις βάρος σας. Θα αναρωτηθείτε ανάμεσα σε άλλα πως είναι δυνατόν μια σοβαρή υπηρεσία να λειτουργεί κατ’ αυτόν τον εγκληματικά πρόχειρο τρόπο, χωρίς να εξετάζει τα κίνητρά σας, το πάνλευκο ποινικό σας μητρώο και τον υποτιθέμενο τρόπο δράσης σας.
Ε λοιπόν, έτσι ακριβώς λειτουργεί τα τελευταία χρόνια ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (WHO).Μάλιστα εκδίδει συναγερμούς για εγκλήματα που δεν έχουν ακόμη γίνει, χαρακτηρίζοντας ανθρωποφάγους κάποιους ιούς χωρίς σοβαρά στοιχεία. Αφού λοιπόν ο ιός Ζίκα δεν είναι νοήμων ωσάν άνθρωπος οφείλουμε να κάνουμε τον δικηγόρο του Ζίκα. Θα ξεκινήσουμε την υπεράσπισή μας από εκεί που πρέπει: από τα στοιχεία κι όχι από τις επιβληθείσες από τον ΠΟΥ εικασίες.
Α) Το τελευταίο διάστημα σε συγκεκριμένη περιοχή της Βραζιλίας έχουν εκτιναχθεί στα ύψη κρούσματα μικρεγκεφαλίας. Νεογνά γεννιούνται κατά εκατοντάδες με υπανάπτυκτα κρανία και εγκεφάλους.
Β) Ο ιός Ζίκα που η κύρια οδός μετάδοσής του είναι συγκεκριμένο είδος κουνουπιών βρίσκεται και στη Βραζιλία αφού κι αυτά βρέθηκαν στη Βραζιλία κι όχι μόνο.
Γ) Ο Π.Ο.Υ .συνέδεσε αυτά τα δύο στοιχεία και εξέδωσε συναγερμό για τον ιό.
Δ) Η Βραζιλία, σε προετοιμασία για τους δικούς της ολυμπιακούς, κατέβασε τον στρατό για να αντιμετωπίσει τον ιό. Μη σας ξενίζει. Μπορεί ο στρατός να μην μπορεί να πυροβολήσει τα κουνούπια όπως είναι φυσικό, αλλά όπως έχουμε περιγράψει στο βιβλίο μου «Θανάσιμες Θεραπείες», επιδημικοί κίνδυνοι είναι εξαιρετικές ευκαιρίες για την επιβολή στρατιωτικών νόμων και τον περιορισμό των ατομικών και κοινωνικών ελευθεριών.
Ε) Ο ιός Ζίκα δεν είναι καινούριος. Απλά ήταν από τους ακίνδυνους ιούς. 8 στους 10 που προσβάλλονται από αυτόν δεν δίνουν απολύτως κανένα σύμπτωμα ενώ ακόμη και αυτοί που νοσούν νιώθουν να περνάνε μια ηπιότατη γρίπη.
Στ) Είναι δύσκολο να διαγνωστεί και να διαφοροδιαγνωσθεί από τη γρίπη λοιπόν. Κι είναι δύσκολο να διαφοροδιαγνωσθεί από τον δάγκειο πυρετό, καθώς τα κουνούπια φορείς του μεταφέρουν και το παθογόνο του δάγκειου πυρετού. Κι είναι ακόμη πιο δύσκολο να διαγνωστεί λόγω της ανεπάρκειας των διαγνωστικών εργαλείων και του γεγονότος ότι ο ιός Ζίκα εξαφανίζεται πλήρως από το σώμα σε μερικές μόλις μέρες. Με άλλα λόγια ψάχνουμε να βρούμε ψήλους-φαντάσματα ανάμεσα σε ψείρες στα άχυρα. Για αυτό κι από τα εκατοντάδες κρούσματα μικρεγκεφαλίας, ελάχιστα ήταν αυτά που επιβεβαιώθηκαν κλινικά πως είχαν πρόσφατα Ζίκα.
Ζ) Κανένας μηχανισμός παθογένειας δεν έχει περιγραφεί για τον Ζίκα σε σχέση με την μικρεγκεφαλία. Απολύτως κανένας. Ο Ζίκα είναι τόσο πιθανό να προκαλεί μικρεγκεφαλία όσο οποιοσδήποτε μικροοργανισμός και οποιοδήποτε τοξικό στη Βραζιλία.
Η) Η προηγούμενη επιδημία Ζίκα στη γαλλική Πολυνησία προκάλεσε τον εξής σπουδαιότατο αριθμό κρουσμάτων μικρεγκεφαλίας: Μηδέν!
Οι επιστήμονες οφείλουν να μας αιτιολογήσουν πώς κάτι που έχει προκαλέσει μηδέν κρούσματα στη γαλλική πολυνησία, προκαλεί εκατοντάδες κρούσματα στη Βραζιλία.
Πέντε είναι οι υποθέσεις που θα δικαιολογούσαν μια τέτοια ανακολουθία: Οι πολυνήσιοι έχουν μια γενετική ιδιαιτερότητα που δεν επιτρέπει στο Ζίκα να τους προκαλέσει μικρεγκεφαλία ή οι βραζιλιάνοι έχουν μια ιδιαιτερότητα που κάνει τον Ζίκα να τους προκαλεί μικροεγκεφαλία ή πως υπάρχει κάποιος ιδιαίτερος συμπαράγοντας στη Βραζιλία που συνδυαστικά με το Ζίκα προκαλεί μικρεγκεφαλία ή πως ο Ζίκα της Βραζιλίας έχει μεταλλαχθεί και το γονιδιώμα του πλέον είναι ικανό να προκαλέσει μικρεγκεφαλία. Το χειρότερο και κατά την εκτίμησή μου το πιθανότερο σενάριο για το πώς ο Ζίκα συνδέεται με μικρεγκεφαλία, είναι πως ο Π.Ο.Υ. με τον ζόρι τον συνέδεσε ωσάν βοσκός που για μία ακόμη φορά φωνάζει λύκος και πως οι μικρεγκέφαλοι του Π.Ο.Υ. για να υπηρετήσουν για μια ακόμη φορά τα μεγάλα κεφάλαια αφήνουν το πραγματικό αίτιο της μικρεγκεφαλίας να αλωνίζει ελεύθερο. Μπορείτε να διαβάσετε το βιβλίο μου «Παρά Φύση» για να μάθετε για τις επιδημίες κακής επιστήμης που προκαλεί ο Π.Ο.Υ. με μεγάλο δημοσιονομικό κόστος για όλες τις χώρες του Πλανήτη.
Θ) Με το άκουσμα πιθανής συσχέτισης Ζίκα/μικρεγκεφαλίας οι μετοχές τριών εταιριών που ασχολούνταν με τον Ζίκα, της Intrexonπου κατασκευάζει γενετικά μεταλλαγμένα κουνούπια που δεν μπορούν να αναπαραχθούν, της Cerusκαι της Inovioπου ανακοίνωσε την παρασκευή εμβολίου Ζίκα, εκτοξεύτηκαν. Πολλά κονδύλια ακόμη θα ξοδευτούν για εμβόλια, διαγνωστικά τεστ και ψεκασμούς, δημιουργώντας επιπλέον αρρυθμία στα ήδη δεινοπαθούντα συστήματα υγείας.
Ι) Αργεντινοί επιστήμονες πρότειναν πως η μικρεγκεφαλία προκαλείται από παρασιτοκτόνο που στοχεύει στους αναπτυξιακούς μηχανισμούς των παρασιτικών οργανισμών. Αν κάτι τέτοιο ισχύει, τα εντομοκτόνα για τα κουνούπια όχι απλά δε θα βοηθούσαν σε τίποτε, το αντίθετο, εκτός από την γενική τους επικινδυνότητα θα μπορούσαν να επιδεινώσουν την «επιδημία μικρεγκεφαλίας».
Αλλά αυτά είναι απλά υποθέσεις που πρέπει να διερευνηθούν στο έπακρο.
Όπως συμβαίνει και με τον Ζίκα και τη μικρεγκεφαλία: Είναι απλά μια υπόθεση. Μια υπόθεση που αναβαθμίστηκε από τον ΠΟΥ σε επιδημία. Μια επιδημία μάλλον κακής επιστήμης, μια ακόμη επιδημία κακής επιστήμης. Αυτή η εκτίμηση μου δεν αποκλείει φυσικά το να είναι ο Ζίκα ο αιτιακός παράγοντας της μικρεγκεφαλίας. Αλλά αυτό οφείλει να αποδεχτεί, κλινικά κι εργαστηριακά και να προταθεί μια θεωρία μηχανισμού δράσης. η οποία οφείλει κι αυτή να αποδεχτεί.
Για μια ακόμη φορά η προτεραιότητα του Π.Ο.Υ.δεν είναι η παγκόσμια δημόσια υγεία αλλά τα κέρδη των φαρμακευτικών. Υποθέσεις εμφανίζονται ως πραγματικές επιδημίες, τεράστια ποσά ξοδεύονται για την «αντιμετώπισή» τους κι όταν το πανηγύρι τελειώνει !
Finito la mu-zika, passato la fiesta…
@ Πέτρος Αργυρίου: κυκλοφορούν τα βιβλία του: «Τι δεν σας λένε οι γιατροί», 2009, «Θανάσιμες Θεραπείες. 2011» και «Παρά Φύση», 2014
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου