Του Μανώλη Δημελλά
Σύντομο απογευματινό ταξίδι με τον ηλεκτρικό. Φάληρο-Βικτώρια, με τους συνεπιβάτες μου λίγο-πολύ να...μοιάζουν, φορούν βρεμένα χειμωνιάτικα μπουφάν και το πρόσωπο απογοητευμένο (μόνο από τον καιρό;) που μας μούλιασε και δε λέει επιτέλους να στρώσει.
Άραγε πόσοι από αυτούς να είναι υποψήφιοι; πόσοι να παλεύουν για ψήφους;
Στη μεγάλη πόλη δύσκολα στέκεσαι στις επιθυμίες των άγνωστων γειτόνων, τραβάς το δρόμο σου κι αποφεύγεις τα χασομέρια. Και τότε πως διαλέγεις τον υποψήφιο; Αφού δεν είναι φίλος, ούτε πιεστικός συγγενής, στέκεσαι κι ακούς το πρόγραμμα, αφουγκράζεσαι τις ικανότητες ή τη δεινότητα της επικοινωνίας!
Τουλάχιστον για τους περισσότερους ψηφοφόρους, θα ήθελα να πιστεύω, ότι η επιλογή είναι μια υπόθεση αρχών και αξιών. Μα η αλήθεια είναι ότι συνήθως το προσωπικό συμφέρον μας αρπάζει το χέρι και το οδηγεί στην κάλπη.
Αφήνω στην άκρη τα καλά της πρωτεύουσας, το μυαλό τραβά στο Νότιο Αιγαίο, τσαλαβουτά στο Καρπάθιο και βγαίνει φορτωμένο αλάτι σε μια παραλία του νησιού μου.
Η Κάρπαθος στον ρυθμό των Δημοτικών εκλογών ανέκαθεν φορούσε τα καλά της.
Μόλις έξι βδομάδες πριν την Κυριακή των εκλογών και οι τρεις συνδυασμοί, για την διεκδίκηση της Δημαρχίας Καρπάθου, έχουν ανάψει τους νευρώνες στο μυαλό των ψηφοφόρων!
Μανώλης Καπετανάκης – Γιάννης Νισύριος – Μιχάλης Τσαμπουνιεράκης.
Η Κάρπαθος σίγουρα θα είναι περήφανη, κάποια τόσο σπουδαία και σημαντικά παιδιά της, αποφασίσουν να κάνουν στην άκρη τις σημαντικές καριέρες τους, να δώσουν την ενέργεια τους για το καλό της.
Εδώ, στους ετεροδημότες, αργούν οι σκέψεις και οι υποσχέσεις των υποψηφίων, δυστυχώς πιο γρήγορα κυκλοφορούν οι προσωπικές βολές και τα κουτσομπολιά.
Πως όμως ψηφίζει ο Καρπάθιος; Με ποια κριτήρια σταυρώνει και σαλιώνει τη ψήφο του;
Η εικόνα που πρόσφατα αποκόμισα δεν είναι ενθαρρυντική. Φίλοι και συγγενείς κάνουν στενό μαρκάρισμα για μια ψήφο και τους λίγο πιο συναισθηματικούς χαρακτήρες εύκολα τους ρίχνουν. Κι έπειτα μετράει λίγο περισσότερο, όπως άλλωστε σε ολάκερη τη χώρα, το αυστηρά προσωπικό συμφέρον.
Η ελπίδα είναι στις νέες γενιές, σε αυτές τις εκλογές θα ψηφίσουν όσοι έχουν γεννηθεί μέχρι 31.12.2002, άραγε οι υποψήφιοι μπορούν, έχουν βρει τρόπους να τους πείσουν; Κι από την άλλη αυτά τα παιδιά θα είναι εκεί για να ψηφίσουν; Καθώς οι περισσότεροι βρίσκονται εκτός Καρπάθου.
Ο αείμνηστος Χαρίλαος Φλωράκης έλεγε ότι η κάλπη είναι… γκαστρωμένη κι επομένως κανείς δεν μπορεί να προβλέψει το αποτέλεσμα. Κι αν κάποιοι πίστεψαν και υπολόγισαν τα κουκιά με βάση τις φαμίλιες, μάλλον τώρα θα ιδρώνουν, θα φυλλομετρούν και θα υπολογίζουν διπλά τους εκλογικούς καταλόγους.
Όμως το ελπιδοφόρο στις φετινές εκλογές τις Καρπάθου είναι οι ολόφρεσκες και εξαιρετικά σημαντικές προσωπικότητες που έχουν αποφασίσει να στηρίξουν το τόπο τους.
Πέρα από τα μικροπολιτικά οφέλη και τα αθέμιτα χτυπήματα κάτω από το τραπέζι, οι εκλογές στην Κάρπαθο είναι μια γιορτή που χρειάζεται τετράγωνη λογική και σύνεση, κυρίως από τους…ψηφοφόρους!
Γιατί εσύ, που για να τιμήσεις τον συγγενή σου, αντί να του πάρεις δώρο ένα κουτί φρέσκες σοκολατίνες, θα του δώσεις την ψήφο σου για να διαχειριστεί τις τύχες μας, είσαι ο ίδιος που θα παραπονιέσαι για την στασιμότητα, πριν κλείσει έξι μήνες θητείας ο εκλεκτός σου.
"verena"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου