Γιατί τα αποκαλούν "τρέιλερ";

Η λέξη "τρέιλερ" στα αγγλικά σημαίνει ρυμουλκούμενος/ συρόμενος -εκτός των άλλων εννοιών της.
Πώς λοιπόν προέκυψε αυτός ο όρος για κάτι που προβάλλεται για να διαφημίσει μια ταινία;

Το πρώτο τρέιλερ ταινίας προβλήθηκε στο Beach Rye, ένα πάρκο ψυχαγωγίας της Νέας Υόρκης, το 1912.

Ένα στέλεχος της Paramount, αναφέρθηκε σ' αυτό το ιστορικό συμβάν, στις 25 Οκτωβρίου του 1966:

"Κάποιος κρέμασε ένα σεντόνι και έδειξε τη σειρά Adventures of Kathlyn. Στο τέλος του ρολού, η Kathlyn ρίχτηκε στο λάκκο ενός λιονταριού. Μετά από αυτό, 'έσυρε' ένα κομμάτι ταινίας που ρωτούσε 'ξέφυγε από το λάκκο του λιονταριού;'. Δείτε το συναρπαστικό κεφάλαιο της επόμενης εβδομάδας!". Από εκεί βγήκε ο όρος 'τρέιλερ', η διαφήμιση μιας ταινίας προσεχώς."

Αυτές οι σκηνές, στην πραγματικότητα προβάλλονταν μετά τις ταινίες και έτσι βαπτίστηκαν "τρέιλερ". Το Hollywood τα αποκαλεί "previews" (προεπισκόπηση), η βιομηχανία του θεάματος όμως προτιμάει τη λέξη τρέιλερ.

Μια καταχώρηση για τη λέξη "τρέιλερ" στο αγγλικό λεξικό της Οξφόρδης δείχνει ότι η λέξη χρησιμοποιείται με την έννοια του "διαφημιστικού κλιπ" ήδη από το 1928.

Η New York Times, στις 2 Ιουνίου του 1917, περιέγραψε την εκστρατεία των ΗΠΑ για την πώληση πολεμικών ομολόγων: "Χτες, μια επιτροπή της εθνικής ένωσης της βιομηχανίας κινηματογράφου, άρχισε να στέλνει ταινίες γνωστές ως τρέιλερ (διαφημίζοντας τα ομόλογα) σε όλες τις 15.000 ή περισσότερες κινηματογραφικές αίθουσες στις ΗΠΑ...".

Στο βιβλίο Coming Attractions: Reading American Movie Trailers διαβάζουμε: "Η National Screen Service, το 1919, άρχισε να κάνει διαφημίσεις ταινιών από φωτογραφίες των φιλμ (χωρίς την άδεια των στούντιο) και να τα πουλάει μετά τις ταινίες".

Στη δεκαετία του 1930, τα τρέιλερ πρόβαλαν άτομα που δεν έπαιζαν καν στην ταινία. Τότε είχε κάποιος την ιδέα ναι μεν να συνεχίσουν τα τρέιλερ, αλλά να μπουν πριν από την κυρίως ταινία, όχι μετά.

Μια άλλη σημαντική αλλαγή που συνέβη τα τελευταία χρόνια είναι, αντί ένα ή δύο τρέιλερ που εμφανίζονταν πριν την κύρια ταινία, τον τελευταίο καιρό, όλοι μας έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε έξι, επτά ή και οκτώ τρέιλερ.

Από το 1930 και μετά, πριν από μια ταινία έπαιζαν κινούμενα σχέδια, ταινίες μικρού μήκους ή/ και επίκαιρα και ένα ή δύο τρέιλερ ταινιών. Σταδιακά, με την πάροδο των χρόνων, τα κινούμενα σχέδια, οι ταινίες μικρού μήκους και τα επίκαιρα ελαττώθηκαν και προστέθηκαν όλο και περισσότερα τρέιλερ.

Άρθρο του ηθοποιού Eddie Deezen από neatorama

πηγη