Λίγο ακόμα και θα είναι αργά…

Το Νο. 1 μουσικό είδωλο των πιτσιρικάδων δεν προσφέρεται πλέον για «κράξιμο», σε όρους χαβαλέ
Ο Παντελής Παντελίδης είναι «ο αλκοολικός που κατά τύχη πέθανε επειδή τράκαρε μεθυσμένος». Ο «κατά τύχη MVP» Γιάννης Αντετοκούνμπο «ένας μαύρος που νιώθει τόσο Έλληνας που έφτιαξε marketing Greek Freak».


Ο ίδιος δεν θέλει να έχει την τύχη του Τζάστιν Μπίμπερ που «αναγκάστηκε να αποσυρθεί», ούτε του Μάικλ Τζάκσον (που πέθανε) και για αυτό θα αλλάξει το όνομα του σε Lil Jesus. O λόγος; «Όλους τους καλλιτέχνες με το δικό μου ταλέντο στο τέλος τους σκοτώνουν» και με την αλλαγή του ονόματος «θα δώσω ελπίδα ότι υπάρχει καλλιτέχνης στη μουσική βιομηχανία που τα κατάφερε χωρίς να χρειαστεί να στερηθεί τη ζωή του».

«Καλλιτέχνης» λοιπόν. Έτσι αυτοαποακαλείται ο Θεόδωρος Agustin Gega, κατά κόσμον Sin Boy, ο οποίος έχει μεταξύ άλλων κυκλοφορήσει τραγούδι με ρεφρέν «δεν είμαι ηλεκτρολόγος μα θα σου αλλάξω τα φώτα».


Αλλά η γνώμη που έχει ο ίδιος για τον εαυτό του και οι συγκρίσεις με Τζάκσον και Μπίμπερ είναι το τελευταίο μάλλον που θα έπρεπε να μας απασχολεί. Το πρόβλημα είναι ότι εκτός από αυτόν νομίζουν ότι είναι καλλιτέχνης και εκατοντάδες χιλιάδες έφηβοι στην Ελλάδα. Και όχι μόνο. Ακόμα και παιδιά 7 και 8 ετών έχουν… λυγίσει στη φρενίτιδα που έχει προκαλέσει το «Mama», κατέχοντας ένα σημαντικό μερίδιο στα 42 εκατ. views που έχει κάνει στο YouTube.

Ακόμα πιο εξωφρενικό είναι το νούμερο των 408.000 εγγεγραμμένων χρηστών – θεατών, στο κανάλι του στο YouTube. Εδώ και λίγες ώρες οι φανατικοί οπαδοί του αναζητούν το λόγο που τα τραγούδια του έχουν εξαφανιστεί από αυτό. Να είναι η επέκταση του «επαναστατικού» παραληρήματος που εξαπέλυσε με πάσα χυδαιότητα τα τελευταία 24ωρα στα social media, ανακοινώνοντας και την ακύρωση των εμφανίσεων του το Σεπτέμβρη; Η μήπως οι τρισκατάροι Illuminati που έχουν βαλθεί να τον καταστρέψουν, έριξαν ήδη κάποιους από τους πιο δεινούς χάκερ στο κατόπι του;

Το κομμάτι που έγινε εν ριπή οφθαλμού εθνικό χιτ αποτελεί ένα φόρο τιμής στα γκαζωμένα «απείραχτα» αυτοκίνητα – έτσι όπως βγήκαν από τη mama τους – και παίρνουν με τσαμπουκά και yolo αποφασιστικότητα τις στροφές στα 200. Μια ελεγεία σε όλους τους κάγκουρες αυτού του κόσμου, που ο Γρηγόρης Αρναούτογλου, με την αβάσταχτη ελαφρότητα της εμπορίας τηλεοπτικών σκουπιδιών θέωρησε σκόπιμο να δώσει βήμα στον υμνητή της, ακούγοντας χωρίς ίχνος ενόχλησης να λέει μεταξύ άλλων ότι «μισώ πολύ τον Κανάκη» και ότι «αν ήθελε φήμη μπορούσα να του δώσω λίγη από την άπειρη δική μου».

Στην εποχή της ραγδαίας ανάδειξης σαθρών προτύπων μέσω της τεχνολογικής εξέλιξης, είναι εξαιρετικά δύσκολο, έως ακατόρθωτο, να παρακολουθήσουμε τους ρυθμούς με τους οποίους τα παιδιά μας οικειοποιούνται μια τέτοιας μορφής έκφραση.

Είναι κατά συνέπεια πιο επιβεβλημένο από ποτέ στο παρελθόν να αναζητήσουμε τα ποιοτικά εκείνα ερεθίσματα που θα τα στρέψουν προς άλλες αναζητήσεις, εξηγώντας τους για ποιο λόγο η εν γένει ρητορική του κάθε Sin Boy είναι ό,τι πιο σάπιο μπορεί να θαυμάσει και να ζηλέψει κάποιος. Από τη στιγμή που τα φέραμε στον κόσμο είναι το μίνιμουμ που πρέπει να κάνουμε για αυτά, ει δυνατόν και με πλύση εγκεφάλου για την αξία της λογοτεχνίας ως μία πηγή απόδρασης.

Με τέτοιου είδους νοσηρά πρότυπα ανατράφηκε και ο προσεχώς «μικρός Ιησούς», που είναι ξεκάθαρο πλέον ότι χρειάζεται επιστημονική βοήθεια – ανήμπορος να διαχειριστεί την υπερβολική δόση δημοσιότητας και πλουτισμού, που μια απαίδευτη χώρα του πρόσφερε απλόχερα από τη μία μέρα στην άλλη.

Το Νο. 1 μουσικό είδωλο των πιτσιρικάδων δεν προσφέρεται πλέον για «κράξιμο», σε όρους χαβαλέ. Με μυαλό ήδη σαλεμένο από τη φήμη, τη μεγαλομανία και τη ματαιοδοξία, είναι πλέον η στιγμή να δράσουν οι οικείοι του, προτού μια άλλη υπερβολική δόση του χτυπήσει την πόρτα.