Ένα συχνό γεγονός που παρουσιάστηκε από τα πρώτα χρόνια γέννησης της Εκκλησίας μας ήταν και είναι οι αιρέσεις.Η βασική αιτία της δημιουργίας των αιρέσεων οφείλεται κυρίως στον εγωισμό κάποιων, οι οποίοι θέλοντας να ερμηνεύσουν και να εξηγήσουν κάποια εδάφια της Αγίας Γραφής, έπεσαν σε σοβαρά δογματικά λάθη.
Ο λόγος που έπαθαν αυτό, ήταν επειδή σε διάφορα δυσνόητα γι αυτούς σημεία, δεν θέλησαν να ακολουθήσουν την ερμηνεία των θεοφόρων πατέρων της εκκλησίας αλλά έδωσαν την δική τους ερμηνεία. Το αποτέλεσμα ήταν να οδηγηθούν σε χαώδεις και ανεξέλεγκτες καταστάσεις που φθάνουν μέχρι τις ημέρες μας.
Ο σκοπός όμως του άρθρου μου αυτού δεν είναι να κάνω ιστορική αναδρομή των αιρέσεων,αλλά να τονίσω την προσοχή των πιστών όταν συναντούν αιρετικούς.
Εδώ εννοώ κατά πρώτο λόγο εκείνους που ανήκουν σε διάφορα χριστιανικά δόγματα και το παραδέχονται. Όπως χιλιαστές,ευαγγελικοί κλπ. -Βέβαια υπάρχουν και βαπτισμένοι ορθόδοξοι που πιστεύουν σε κάποιες αιρετικές θεωρίες,αλλά επειδή γι αυτούς χρειάζεται ειδική μεταχείριση θα τους περιλάβω αργότερα-.Όλους αυτούς τους αιρετικούς που προανέφερα (συμπεριλαμβανομένων και των παπικών) η εκκλησία μας(σύμφωνα πάντα με τους ιερούς κανόνες της), τους θεωρεί ότι βρίσκονται σε πλάνη, όπως λέει και ο Απ.Παύλος(Β’Τιμ.γ14).
Αυτοί είναι τόσο σφικτά δεμένοι με τα πιστεύω τους, ώστε να είναι σχεδόν αδύνατον ανθρωπίνως να αλλάξουν.Μόνο κατόπιν θαύματος θα έλεγα. Από την λίγη προσωπική μου πείρα (επειδή κάποτε θέλησα να κάνω διάλογο με μάρτυρες του Ιεχωβά),έχω να προτείνω,-αυτό που με συνεβούλευσαν κι εμένα από το γραφείο αιρέσεων της Ι.Μ.Πειραιώς.
–ΔΕΝ ΑΝΟΙΓΟΥΜΕ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΜΕ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ ΜΟΝΟΙ ΜΑΣ, ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΑΝ ΝΟΜΙΖΟΥΜΕ ΟΤΙ ΕΧΟΥΜΕ ΑΡΚΕΤΕΣ ΓΝΩΣΕΙΣ.ΠΡΕΠΕΙ ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ ΝΑ ΠΑΡΕΥΡΙΣΚΕΤΑΙ ΚΑΙ ΕΝΑΣ ΕΞΕΙΔΙΚΕΥΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΓΙΑ ΘΈΜΑΤΑ ΑΙΡΈΣΕΩΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΑΣ.
– Υπάρχουν και τέτοιοι χαρισματικοί χριστιανοί.
Αρκεί βέβαια να μην το ξέρει αυτό ο αιρετικός γιατί δεν θα έλθει.
Θα πει ίσως κάποιος,γιατί δεν μπορώ να τον αντιμετωπίσω; Έχω διαβάσει σχετικά βιβλία και παρακολουθήσει ομιλίες,θα με βοηθήσει και ο Θεός.
Η απάντηση είναι η εξής : Όταν αυτοί μας ρωτούν, ή απαντούν σε διάφορα θέματα, εμείς πρέπει να προσπαθούμε να τους φέρουμε σε δύσκολη θέση με τα λεγόμενά μας. Αν όμως πχ από τα επτά θέματα που αναλύουμε, στο ένα βρεθούμε αδιάβαστοι,τότε αυτοί παίρνουν θάρρος. Και τότε λένε στον εαυτό τους και σε μας : Ορίστε ! δεν μπορείτε να απαντήσετε γιατί δεν έχετε δίκιο !
Κακά τα ψέμματα ο αντιαιρετικός αγώνας είναι κυρίως υπόθεση των χαρισματικών διδασκάλων της Εκκλησίας.Όπως διαβάζουμε και στο Α Κορ.ΙΒ-29.
Όσο για εμάς που προσπαθούμε αγωνιζόμενοι, νομίζω ότι είναι ασφαλές όταν τους συναντήσουμε, ή να τους αποφύγουμε,ή να δώσουμε μια σύντομη ομολογία πίστεως όπως πχ»δεν συζητάω μαζί σας , είμαι ορθόδοξος χριστιανός»
Αυτά προς το παρόν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου