Όσο μεγαλύτερη είναι η ψέμα ...

«Όσο μεγαλύτερη η ψέμα, όσο περισσότερο επαναλαμβάνεται, τόσο πιο πιστευτό γίνεται»

Πουουλ Γιόζεφ Γκαίμπελς, Υπουργός Προπαγάνδας της Νασιστικής Γερμανίας, 1933 - 1945.


Είναι πλέον πεντακάθαρο σε όλους ανεξαιρέτως πως ο Πρόεδρος της Τουρκίας Ρ. Τ. Ερντογάν αντιγράφει ένα προς ένα τα βήματα της φασιστικής Γερμανίας που οδήγησαν στην παγκόσμια καταστροφή των 60 εκατομμυρίων νεκρών του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου:

Αναπτύσσει γεωμετρικά την πολεμική βιομηχανία της Τουρκίας, εισέρχεται σε ξένα εδάφη και ξένες θαλάσσιες περιοχές, θεωρώντας ότι ανήκει, κάνει εθνική καθαρισμό από την ασφαλή σε ανυποψίαστους λαούς, δηλώνει αυτοπεποίθηση «προστάτης» ανθρώπων που συμφέρει (προτιμότερα μουσουλμάνους εκτός Τουρκίας που εκδιώκονται μεθοδικά ή βίαια για να αποτελέσουν πρόσχημα «επέμβασης»), φανατίζει τους αμόρφωτους πληθυσμούς Της ανατολής ΜΕ στρατιωτικούς χαιρετισμούς ΚΑΙ παραμύθια «υπεροχής» ΣΕ άλλους απέναντι λαούς ΚΑΙ επιβάλλει υποχρεω ική, απόλυτη «υποταγή» μέσα στην Τουρκία με ακραίες φασιστικές μεθόδους.

Επιπλέον, ο Ρ. Τ. Ερντογάν εφαρμόζει με ευλάβεια το ναζιστικό δόγμα Γκαίμπελς « Όσο μεγαλύτερη είναι η ψέμα, τόσο περισσότερο επαναλαμβάνεται, τόσο πιο πιστή γίνεται » - ιδιαίτερα μετά την πλήρη έλεγχο ολόκληρης της Τουρκίας από την « Φαμίλια Ερντογάν ».

Το δόγμα αυτό αποτελεί βέβαια διαχρονική συνήθεια όλων των τουρκικών κυβερνήσεων που υπηρετούν την ιδέα της παντουρκίας με πρωταγωνιστικό παράδειγμα τον πρωθυπουργό της Τουρκικής εισβολής στην Κύπρο Μπουλέντ Έτσεβιτς που είχε δηλώσει με αδιαμφισβήτητη υποκριτική ότι « φέρνει την ειρήνη στην Κύπρο » με 5.000 Κυπρίους δολοφονίες, το 70% της Κυπριακής οικονομίας, 200.000 Κύπριους προσφύγων στο ίδιο τους πατρικό, 1.619 «αγνοούμενοι» που εκτελέστηκαν εν ψυχρώ ( οι Αμερικανοί είχαν στη Βιρμανία, μετά από οκτώ χρόνια πολέμου, μόνο 800 αγνοούμενους μενού ) και επ 'αόριστο «εγκατάσταση» της Τουρκίας στα μισά εδάφη της Κυπριακής Δημοκρατίας, που υποτίθεται ότι θα «προστατεύσει» ως μία από τις τρεις εγγυητικές δυνάμεις!

Οι επωφελείς είναι οι εφαρμογές του Γκέμπελλικου δόγματος από την σημερινή Ερντογάνικη Τουρκία:

Όλες οι Τουρκικές εισβολές στη Συρία είχαν φανταχτερά, παραπλανητικά ονόματα για τον αποπροσανατολισμό της Τουρκικής και της διεθνούς κοινής γνώμης από τους πραγματικούς στόχους των εισβολών: Το Αύγουστο του 2016 η εισβολή στη βορειοδυτική Συρία ήταν βαπτισμένη με το «intact» όνομα « Ασπίδα του Εβραύτη ». Τον Ιανουάριο του 2018 η εισβολή στο Αφρίν ονομαζόταν « Κλάδος Ελαίας », που αποδείχθηκε (και αποδεικνύεται συνεχώς) κατακόκκινος από το αίμα των αθώων ανθρώπων. Η τελευταία εισβολή τον Οκτώβρη του 2019 βαπτίστηκε θραυστά για τις ανάγκες της τουρκικής προπαγάνδας σαν ... « Πηγή της Ειρήνης »!

Όλες οι εισβολές έγιναν με ευλογίες Αμερικανών και Ρώσων (ο καθένας για δικούς του λόγους).

Όλες οι εισβολές έγιναν με στόχο την ενοποίηση των κουρδικών πληθυσμών μέσα σε συριακό έδαφος, την εγκατάσταση ελεγχόμενων φιλοτουρκικών πληθυσμών και τελικά την επέκταση της Τουρκίας εντός της Συρίας - στόχοι που «εφαρμόζονται» μεθοδικά και στην μαρτυρική Κύπρος εδώ και περίπου πέντε δεκαετίες.

Στην εκπνοή όμως του Νοεμβρίου 2019 ο Ρ. Τ. Ερντογάν συντρίψει όλα τα καταγεγραμμένα ρεκόρ Γκέμπελικής προπαγάνδας. Ας δούμε πως:

Στις 28 Νοεμβρίου έγινε γνωστό ότι η Τουρκία υπέγραψε με το στρατιωτικό κυβερνήτη της Τρίπολης « Memorandum of Cooperation » για την Ασφάλεια και τη Στρατιωτική Συνεργασία καθώς και « Μνημόνιο Συμφωνίας για τη θάλασσα, που απορρέει από το διεθνές δίκαιο ».

Με αυτή τη γενική και τελείως αόριστη διατύπωση, που εμπλουτίζεται φραστικά και με ελάχιστη «διεθνή δικαιοσύνη», οι Τούρκοι θέλουν να καλύψουν τις πραγματικές προθέσεις τους που δεν είναι άλλες από την ψυχρή και μεθοδική λαθρομετανάστευση σε ελληνικό και κυπριακό φυσικό πλούτο!

Οι Τούρκοι προετοιμάζουν εδώ και μια τουλάχιστον δεκαετία μια «συμφωνία» με την Λιβύη κομμένη και ραμμένη στα μέτρα τους. Οι παράνομες προσπάθειες που αγνοούν την ύπαρξη της Κυπριακής Δημοκρατίας (επειδή δεν αναγνωρίζουν την Αυτού Μεγαλειότατη, Τουρκία) έγιναν με όλες σχεδόν τις χώρες της Μεσογείου (και την Ισραήλ) χωρίς αποτέλεσμα , όταν για λίγους μήνες άρχισαν να διαμαρτύρονται για το πώς πλησιάζει η υπογραφή η οποία θα αφορά την ΑΕΖ μεταξύ Λιβύης και Τουρκίας, η οποία έχει οριστεί από τον ΟΗΕ της Λιβύης. Κάπως έτσι φτάσαμε στο « Μνημόνιο συνεννόησης » (οι Τούρκοι πάντα εφευρίσκουν φανταστικές ονομασίες για τις ανομίες τους) που απλά, εξαφανίζεται από τον χάρτη εκτός από την Κυπριακή Δημοκρατία, όχι μόνο μικρά, κατοικημένα Ελληνικά νησιά όπως το Καστελόριζο, αλλά και μεγάλα όπως η Ρόδος ή πολύ μεγάλα όπως ολόκληρη η Κρήτη !!

Οι Τούρκοι «προσκάλεσαν» στην Τουρκία τον πρόεδρο του Προεδρικού Συμβουλίου του Κυβερνήτη του Εθνικού Συμφώνου της Λιβύης Φαγιέζ αλ Σαράτζ, ανέλαβαν την απεριόριστη στρατιωτική και οικονομική βοήθεια για να κρατήσουν την αβέβαιη εξουσία του και «έπεισαν» να υπογράψουν μαζί τους «Μνημόνιο Συνεργασίας», στο όνομα της Λιβύης.

Ο Αντιπρόεδρος του Προεδρικού Συμβουλίου της Κυβέρνησης του Εθνικού Συμφώνου της Λιβύης Αλ Μαϊμπάρι (που είναι υποτακτικός στο στρατιώτη Χαλίφα Χάφταρ, ο οποίος καταδίκασε το «μνημόνιο» με πολύ σκληρή γλώσσα) κατηγόρησε τον Σαρράτζ ότι « κατηγόρησε τη διεθνή αναγνώριση της κυβέρνησης που ορίστηκε από τον ΟΗΕ εθνική συμφωνία» και « έκανε συμφωνία ΣΤΟ Όνομα Της Λιβύης κατά παράβαση όλων ΤΩΝ Νόμων και κατά παράβαση ΤΩΝ διατάξεων Της Λιβυκής Πολιτικής Συμφωνίας που υπεγράφη ΣΤΗ Σχιράτ» (η οποία τον οδήγησε στην θέση που έχει), τονίζοντας με έμφαση ως «οι αποφάσεις του Προεδρικού Συμβουλίου λαμβάνονται συλλογικά και αυτό ισχύει για το ζήτημα της σύναψης Συμβάσεων και Συμφωνιών ».

Ακολούθησαν οι έντονες και απολύτως δικαιολογημένες αντιδράσεις της Ελληνικής πλευράς, όπως του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας ( Η θεσμική ακεραιότητα του μνημονίου αγγίζει τα όρια της ευδαιμονίας ), του Έλληνα Πρωθυπουργού ( Όσοι βιάζονται να αμφισβητούν, με τρόπο θεσμικά αδιάφορο, τα κυριαρχικά μας δικαιώματα να γνωρίζουν ότι θα βρουν απέναντι τους όχι μόνο την Ελλάδα, αλλά και τους Ευρωπαίους συνεργάτες μας ), του Έλληνα Υπουργού Εξωτερικών (Κάθε σχετική σκέψη ή πρωτοβουλία είναι τελείως εκτός πλαισίου της διεθνούς δικαίου, δεν έχει καμία ανταπόκριση ... είναι παντελής αγεωγραφής, διότι αγνοεί κάτι που όλοι νομίζω ότι μπορεί να διαπιστώσει ότι μεταξύ των δύο χωρών υπάρχει ο μεγάλος γεωγραφικός όγκος της Κρήτης ), του Προέδρου του Ελληνικού Κοινοβουλίου ( Ανεξάρτητος, αγεωγράφητος, εκτός Διεθνούς Δικαίου η στάση της Τουρκίας ) κ.α.

Βέβαια Στου Τούρκου παντουρκιστή ΤΗΝ Πόρτα, όσο θέλεις βρόντα : Η απάντηση του δικτατορίσκου της Άγκυρας δόθηκε με τον πρέποντα Γκαιμπελικό τρόπο , στην εκδήλωση για τον αγωγό TANAP, προκαλώντας την αποχώρηση σύσσωμης της Ελληνικής αντιπροσωπείας:

«Δυο γεωτρύπανα μας, το Fatih και το Yavuz, και δύο σεισμογραφικά σκάφη μας συνεχίζουν τις εργασίες τους. Δεν θα τραβήξουμε από εκεί τα πλοία μας γιατί αυτοί ξεφωνούν . Με την Λιβύη κάναμε τη συμφωνία μας. Τώρα άρχισε να απειλούν τη Λιβύη. Μετά την συμφωνία θα έρθει στο κοινοβούλιο μας και θα προχωρήσουμε το θέμα σε άλλη μορφή. Από τους γεωτρήσεις μας δεν θα υπάρξει σύγκρουση ή αίμα αλλά ειρήνη και ευημερία »...« Κάποιοι, αντί για δίκαιη διανομή των πηγών στην Ανατολική Μεσόγειο, προτιμούν τη ρητορική της απειλής και των εξαναγκασμών . Δεν υπάρχει χώρα πάνω από τη διεθνή νομοθεσία . Δεν μπορεί να φτάσει κάποια στιγμή με τη λογική "το έκανε και τελείωσε". Η Τουρκία δεν θα υποκύψει σε τέτοια ζητήματα! ».

Με άλλα λόγια τα ίδια ακριβώς πράγματα που κάνει ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν (Απειλές, εξαναγκασμοί, ρατσισμός της διεθνούς δικαιοσύνης, που επιτεύχθηκαν στην Κύπρο, το Αιγαίο, στη Μεσόγειο) διακηρύσσουν ότι άλλοι κάνουν εναντίον της Τουρκίας και πως «δεν θα υποκύψει»! Πραγματικά, πρόκειται για την απόλυτη συντριβή κάθε προηγούμενης απόδοσης Γκέμπελικής προπαγάνδας!

Σ ΥΜ Π Ε Ρ Α Σ Α Α Α: Εδώ και εκατό χρόνια επιβεβαιώνεται ότι οι Τούρκοι δεν κάνουν ούτε μισό βήμα χωρίς πολλή πλάτη . Μετά την δρομολόγηση της «επέκτασης» προς τη Συρία (με τις πλάτες των Αμερικανών και των Ρώσων - για τους ίδιους λόγους), η σειρά πήρε την Κύπρο και την Ελλάδα.

Είναι ακόμη ζητούμενο εάν οι Τούρκοι έχουν ήδη εξασφαλίσει τις απαιτούμενες πλάτες για τη δημόσια βία του διεθνούς δικαίου .

Πιθανότητα ΜΙΑ ΕΙΝΑΙ ΝΑ τις εξασφάλισαν Από ΤΟΝ απρόβλεπτο Ντόναλτ Τράμπ στις πολύωρες συσκέψεις ΤΟΥ Λευκού Οίκου Της 13 ης Νοεμβρίου 2019 , έναντι άγνωστων «ανταλλαγμάτων», κάτι που θα αντιληφθούμε μετά την επίσκεψη του Έλληνα πρωθυπουργού στην Αμερική , τον Γενάρη του 2020. Πάντως η χρονική ακολουθία (επίσκεψη Ερντογάν, τουρκική δραστηριότητα, επίσκεψη Μητσοτάκη) δεν εκπέμπει καλά μηνύματα και ας υπάρχει η ξεκάθαρη τοποθέτηση του Αμερικανικού ΥΠΕΞ ( « Η ανακοίνωση ενός υπογεγραμμένου μνημονίου κατανόησης για την οριοθέτηση μεταξύ της Τουρκία και της κυβέρνησης Εθνικής Συμφιλίωσης της Λιβύης (GNA) έχει προκαλέσει εντάσεις στην περιοχή, δεν είναι χρήσιμη και είναι προκλητική-3/12/2019 ).

Μικρή πιθανότητα να εξασφαλιστεί και από τη Ρωσία, παρά το «αυστηρό» μήνυμα της Ρωσίας για τη συμφωνία Τουρκίας - Λιβύης (3/12/2019).

Τελικά, ένας τρίτος πιθανότητα είναι οι Τούρκοι να ρισκάρουν με το σκεπτικό πως οπωσδήποτε κάτι θα κερδίσει . Αν κάποιος εισβάλλει στο σπίτι μας και μας ζητήσει «να τα βρούμε ειρηνικά», δεν θα φύγει αν δεν πάρει κάτι - λίγο ή πολύ. Άρα, ο ορίζοντας κάτι θα κερδίσει που θα αποτελέσει την βάση μελλοντικών αιτήσεων.

Οι Ελληνες, οπουδήποτε και αν βρίσκονται, δεν έχουν κανένα άλλο δρόμο από αυτόν που επιλέγουν πάντοτε στη μακραίωνη ιστορία τους: Μολ ὼ ν Λαβέ!

πηγή