Στην Κύπρο, τόσο ο λαός, όσο και οι πολιτικοί, είναι βαθιά Ευρωπαϊστές. Θεωρούν την ύπαρξη του κράτους τους, συνδεδεμένη με την Ευρωπαϊκή προοπτική. Και πιστεύουν στο Ευρωπαϊκό ιδεώδες της ενοποίησης και σε όλα αυτά που έχουν από καιρό εξαφανιστεί ουσιαστικά από το Ευρωπαϊκό γίγνεσθαι.
Αυτή η Κύπρος, αυτό το μικρό κράτος της Νοτιοανατολικής Μεσογείου, έβαλε βέτο στις κυρώσεις κατά της Λευκορωσίας, συνδέοντας το θέμα με τις κυρώσεις κατά της Τουρκίας. Δεν ήταν ένα γενναίο βέτο κατά του παραλογισμού σε αυτό το θέμα από την στρουθοαμηλίζουσα Ευρώπη, που θέλει να τιμωρήσει την Λευκορωσία αλλά ανέχεται και επιβραβεύει ουσιαστικά το νεοαναζιστικό καθεστώς του Κιέβου.
Ήταν όμως μια απόφαση με βάση το εθνικό συμφέρον σύμφωνα με τις Ευρωπαϊκές πρακτικές και παρά τις αδιανόητες ενέργειες του Αναστασιάδη μέχρι τώρα, σε αυτό το σημείο δεν μπορεί κανείς να πει κάτι.
Την ίδια στιγμή η ευρώδουλη Ελληνική κυβέρνηση, παρακολουθώντας και ανεχόμενη τις Τουρκικές προκλήσεις, λέει ναι σε όλα όσα θέλει να περάσει το Ευρω ιερατείο. Και περιμένει με αγωνία την Ευρωπαϊκή απόφαση, για να πάει σε διάλογο με την Τουρκία, διάλογο για τον αριθμό των παραχωρήσεων.
Λέγαμε για τον Αναστασιάδη τόσα. Τι άλλο να πούμε πια για τον Έλληνα Πρωθυπουργό και την εθελοδουλεία του. Εκτός ίσως από το πόσο φοβερός τύπος είναι, τι καλές συνεντεύξεις σε άπταιστα Αγγλικά δίνει στο CNΝ και πόσο κομψή σύζυγο έχει.
Η ξεφτίλα τους δεν έχει πάτο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου