Η θαλάσσια επέκταση των σκανδιναβικών πληθυσμών κατά την εποχή των Βίκινγκ (περίπου 750–1050 μ.Χ.) ήταν ένας μακρινός μετασχηματισμός στην παγκόσμια ιστορία
Όταν μιλάμε για σκανδιναβική ιστορία, είναι σχεδόν αδύνατο να μην αναφέρουμε τους Βίκινγκς. Ιστορίες για τους Σκανδιναβούς πολεμιστές και τους αρχαίους Βόρειους (Νορβηγούς) Θεούς έχουν ταξιδέψει εδώ και πολύ καιρό σε όλο τον κόσμο. Αλλά ίσως μέρος αυτής της αφήγησης βασίζεται μόνο σε μύθους και ζωντανεύει από τον λαϊκό πολιτισμό. Τουλάχιστον, αυτό φαίνεται από μια νέα μελέτη από το Πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης.
Η μελέτη είναι η μεγαλύτερη γενετική μελέτη των Βίκινγκς που έγινε ποτέ. Οι ερευνητές έχουν δημιουργήσει αλληλουχία με το γονιδίωμα 442 θραυσμάτων οστών από την εποχή των Βίκινγκς, από όλη την Ευρώπη, και έχουν κάνει κάποιες μάλλον εκπληκτικές ανακαλύψεις. Μεταξύ άλλων, οι Βίκινγκς μπορεί να μην είναι τόσο Σκανδιναβοί όσο πίστευαν μέχρι τώρα...!
"Οι Βίκινγκς είχαν πολύ περισσότερα γονίδια από τη Νότια και Ανατολική Ευρώπη από ό, τι περιμέναμε. Συχνά είχαν παιδιά με ανθρώπους από άλλα μέρη του κόσμου. Στην πραγματικότητα, τείνουν επίσης να είναι μελαχρινοί και όχι ξανθοί, κάτι που διαφορετικά θεωρείται το «Χαρακτηριστικό του Βίκινγκ »,εξηγεί ο καθηγητής στο Ίδρυμα Lundbeck Center for Geogenetics στο Ινστιτούτο GLOBE στο Πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης, Eske Willerslev.
Οι αγρότες της ενδοχώρας «έχασαν» την Εποχή του Χαλκού
Η νέα μελέτη αποκαλύπτει επίσης ότι γενικά οι Βίκινγκς ήταν πολύ πιο διαφορετικοί γενετικά από τις αγροτικές κοινωνίες στην ηπειρωτική Σκανδιναβία. "Οι Βίκινγκς ζούσαν σε παράκτιες περιοχές, και γενετικά μιλώντας, ήταν εντελώς διαφορετικοί άνθρωποι από τις κοινωνίες των αγροτών που ζούσαν περισσότερο στην ενδοχώρα.
Οι κάτοικοι της ηπειρωτικής χώρας είχαν πολύ λιγότερα κοινά με τους Βίκινγκς από τους αγρότες που ζούσαν στην Ευρώπη πριν από χιλιάδες χρόνια. Θα μπορούσατε σχεδόν να πείτε ότι γενετικά, οι αγρότες έχασαν όλη την Εποχή του Σιδήρου και του Χαλκού ", αναφέρει ένας ακόμα συγγραφέας της μελέτης και Επίκουρος Καθηγητής στο Κέντρο Γεωγενετικής στο Ινστιτούτο GLOBE, Ashot Margaryan.
Το DNA από ένα θηλυκό σκελετό με το όνομα Kata που βρέθηκε σε έναν τόπο ταφής Viking στο Varnhem της Σουηδίας, που έγινε η αλληλουχία ως μέρος της μελέτης [Φ: Vastergotlands Museum]
Ωστόσο, το διαφορετικό γονιδίωμα των Βίκινγκ πηγάζει όχι μόνο από ανθρώπους από αλλού που ταξιδεύουν στους οικισμούς τους. Στην πραγματικότητα, ήταν οι ίδιοι ,άπληστοι ταξιδιώτες -επιδρομείς, και ιστορικά, τους γνωρίζουμε καλύτερα για τις λεηλασίες και τις δολοφονικές επιδρομές τους στο εξωτερικό. Αλλά αυτή η γενετική μελέτη ρίχνει νέο φως στο ποιος πήγε που.
«Οι Δανοί Βίκινγκς πήγαν στην Αγγλία, ενώ οι Σουηδοί Βίκινγκς πήγαν στη Βαλτική και οι Νορβηγοί Βίκινγκς πήγαν στην Ιρλανδία, την Ισλανδία και τη Γροιλανδία. Ωστόσο, οι Βίκινγκς από αυτά τα τρία
«έθνη» σπάνια αναμίχθηκαν γενετικά. Ίσως ήταν εχθροί ή ίσως υπάρχει κάποια άλλη έγκυρη εξήγηση. Απλώς δεν ξέρουμε, "λέει ο Ashot Margaryan.
Ένας Βίκινγκ εξωτερικά, ένας Σκωτσέζος εσωτερικά
Η νέα μελέτη απορρίπτει επίσης αυτό που πιστεύουμε ότι γνωρίζουμε για το ποιος πραγματικά έκανε μαζί τους τις επιδρομές. Οι ερευνητές μπόρεσαν να μάθουν περισσότερα για αυτό σε έναν τάφο στην Εσθονία, όπου δολοφονήθηκαν βάναυσα οι επιδρομείς Βίκινγκς.
Ένας μαζικός τάφος περίπου 50 ακέφαλων Βίκινγκς από μια τοποθεσία στο Ντόρσετ του Ηνωμένου Βασιλείου. Μερικά από αυτά τα υπολείμματα χρησιμοποιήθηκαν για ανάλυση DNA [Φ: Dorset County Council / Oxford Archaeology]
"Η δημοφιλής λαϊκή παράδοση αναφέρει ότι ο αρχηγός των Βίκινγκ θα στρατολογούσε τους ισχυρότερους πολεμιστές από γειτονικές φυλές ή κοινότητες για να τους ενώσει σε μια επιδρομή σε κάποιον άλλο τόπο . Αλλά ανακαλύπτουμε ότι τουλάχιστον πέντε από τους Βίκινγκς σε αυτόν τον τάφο είναι στενά συνδεδεμένοι. Ίσως μάλιστα μόλις είχαν φέρει την οικογένειά τους όταν πλέον συνέχισαν να συμμετέχουν και σε άλλες επιδρομές ", εξηγεί ο Eske Willerslev.
Ωστόσο, οι Βίκινγκς δεν έχαναν μάχες πάντοτε, όπως εδώ και μάλιστα τα πήγαν καλύτερα σε άλλα μέρη. Στην Αγγλία, για παράδειγμα, ήταν δυνατόν να εντοπιστεί η εισροή ή εισβολή, ανθρώπων από τη Σκανδιναβία , μελετώντας τη γλώσσα αλλά και συγκεκριμένα ονόματα τόπων. Και η νέα μελέτη δείχνει ότι σε ορισμένα από αυτά τα μέρη, οι κάτοικοι αγκάλιασαν πραγματικά ολόκληρη την κουλτούρα των Βίκινγκ.
"Στη Σκωτία υπάρχει ένας τάφος, ο οποίος από αρχαιολογική άποψη θα χαρακτηριζόταν ως τάφος των Βίκινγκ. Τα ξίφη και τα σύμβολά του αντικατοπτρίζουν τον πολιτισμό των Βίκινγκ. Ωστόσο, γενετικά, ο άνθρωπος στον τάφο δεν έχει τίποτα κοινό με τους Βίκινγκς. Είναι ένα παράδειγμα για τον τρόπο με τον οποίο η κουλτούρα των Βίκινγκ αγκαλιάστηκε σε ορισμένα μέρη ", εξηγεί ο Eske Willerslev.
Και η νέα μελέτη δεν απορρίπτει μόνο δημοφιλείς ιδέες της λαϊκής παράδοσης για τους Βίκινγκς, από καιρό σε καιρό, επιστημονικοί κύκλοι έχουν επίσης συζητήσει την εποχή των Βίκινγκ.
"Ορισμένοι ερευνητές και διανοούμενοι έχουν την άποψη ότι στο Βορρά, έχουμε την τάση να ρομαντικοποιουμε την εποχή των Βίκινγκ, γιατί είναι δική μας και είναι μια πολύ συγκεκριμένη ιστορία. Υποστήριξαν ότι η εποχή των Βίκινγκ δεν ήταν πραγματικά η εποχή αλλά μάλλον μέρος της ''Εποχής του Σιδήρου''. Ωστόσο, με αυτήν τη νέα μελέτη μπορούμε να αποδείξουμε ότι η εποχή των Βίκινγκ ήταν πράγματι κάτι ιδιαίτερο. Οι Βίκινγκς ταξίδεψαν πολύ πιο μακριά, είχαν πολλά γονίδια της Νότιας Ευρώπης και ήταν πολύ πιθανό μέρος για μια πολύ πιο εκτεταμένη πολιτιστική ανταλλαγή με τον υπόλοιπο κόσμο από οποιαδήποτε σύγχρονη τους αγροτική κοινωνία », καταλήγει ο Eske Willerslev.
Τα ευρήματα δημοσιεύονται στο Nature . Με πληροφορίες από : Το Πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης, Σχολή Υγείας και Ιατρικών Επιστημών [16 Σεπτεμβρίου 2020]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου