Μια κρύα χειμωνιάτικη νύχτα του 1933, οι Tony Marino, Joseph "Red" Murphy, Francis Pasqua, Hershey Green και Daniel Kriesberg μαζεύτηκαν σε ένα άθλιο παράνομο μπαρ στη Νέα Υόρκη και ξεκίνησαν ένα σχέδιο. Ήταν το αποκορύφωμα της Παγκόσμιας Οικονομικής Ύφεσης του 1929, και αυτοί οι πέντε αγωνίζονταν για κάτι καλύτερο. Ο Tony ήταν ο ιδιοκτήτης του μπαρ -ένα ετοιμόρροπο κατάστημα, σφηνωμένο ανάμεσα σε ένα μικρό κατάστημα με τέντες και έναν τοίχο από τούβλα. Δεν φαινόταν να ανοίγει ποτέ, αλλά αργά το βράδυ, οι πόρτες άνοιγαν και έμπαιναν μέσα κάθε είδους σκοτεινοί τύποι που ήθελαν να πιούν.
Όμως, δεν πλήρωναν όλοι οι πελάτες τον Tony. Μερικοί άδειαζαν τις βρώμικες τσέπες τους και έγραφαν το υπόλοιπο σε μια καρτέλα, κάτι που ξεχνούσαν εύκολα. Ο μεγαλύτερος παραβάτης ήταν ο Michael Malloy, ένας Ιρλανδός που είχε πάει στην Αμερική αναζητώντας μια καλύτερη ζωή, αλλά αντ' αυτού βρέθηκε βυθισμένος στην φτώχεια και χωρίς στέγη.
Πριν από τη κατάρρευση του χρηματιστηρίου, ο Malloy εργάστηκε ως πυροσβέστης. Έπειτα, άρχισε να κάνει περίεργες δουλειές, όπως το να σκουπίζει σοκάκια ή να συλλέγει σκουπίδια. Τις νύχτες πήγαινε στον Marino και έπινε.
Εκείνο το βράδυ, καθώς ο Malloy ροχάλιζε σε μια γωνία του μπαρ, οι πέντε άντρες συζητούσαν για τους δύσκολους καιρούς και πώς θα μπορούσαν να κερδίσουν γρήγορα χρήματα. Μετά από αρκετό ποτό, αποφάσισαν ένα απαίσιο σχέδιο: θα έκαναν ασφαλιστήριο συμβόλαιο σε κάποιον αθώο και θα ονομάζονταν οι ίδιοι δικαιούχοι. Έπειτα θα σκότωναν το θύμα και θα έπαιρναν τα χρήματα. Παλιότερα, ο Marino είχε κάνει ξανά ένα τέτοιο σχέδιο. Τον προηγούμενο χρόνο, είχε γίνει φίλος με μια άστεγη, την έπεισε να κάνει ένα ασφαλιστήριο συμβόλαιο αξίας 2.000 δολαρίων, και στη συνέχεια, μια κρύα νύχτα, την μέθυσε και την άφησε γυμνή, βρεγμένη και αναίσθητη δίπλα σε ένα ανοιχτό παράθυρο. Ο γιατρός είπε ότι ο θάνατός της ήταν ατύχημα και ο Marino πήρε το ποσό της ασφάλειας.
Οι πέντε συνωμότες άρχισαν να βολεύουν τον Malloy και τον έδιναν δωρεάν ποτά. Του εξήγησαν ότι μάζευαν υπογραφές για μια αναφορά που θα έκανε τον Marino να εκλεγεί σε ένα τοπικό γραφείο. Αν ο Malloy υπέγραψε την αναφορά, ο Marino του υποσχέθηκε ότι θα του έδινε απεριόριστη πίστωση. Η υπόσχεση του δωρεάν ποτού ενθουσίασε τον Malloy και υπέγραψε βιαστικά όλα όσα του είχαν βάλει μπροστά του. Χωρίς να το γνωρίζει, ο Malloy υπέγραψε τρία ασφαλιστήρια συμβόλαια, συνολικής αξίας πάνω από 3.500 δολάρια -περίπου 70.000 το 2020.
Το μπαρ του Τony Marino
Το σχέδιο ήταν απλό. Ο Malloy ήταν στα 50 του, αν και φαινόταν τουλάχιστον μια δεκαετία μεγαλύτερος, και ήταν σε απαίσια κατάσταση. Με απεριόριστη πίστωση, ο Marino πίστευε ότι ο Malloy θα έπινε μέχρι θανάτου. Όως, ο Malloy αποδείχθηκε ανθεκτικός. Κάθε βράδυ, έπινε το μισό του βάρος σε ποτό, ευχαριστούσε τον Marino για τη φιλοξενία του και επέστρεφε την επόμενη μέρα.
Η συμμορία συνειδητοποίησε ότι μόνο του το αλκοόλ δεν μπορούσε να κάνει τίποτα. Έτσι, ο Marino άρχισε να προσθέτει λίγο αντιψυκτικό στα ποτά του. Ούτε αυτό όμως έκανε κάτι. Αντικατέστησε το αντιψυκτικό με νέφτι, μετά με λοσιόν για άλογα και τελικά έριξε στο ποτό δηλητήριο για αρουραίους. Και όμως, ο Malloy συνέχισε να ζει. Στη συνέχεια, η ομάδα δοκίμασε ωμά στρείδια εμποτισμένα με αλκοόλ από ξύλο, επειδή ο Pasqua, ένας από τους συνωμότες, είχε δει έναν άνδρα να πεθαίνει αφού έφαγε στρείδια με ουίσκι. Στη συνέχεια, του έδωσαν ένα σάντουιτς από χαλασμένες σαρδέλες με δηλητήριο και πινέζες για χαλιά. Ο Malloy όχι μόνο έζησε, αλλά έβαλε και βάρος.
Η ομάδα κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο Malloy είχε σιδερένιο στομάχι και ίσως ήταν αδύνατο να τον σκοτώσουν με αλκοόλ και φαγητό. Έτσι, αποφάσισαν να δοκιμάσουν μια επιτυχημένη μέθοδο: να τον παγώσουν μέχρι θανάτου, όπως έκανε ο Marino με την άστεγη γυναίκα. Μια εξαιρετικά κρύα νύχτα, περίμεναν μέχρι που ο Malloy λιποθύμησε. Τον έβγαλαν έξω και έριξαν νερό πάνω του. Όμως, ούτε αυτό λειτούργησε. Αργότερα, ο Malloy ξύπνησε και σύρθηκε μέσα στο μπαρ του Marino για να το κοιμηθεί στο πάτωμα.
Μέχρι εκείνη τη στιγμή, η δολοφονία του Malloy είχε γίνει θέμα υπερηφάνειας αλλά και αποπληρωμής. Με τις μηνιαίες πληρωμές ασφάλισης να αυξάνονται, ο Marino απελπισμένος προσέλαβε έναν οδηγό ταξί για να περάσει με το αυτοκίνητο πάνω από τον Malloy. Όμως, και έτσι δεν κατάφερε τίποτα, παρά μόνο να του σπάσει μερικά κόκαλα. Μετά από σύντομο χρονικό διάστημα στο νοσοκομείο, ο Malloy επέστρεψε στο μπαρ.
Η συμμορία δεν άντεχε άλλο. Στις 22 Φεβρουαρίου, αφού ο Malloy κοιμήθηκε, τον πήραν στο δωμάτιο του Murphy, του έβαλαν έναν σωλήνα στο στόμα και το συνέδεαν με το αέριο. Τελικά, ο Malloy πέθανε. Άντεξε λιγότερο από πέντε λεπτά. Δωροδόκησαν έναν γιατρό για να τον ανακηρύξει νεκρό από πνευμονία και τον έθαψαν γρήγορα. Όμως, μια ιστορία σαν αυτή, μένει σπάνια θαμμένη. Σύντομα, τα νέα για τον "Malloy the Durable" ή "Iron Mike" μαθεύτηκαν, και όταν οι φήμες έφτασαν στα αυτιά του αστυνομικού, ξεκίνησε έρευνα. Το σώμα του Malloy ξεθάφτηκε και εξετάστηκε.
Αυτό που δεν γνώριζαν οι δολοφόνοι ήταν ότι το αέριο που σκότωσε το Malloy ήταν μονοξείδιο του άνθρακα, ένα αέριο που σχηματίζει έναν τόσο θανατηφόρο και σταθερό δεσμό με πρωτεΐνες στο αίμα που παραμένει στο σώμα για μήνες. Η εργαστηριακή ανάλυση βρήκε εύκολα τα θανατηφόρα επίπεδα του μονοξειδίου του άνθρακα στον Malloy. Οι αστυνομικοί δεν κουράστηκαν ιδιαίτερα να πάρουν τις ομολογίες του γιατρού που έκανε την πρώτη αυτοψία και του οδηγού του ταξί που είχε προσλάβει ο Marino. Ολόκληρη η συμμορία συνελήφθη.
Ο Hersey Green πήγε στη φυλακή, ενώ τα άλλα τέσσερα μέλη εκτελέστηκαν στην ηλεκτρική καρέκλα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου