Το ραγισμενο δοχειο: Ενας κινεζικος μυθος με πολυ σημαντικο νοημα

Ενας κινεζικος μυθος που μας υπενθυμιζει οτι κανεις δεν ειναι τελειος, ολοι εχουμε αδυναμιες αλλα και δυνατοτητες, αρκει να τις

εκμεταλλευτουμε σωστα.

 Μια γρια γυναικα, Κινεζα κουβαλουσε νερο με δυο μεγαλα δοχεια κρεμασμενα απο τους ωμους της. Το ενα δοχειο ηταν αψογο και μετεφερε παντα ολη την ποσοτητα νερου που επαιρνε. Το αλλο ειχε μια ρωγμη και στο τελος της μακριας διαδρομης απο το ρυακι στο σπιτι, εφθανε μισοαδειο.

Ετσι για δυο ολοκληρα χρονια η γρια κουβαλουσε καθημερινα μονο εναμισι δοχειο νερο στο σπιτι της. Φυσικα το τελειο δοχειο ενοιωθε υπερηφανο που εκπληρωνε απολυτα και τελεια το σκοπο για τον οποιο ειχε κατασκευαστει. Το ραγισμενο δοχειο ηταν δυστυχισμενο, που μολις και μετα βιας μετεφερε τα μισα απο αυτα που επρεπε, ενοιωθε ντροπη για την ατελεια του.

Υστερα απο δυο χρονια δεν αντεχε πια την κατασταση αυτη και αποφασισε να μιλησει στη γρια.

-Ντρεπομαι τοσο για τον εαυτο μου και θελω να σου ζητησω συγγνωμη!

-Μα γιατι; ρωτησε η γρια.

-Για ποιο λογο νιωθεις ντροπη;

-Ε, να!

-Δυο χρονια τωρα μεταφερω μονο το μισο νερο λογω της ρωγμης μου και εξαιτιας μου κοπιαζεις αδικα κι εσυ!

Η γρια χαμογελασε:

-Παρατηρησες οτι στο μονοπατι υπαρχουν λουλουδια μονο στη δικη σου πλευρα και οχι στη μερια του αλλου δοχειου;

Προσεξα την ατελεια σου και την εκμεταλλευτηκα. Φυτεψα σπορους στην πλευρα σου και εσυ τους ποτιζες. Δυο χρονια τωρα μαζευω τα ανθη και στολιζω το τραπεζι μου. Αν δεν ησουν εσυ αυτη η ομορφια δε θα λαμπρυνε το σπιτι μου!

Βεβαια δεν ηταν η ατελεια του δοχειου που το εκανε ξεχωριστο αλλα η ιδιαιτερη ικανοτητα της γυναικας εκεινης να διακρινει και να χρησιμοποιησει την αδυναμια του.

Ο καθενας μας εχει τις “ρωγμες” του και τις “αδυναμιες” του που μπορουν ακομη κι αυτες να γινουν χρησιμες και να ομορφυνουν τη ζωη μας. Καθε “ρωγμη” μπορει να κανει τη ζωη μας πιο πλουσια και πιο ενδιαφερουσα αρκει να βρει καποιος την ομορφια που μπορει να δωσει η ατελεια μας.

“Ραγισμενοι” φιλοι, μην ξεχνατε να σταματατε στην ακρη του δρομου και να απολαμβανετε το αρωμα των λουλουδιων που φυτρωνουν στη μερια σας. Αν ο καθενας μας μετετρεπε, σαν τη γρια γυναικα της ιστοριας μας τις ατελειες του διπλανου του σε κατι χρησιμο και ομορφο σιγουρα ο κοσμος μας θα ηταν καλυτερος!