Ένα "Pogost", δηλαδή μια περιφραγμένη περιοχή, βρίσκεται απομονωμένο στο νησί Κίζι, στη λίμνη Ονέγκα, στη Δημοκρατία της Καρελίας στη Ρωσία. Στο νησί βρίσκονται ένα σύμπλεγμα εκκλησιών, χαρακτηριστικό παράδειγμα της ρωσικής αρχιτεκτονικής του 18ου αιώνα.
Η λίμνη Ονέγκα είναι η δεύτερη μεγαλύτερη λίμνη της Ευρώπης, μετά τη Λάντογκα. Στις όχθες της είναι κτισμένη η πόλη Πετροζαβόντσκ, πρωτεύουσα της Καρελίας. Η λίμνη διαθέτει περίπου 1.650 νησιά, ένα από τα οποία και το Κίζι, το οποίο διαθέτει ένα σύμπλεγμα 89 εκκλησιών που χρονολογούνται από τον 15ο έως τον 20ο αιώνα. Το 1990, το νησί ανακηρύχτηκε Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς από την UNESCO. Το όνομα του νησιού προέρχεται από από την αρχαία λέξη της Καρελίας "kizhat" ή "kizhansuari", που σημαίνει "κοινωνική συνάθροιση" ή "νησί των αγώνων".
Η εκκλησία της Μεταμορφώσεως - φωτογραφία
Ανάμεσα στις εκκλησίες του νησιού, ξεχωρίζει εκείνη της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος, με ύψος πάνω από 120 πόδια. Είναι η πιο εντυπωσιακή και το κλίτος της είναι γεμάτο με εικονογραφίες αγίων της ορθόδοξης πίστης. Η εκκλησία χρησιμοποιείται αποκλειστικά το καλοκαίρι.
Οι ειδικοί χρονολογούν την κατασκευή των κτιρίων ανάμεσα στο 1713 και το 1714, αν και τα ονόματα των εργατών παραμένουν άγνωστα. Ένας τοπικός θρύλος αναφέρει ότι κάποιος από τους βασικούς κατασκευαστές των εκκλησιών, αφού χρησιμοποίησε ένα και μόνο τσεκούρι για την κατασκευή τους, το πέταξε μετά στη λίμνη λέγοντας ότι δε θα υπήρχε άλλο να του μοιάζει.
Το Pogost - φωτογραφία
Η πρώτη αναφορά στις εκκλησίες χρονολογείται το 1563. Το έγγραφο περιγράφει δύο θολωτές ξύλινες εκκλησίες με καμπαναριό που στέκονταν στο νότιο τμήμα του νησιού και αναφέρει μια παλαιότερη περιγραφή τους από το 1496. Μια πιο λεπτομερής περιγραφή τεκμηριώθηκε στο 1628. Συγκεκριμένα, σε αντίθεση με τις μετέπειτα, οι θολωτές εκκλησίες του Pogost κάηκαν από πυρκαγιά που προκλήθηκε από κεραυνό στο τέλος του 17ου αιώνα. Η πρώτη εκκλησία που φτιάχτηκε μετά την πυρκαγιά ήταν η Εκκλησία της Σκέπης το 1694. Ανακατασκευάστηκε αρκετές φορές μεταξύ του 1720-49 και το 1764 ξαναχτίστηκε στη σημερινή της μορφή. Το 1714, κατασκευάστηκε η Μεταμόρφωση με τους 22 τρούλους και αμέσως μετά προστέθηκε το καμπαναριό. Το καμπαναριό ξαναχτίστηκε το 1862. Κάποια στιγμή στα μέσα του 17ου αιώνα, γύρω από τις εκκλησίες στήθηκε ένας φράχτης μήκους 300 μέτρων.
Οι εκκλησίες χτίστηκαν πάνω σε πέτρες, χωρίς θεμέλια. Βασικό υλικό τους είναι το ξύλο βελανιδιάς με διαστάσεις περίπου 30 εκατοστά διάμετρο και 3 έως 5 μέτρα μήκος. Χιλιάδες κορμοί μεταφέρθηκαν στο νησί από την ηπειρωτική χώρα για την κατασκευή των εκκλησιών. Οι κορμοί συναρμολογήθηκαν μεταξύ τους χωρίς καρφιά, αλλά με τη χρήση γωνιών. Οι επίπεδες οροφές ήταν από ξύλο ελάτης και οι τρούλοι από λεύκα.
Οι επισκέπτες επιτρέπεται να τριγυρίσουν ανάμεσα στις εκκλησίες, σε ένα υπαίθριο μουσείο αφιερωμένο στη μοναδική ιστορία, την αρχιτεκτονική και την εθνογραφία της περιοχής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου