Ο Ντάγκλας Φέρμπανκς σηκώνει στον αέρα τον Τσάρλι Τσάπλιν

 

Κατά τη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου εκδόθηκαν στις ΗΠΑ τα "ομόλογα πολέμου" (war bond), συνολικά τέσσερις εκδόσεις, ώστε να συγκεντρωθούν χρήματα προς υποστήριξη των Συμμάχων. Η εγγραφή σ' αυτά τα ομόλογα έγινε σύμβολο πατριωτισμού στις ΗΠΑ.



Στην προσπάθεια να πουληθούν αυτά τα ομόλογα δημιουργήθηκε μια επιθετική εκστρατεία. Η κυβέρνηση χρησιμοποίησε διάσημους καλλιτέχνες και αστέρες του κινηματογράφου. Ο Al Jolson, η Elsie Janis, η Μαίρη Πίκφορντ, ο Ντάγκλας Φέρμπανκς και ο Τσάρλι Τσάπλιν ήταν μεταξύ των διασημοτήτων που έκαναν δημόσιες εμφανίσεις, προωθώντας την ιδέα ότι η αγορά ομολόγων ήταν "κάτι πατριωτικό που πρέπει να κάνουμε". Ο Τσάπλιν έκανε επίσης μια ταινία μικρού μήκους (The Bond) με δικά του έξοδα.

Ο Ντάγκλας Φέρμπανκς ήταν -εκτός από ηθοποιός- και παραγωγός του κινηματογράφου. Η σταδιοδρομία του άρχισε το 1902, όταν εγκαταστάθηκε στη Νέα Υόρκη και συμμετείχε σε παραστάσεις έργων του Σαίξπηρ στο Μπρόντγουεϊ. 
Στον κινηματογράφο εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 1915. Σε σύντομο χρονικό διάστημα δημιούργησε έναν θρυλικό τύπο ήρωα, τον ατρόμητο ιππότη που επιζητούσε τις περιπέτειες και διακινδύνευε τα πάντα με χαρακτηριστική ηρεμία. Το 1919 δημιούργησε την κινηματογραφική εταιρεία United Artists, μαζί με τον σκηνοθέτη Ντέιβιντ Γκρίφιθ, τον Τσάρλι Τσάπλιν και την ηθοποιό Μέρι Πίκφορντ (την οποία παντρεύτηκε σε δεύτερο γάμο το 1920). Το ζευγάρι έγινε βασιλείς του Χόλιγουντ και ο Φέρμπανκ αποκαλούνταν ως ο "Βασιλιάς του Χόλιγουντ" (ένα παρατσούκλι που έπειτα αποδόθηκε στον Κλαρκ Γκέιμπλ). Τα σημαντικότερα από τα έργα του στα οποία πρωταγωνίστησε είναι: Το σημάδι του Zoρό (1920), Ρομπέν των Δασών (1922), Ο κλέφτης της Βαγδάτης (1924), Ο Μαύρος Πειρατής (1926), Το σιδηρούν προσωπείο (1929) και -η τελευταία του ταινία- Η ιδιωτική ζωή του Δον Ζουάν (1934). 
Υπήρξε ο πρώτος πρόεδρος της Αμερικανικής Ακαδημίας Κινηματογραφικών Τεχνών και Επιστημών (1927-29) και ένας από τους δύο παρουσιαστές στην πρώτη τελετή για την απονομή των κινηματογραφικών βραβείων Όσκαρ (1929).

Στην φωτογραφία πιο πάνω βλέπουμε τον Ντάγκλας Φέρμπανκς να σηκώνει στον αέρα τον Τσάπλιν μπροστά από το συγκεντρωμένο πλήθος σε μια ομιλία για τα ομόλογα τον Απρίλιο του 1918.