Ημέρα των Υπερασπιστών της Πατρίδας

Mία από τις σημαντικότερες γιορτές στη Ρωσία και σε άλλες πρώην συνιστώσες

της Σοβιετικής Ένωσης που έχουν αποκτήσει την ανεξαρτησία τους

Κάθε χρόνο στις 23 Φεβρουαρίου γιορτάζεται η Ημέρα των Υπερασπιστών της Πατρίδας στη Ρωσία και σε άλλες πρώην συνιστώσες της Σοβιετικής Ένωσης που έχουν αποκτήσει την ανεξαρτησία τους. Είναι μία από τις σημαντικότερες γιορτές, ιδιαίτερα στη Ρωσία, και μία από τις δημόσιες αργίες της χώρας.

Το αρχικό όνομα της γιορτής ήταν Ημέρα του Κόκκινου Στρατού και σηματοδοτούσε την ημερομηνία της μαζικής στρατολόγησης στον Κόκκινο Στρατό, που έγινε στη Μόσχα και το Πέτρογκραντ (Πετρούπολη, σημερινή Αγία Πετρούπολη) μετά την επικράτηση της Οκτωβριανής Επανάστασης και συγκεκριμένα στις 17 Φεβρουαρίου 1918. Επειδή ο εορτασμός του 1919 «έπεφτε» Δευτέρα, μεταφέρθηκε για την επομένη Κυριακή 23 Φεβρουαρίου κι έκτοτε καθιερώθηκε αυτή η ημερομηνία.

Το 1949 άλλαξε η ονομασία της σε Ημέρα του Στρατού και του Ναυτικού, αλλά μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης το 1991 πέρασε στη λήθη. Επανήλθε το 2002 με διάταγμα του προέδρου της Ρωσικής Ομοσπονδίας, Βλαντίμιρ Πούτιν, ως Ημέρα των Υπερασπιστών της Πατρίδας με το ίδιο περιεχόμενο, δηλαδή την απόδοση τιμών στις ένοπλες δυνάμεις της Ρωσίας.

Στη Μόσχα η σχετική τελετή περιλαμβάνει καταθέσεις στεφάνων στο μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη, κοντά στο Κρεμλίνο, από την πολιτειακή, πολιτική, στρατιωτική και εκκλησιαστική ηγεσία της Ρωσίας. Ακολουθεί ενός λεπτού σιγή, η ανάκρουση του εθνικού ύμνου και η παρέλαση των στρατιωτικών τμημάτων απόδοσης τιμών. Το βράδυ, η ηγεσία της χώρας είναι παρούσα σε συναυλία στο Κρεμλίνο και την ίδια ώρα ρίψεις πυροτεχνημάτων καταγαύζουν τον ουρανό της Μόσχας και των άλλων μεγάλων πόλεων της Ρωσίας.

Ανάλογοι εορτασμοί γίνονται στη Λευκορωσία, το Καζακστάν, το Τουρκμενιστάν, το Κιργιστάν και το Τατζικιστάν, αλλά και στις αποσχισθείσες φιλορωσικές περιοχές της Νότιας Οσετίας, του Ντονέτσκ και του Λουχάνσκ. Στην Ουκρανία, παρότι ο εορτασμός δεν είχε επίσημο χαρακτήρα, καταργήθηκε το 2014, με απόφαση του τότε φιλοδυτικού προέδρου, Πέτρο Ποροσένκο, επειδή παρέπεμπε στη Ρωσία.