Να σε αγαπάς, όπως ακριβώς είσαι!

Η αγάπη μοιάζει να είναι δύσκολη υπόθεση. Ειδικά αν δεν καταφέρουμε να αγαπήσουμε τον ίδιο μας τον εαυτό, τότε πώς είναι δυνατόν να αγαπήσουμε οποιοδήποτε άλλον βρίσκεται κοντά μας;

Στραβά δόντια, μεγάλες μύτες, λίγα μαλλιά, πολλά κιλά, έντονη τριχοφυΐα, πλαδαρή κοιλιά. Ένα δείγμα όσων μισεί ο σύγχρονος άνθρωπος πάνω του. Ο καθένας για τον δικό του λόγο, ο καθένας με τον δικό του τρόπο. Μισούμε τις ιδιαιτερότητές μας κυρίως γιατί μας κάνουν να ξεχωρίζουμε, ενώ εμείς θέλουμε τόσο πολύ να μοιάσουμε στα προβαλλόμενα πρότυπα.

Οι γυναίκες θέλουν να είναι ίδιες με τα κορίτσια των περιοδικών, ενώ οι άντρες θέλουν να γίνουν ακόμη πιο μυώδεις και από τους επαγγελματίες γυμναστές. Λες κι αυτό δείχνει κάτι για αυτό που είσαι. Λες και αυτό αλλάζει αυτό που είσαι.

Να αλλάξεις ναι. Να αλλάξεις, αν κάτι νιώθεις πως σε βαλτώνει, πως δεν σου αρέσει, αλλά όχι επειδή σου το επέβαλε κάποιος. Μην αλλάξεις τα υπέροχα σγουρά μαλλιά σου γιατί ήρθε στη μόδα το ίσιο, μη φουσκώσεις τα χαριτωμένα λεπτά σου χείλη επειδή το «κάνουν όλες», μην αφήσεις κανέναν να σου πει πόσο μούσι θα πρέπει να έχεις πάνω σου για να δείχνεις άντρας.

Να αλλάξεις, αλλά να το θέλεις εσύ. Να αλλάξεις και να γίνεις αυτό που σε κάνει να νιώθεις καλά. Αν αυτό που σε κάνει να νιώθεις καλά είναι να μείνεις στα 70 κιλά, μείνε εκεί, μην πας στα 60 για να ικανοποιήσεις τον φωτογραφικό φακό. Ό,τι και αν κάνεις, να το κάνεις για σένα. Να σε αγαπάς, όπως ακριβώς είσαι!

 Να μην αλλάξεις όχι. Να μην αλλάξεις επειδή νιώθεις μειονεκτικά και συγκρίνεσαι με άλλους. Η σύγκριση με τους άλλους είναι ένα χαμένο παιχνίδι. Πάντα υπάρχει κάποιος καλύτερος από εσένα, όπως θα υπάρχει και χειρότερος. Αυτό όμως δεν θα πρέπει να σε ενδιαφέρει. Το θέμα είναι η δική σου προσωπική εξέλιξη, ανεξάρτητα με την εξέλιξη των άλλων.

Να αγκαλιάσεις την ιδιαιτερότητά σου και να την κάνεις ένα με σένα. Να την αφήσεις να υπάρχει, χωρίς να εμποδίζει τη ζωή σου.

Να σε αγαπάς, όπως ακριβώς είσαι. Να σε αγαπάς, γιατί είσαι αυτός που είσαι. Να σε αγαπάς, γιατί είσαι μόνο ένας… και μοναδικός.

Επιμέλεια: Ηλέκτρα Αστέρη