Μουσικές, φωτορυθμικά, φλερτ, χορός και μια ντισκομπάλα να κρέμεται από το ταβάνι και να δίνει την απαραίτητη λάμψη στο βράδυ. Μπορεί οι περισσότερες ντισκοτέκ να έχουν κλείσει και να αποτελούν σήμα κατατεθέν ενός παρελθοντικού και νοσταλγικού τρόπου διασκέδασης, ωστόσο, ορισμένες από αυτές έχουν καταφέρει να αντέξουν, ακόμη και δεκαετίες μετά από το άνοιγμά τους, και, μάλιστα, να γίνουν κομμάτι της διασκέδασης της νέας γενιάς.
Όσες κρατήθηκαν "όρθιες", έχουν διατηρήσει την αυθεντικότητά τους, δηλαδή όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που ανήκουν σε περασμένες εποχές και που σήμερα τις καθιστούν vintage. Αποτελούν πια ένα μέρος σχεδόν ταυτόσημο του "αφτεράδικου", εκεί όπου οι θαμώνες θέλουν να συνεχίσουν το βράδυ τους και να χορέψουν μέχρι τελικής πτώσεως, ιδανικά έως το πρωί. Και όλοι ψάχνουμε ένα τέτοιο μαγαζί στις καλοκαιρινές μας διακοπές, για να το ζήσουμε πραγματικά.
Ακολουθούν πέντε θρυλικές ντίσκο, που μετράνε δεκαετίες, οι οποίες σας περιμένουν για τρελά ξενύχτια.
LA LUNA ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΠΑΡΟ
Η La Luna είναι αδιαμφισβήτητα η πιο θρυλική ντίσκο του Αιγαίου, με τη φήμη της - η οποία έχει ξεπεράσει εκείνη του νησιού - να διαδίδεται από στόμα σε στόμα, από το 1981 που πρωτοάνοιξε μέχρι και σήμερα. Το όνομά της είναι συνδεδεμένο με την εποχή των '80s και '90s, τότε που η Αντίπαρος ήταν το νησί των χίπηδων και των ροκάδων, ωστόσο, στο πέρασμα των χρόνων απέκτησε νέο, πιστό κοινό που την κράτησε στην κορυφή, καθιστώντας την έναν ζωντανό θρύλο. Παίζει την ίδια μουσική εδώ και χρόνια, ενώ όσοι την έχουν επισκεφτεί, έχουν μια απίστευτη ιστορία να πουν για τα ξενύχτια τους στη La Luna.
Ο μύθος λέει πως για να βρεις τον δρόμο προς τα εκεί, πρέπει να ακολουθήσεις το φως του φεγγαριού - ή κάποια παρέα που θα έχει την ίδια ιδέα με εσάς.
Η "φάση" στη La Luna ξεκινάει περίπου στη 1:30 μετά τα μεσάνυχτα και το κέφι κρατάει έως το ξημέρωμα. Όταν ακούσεις το "My baby just cares for me" της Nina Simone, τότε θα ξέρεις πως θα πρέπει να μαζέψεις τα κομμάτια σου και να αποχωρήσεις σιγά σιγά, αφού αυτό το τραγούδι σηματοδοτεί το κλείσιμο του μαγαζιού.
DISCO THE QUE ΣΤΗΝ ΑΜΟΡΓΟ
Η Disco The Que είναι το πιο διάσημο μαγαζί στην Αμοργό και όχι άδικα, αφού έχει μια μακρά ιστορία στο νησί και αποτελεί το μέρος όπου όλοι θα καταλήξουν το βράδυ, για να ξεδώσουν μέχρι το πρωί. Βρίσκεται στην Αιγιάλη και έχει παραμείνει αναλλοίωτο στο πέρασμα των χρόνων.
Το μαγαζί είναι ανοιχτό όλη μέρα, από το πρωί μέχρι το βράδυ (μέχρι το ξημέρωμα δηλαδή), και μπορείτε να απολαύσετε στην πολύχρωμη αυλή του καφέ και πρωινό, αλλά και μερικά πιάτα έως τις 20:00 που είναι ανοιχτή η κουζίνα. Αν το επισκεφτείτε τη μέρα, θα βρείτε σκιά στα δέντρα και τις αιώρες του. Όσο για το βράδυ, θα διασκεδάσετε με τη δυνατή μουσική του, θα χαθείτε στο ετερόκλητο πλήθος του και θα χορέψετε ξυπόλητοι στην εσωτερική πίστα του.
ΜΑΝΤΡΕΣ ΣΤΗΝ ΑΝΑΦΗ
Οι Μάντρες είναι το απόλυτο νησιωτικό αφτεράδικο, όπου ο κόσμος της Ανάφης μαζεύεται αργά, με το μεγάλο πάρτι να ξεκινά μετά τις 03:00 τα ξημερώματα και να κρατά έως ότου να αναδυθεί ο ήλιος από το πέλαγος. Ο χώρος είναι ένα πετρόκτιστος και δεσπόζει σε έναν υπέροχο λόφο, όπου η θέα ανταμείβει εκείνους που θα επιλέξουν να "σβήσουν" το βράδυ τους εκεί. Οι θαμώνες πίνουν, χορεύουν, τραγουδούν και κουβεντιάζουν είτε στο εσωτερικό του μαγαζιού, είτε έξω, όρθιοι με το βλέμμα στραμμένο προς το πέλαγος ή καθισμένοι στις παγκάδες.
Οι freestyle μουσικές και ο ξέφρενος χορός κρατάνε μέχρι την αυγή. Το σίγουρο είναι πως, όταν αρχίσει να χαράζει, όλοι θα βγουν να απολαύσουν την πανέμορφη Ανατολή που χρωματίζει πορτοκαλί τη θάλασσα, με την εικόνα να μένει ανεξίτηλη στο μυαλό των επισκεπτών, οι οποίοι πάντα θα θέλουν να επιστρέψουν στην Ανάφη.
DISCO CAPAKI ΣΤΗΝ ΕΠΙΔΑΥΡΟ
Η Disco Capaki (ή Καπάκι) είναι, επίσης, ένας ζωντανός θρύλος, μια χρονοκάψουλα που σε ταξιδεύει στη δεκαετία του '80. Γλέντια, έρωτες, ξενύχτια περιλαμβάνονται στην πλούσια ιστορία της, αλλά κυρίως είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με μεγάλες προσωπικότητες του πολιτισμού της χώρας μας (Τζένη Καρέζη, Ζωή Λάσκαρη, Δημήτρης Παπαμιχαήλ, Μίμης Κουγιουμτζής, Νίκος Κούρκουλος, Γιάννης Τσαρούχης), αλλά και με το θεατρόφιλο κοινό. Οι στενοί δεσμοί της με το Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου κρατάνε από παλιά, από το 1981 που άνοιξε και "φιλοξενούσε" θεατρίνους της εποχής - και όχι μόνο - οι οποίοι κατέληγαν πάντα εκεί μετά από πρόβες και παραστάσεις.
Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και σήμερα. Στην πίστα, που παραμένει η ίδια, θα συναντήσεις όλους εκείνους που προηγουμένως είχαν παρακολουθήσει μια παράσταση, ηθοποιούς, αλλά και ντόπιους. Εξακολουθεί να είναι ένα μέρος - προορισμός για το φινάλε της βραδιάς, ένας vintage χώρος που συνδέει την κουλτούρα με την απενεχοποιημένη διασκέδαση, ένα κλασικό στέκι - ορόσημο, το οποίο πλέουν έχει αναλάβει η δεύτερη γενιά των ιδιοκτητών.
DISCO69 ΣΤΗΝ ΙΟ
Αν και κλίνει προς το κλαμπ παρά προς την κλασική ντίσκο που έχουμε στο μυαλό μας, η Disco69 είναι ιστορική, αφού υπάρχει από το 1974 και είναι από τα πιο παλιά ξενυχτάδικα στην Ίο. Βρίσκεται στην κεντρική πλατεία, στη Χώρα, και είναι ιδανική για όσους θέλουν δυνατή μουσική, ποτό και ασταμάτητο χορό μέχρι τις πρωινές ώρες, με παλιές αλλά και καινούργιες επιτυχίες. Κάθε χρόνο προσελκύει εκατοντάδες τουρίστες, ιδιαίτερα τις νεότερες γενιές.
"ΑΝ ΖΟΥΣΑΜΕ Σ' ΑΛΛΗ ΕΠΟΧΗ..."
"Αν ζούσαμε σ' άλλη εποχή" που λέει και ο Φοίβος Δεληβοριάς, θα μιλούσαμε και για άλλες θρυλικές ντίσκο, οι οποίες έγραψαν ιστορία. Ωστόσο, αποτελούν πλέον παρελθόν, αφού έχουν κλείσει στο πέρασμα των χρόνων. Ενδεικτικά:
"Figaro" στις Σπέτσες: Ο Βασίλης Γκουσγκούνης ήταν ο εμπνευστής του θρυλικού αυτού club, που δέσποζε στο Παλιό Λιμάνι των Σπετσών, όπου άνοιξε το 1980. Εξελίχθηκε σε σημείο αναφοράς της νυχτερινής ζωής του νησιού, αλλά και της ελληνικής καλοκαιρινής διασκέδασης εν γένει, αφού εκεί διασκέδαζαν άνθρωποι από την εγχώρια και διεθνή showbiz. Δεν θεωρείται άδικα "το ελληνικό Studio 54".
"Λαγουδέρα" στην Ύδρα: Το θρυλικό μπαρ "Λαγουδέρα" έγινε συνώνυμο της "χρυσής εποχής" της Ύδρας, τότε που το νησί θεωρείτο το "Κάπρι της Ελλάδας". Υπήρξε πόλος έλξης διασήμων, όχι μόνο από τη χώρα μας, αλλά από όλο τον κόσμο. πολιτικοί, καλλιτέχνες, βασιλιάδες, πριγκίπισσες, επιχειρηματίες και εφοπλιστές πέρασαν από το μαγαζί. Μάλιστα, ο ιδιοκτήτης της, Μπάμπης Μωρές, δεν έχανε ευκαιρία να τους φωτογραφίζει.
"Yianna" στη Σύρο: Η "Yianna" είχε δώσει ζωή στον Γαλησσά της Σύρου και οι ιδιοκτήτες της είχαν πάρει μία από τις πρώτες άδειες για υπαίθρια ντίσκο στην Ελλάδα, το 1975. Ήταν η ντίσκο του ομώνυμου κάμπινγκ που υπήρχε εκεί και το οποίο ανήκε στους ίδιους. Την Dj την έκανε η κ. Ελπίδα Φρέρη, η οποία μαζί με τον σύζυγό της, είχαν φτιάξει έναν τόπο διασκέδασης στο νησί, που έμενε αξέχαστος σε όποιον ξένο τουρίστα είχε περάσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου