παγιωμένη κοινωνία δείχνει να φοβάται τα
ανατρεπτικά περιεχόμενα της μνήμης»
Χέρμπερτ Μαρκούζε
* Η φωτογραφία από το Αρχείο ΠΑΚ Νάπολης ➦ Γιάννης Στάμος... Έφυγε ο "Σαλός"...
«Ντύθηκες γαμπρός φωταγωγήθηκες σαν έθνος.
Έγινες ένα θέαμα ψυχής ξεδιπλωμένης στον ορίζοντα.
τα χέρια μας προς την Ανατολή και τα χέρια μας προς τη Δύση.
Είσαι στην ίδια λαμπάδα τη μια τ’ αναστάσιμο φως
κι ο επιτάφιος θρήνος μας.»
Νικηφόρος Βρεττάκος
«Η Θέα του Κόσμου»... Αυτοπυρπόληση
Στον φοιτητή που αυτοπυρπολήθηκε στη Γένοβα το 1970
Ιταλία, Γένοβα 19 Σεπτέμβρη 1970... Κώστα Γεωργάκη... Είσαι η φωτεινή περίληψη του δράματος μας, που βιώνουμε σήμερα... μετά από 53 χρόνια!
Ο 22χρονος φοιτητής Κώστας Γεωργάκης διαμαρτυρήθηκε με την αυτοπυρπόλυσή του για την αμερικανοκίνητη δικτατορία στην Ελλάδα.
Στον πατέρα του άφησε το ακόλουθο γράμμα (με πιστή τήρηση σύνταξης, στίξης κι ορθογραφίας):
Στον πατέρα του άφησε το ακόλουθο γράμμα (με πιστή τήρηση σύνταξης, στίξης κι ορθογραφίας):
«Αγαπημένε μου πατέρα, σε παρακαλώ συγχώρα με χωρίς να κλάψης. Ο γυιός σου δεν είναι ήρωας. Είναι ένας άνθρωπος σαν όλους τους ανθρώπους ίσως με περισσότερο φόβο. Φίλησε το χώμα της πατρίδας για μένα. Μετά από τρία χρόνια καταπίεσης, δεν μπορώ ν’ αντέξω άλλο. Δεν θέλω εσύ να αντιμετωπίσης κανένα κίνδυνο γι αυτή μου την πράξη, αλλά δεν μπορώ ούτε να σκεφθώ ούτε να ενεργήσω αν δεν είμαι ελεύθερος. Ζήτω η Δημοκρατία, Κάτω η Τυραννία. Η πατρίδα μας που γέννησε την ελευθερία θα εξαφανίση τους τυράννους.
Συγχώρα με αν μπορείς
ο Κώστας σου»
ο Κώστας σου»
Με τον θάνατο του Κώστα Γεωργάκη έγινε φανερό σε όλους πως το φασιστικό εγκληματικό χέρι δούλευε ασταμάτητα, χρησιμοποιώντας όλα τα μέσα, φανερά και κρυφά, για να διαλυθεί το αντιφασιστικό κίνημα στην Ιταλία.
Στο «ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΚΟ ΔΕΛΤΙΟ» αρ. 11, του Α.Μ.Ε.Ε. στην Ιταλία, τον Οκτώβρη του 1970, τα στοιχεία που παρατίθενται είναι χαρακτηριστικά του κλίματος εκείνης της περιόδου:
«Με τον θάνατο του Γεωργάκη μπόρεσαν να βγουν στο φως ορισμένες μόνο από τις πτυχές του εγκληματικού φασιστικού οργίου και κύρια τις δυνατότητες που διαθέτουν οι φασιστικές υπηρεσίες (Προξενεία κ.λ.π.) για τον χαφιεδισμό και την παρακολούθηση των ελλήνων αντιφασιστών, καθώς και τα μέσα που διαθέτει και τους τρόπους που χρησιμοποιεί το φασιστικό καθεστώς για τον εκβιασμό και την απελπιστική τρομοκράτηση τους...»
Την ημέρα της κηδείας του Κώστα η χούντα της Αθήνας εξαπέλυσε τους χαφιέδες της και οι προξενικές αρχές είχαν επιφορτιστεί με «σημαντικό» έργο!
Οι Έλληνες αντιφασίστες έπρεπε και εκείνες τις ώρες, τις ώρες της ταφής, τις ώρες που ακόμη και στους αρχαίους χρόνους οι εχθροί τις σέβονται και τις τιμούν, να δώσουν ακόμη μια μάχη.
Ενώ οδηγούσαν στην αιώνια ανάπαυση τον συνάδελφό τους, τον σύντροφό τους, αναγκάζονταν να απωθούν και να δίνουν μάχη σώμα με σώμα, με τους χαφιέδες της χούντας που "μεταμφιεσμένοι" σε δήθεν δημοσιογράφους φωτογράφιζαν όσους συμμετείχαν στην κηδεία.
Ο θάνατος του Κώστα θύμισε σε όλο τον κόσμο ότι στην Ελλάδα υπήρχε μια στρατιωτική φασιστική δικτατορία.
Πως στην χώρα που γέννησε τον πολιτισμό, οι αρχές της πολιτισμένης ζωής δεν υπάρχουν. Η ανθρώπινη αξιοπρέπεια και η δημοκρατία καταπατήθηκαν από μια χούφτα επίορκων αξιωματικών, πρακτόρων της C.I.A.
Ο Κώστας Γεωργάκης ταυτίστηκε με τον ευγενικό αγώνα εκείνης της γενιάς για Λευτεριά και Δημοκρατία.
Οι φλόγες που ξεπήδησαν από το κορμί του ενέπνευσαν και έγιναν σύμβολο αγώνα και πάλης.
Ο Ιταλικός λαός κι η πόλη της Γένοβας, στο σημείο της θυσίας του, έστησαν μνημείο που θυμίζει σε όλους τον αγωνιστή Κώστα.
Στη μαρμάρινη πλάκα της Γένοβας γράφονται τα εξής:
«Στο νεαρό Έλληνα ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ ΓΕΩΡΓΑΚΗ, που θυσίασε τα 22 χρόνια του για τη Λευτεριά και τη Δημοκρατία στη πατρίδα του. Όλοι οι ελεύθεροι άνθρωποι τιμούν την ηρωική του πράξη. Η Ελεύθερη Ελλάδα θα τον τιμά πάντα.
19 Σεπτέμβρη 1970»Δυστυχώς... στην αποικία "Ελλάδα 2023"... αυτοί που όφειλαν να μην ξεχνούν... δεν ξέχασαν, αλλά ξεπούλησαν θυσίες, αγώνες, ιδανικά, παρακαταθήκες...
Το Νοέμβρη του 1972 επισκέφθηκε την Γένοβα καλεσμένος στο συνέδριο του Ιταλικού Σοσιαλιστικού Κόμματος ο Ανδρέας Παπανδρέου.
Μαζί με στελέχη του ➦ Πανελλήνιου Απελευθερωτικού Κινήματος - Π.Α.Κ. που τον συνόδευαν –ένας από αυτούς ήταν και ο Κώστας Τσίμας–, επισκέφθηκαν μαζί με τον Ιταλό δήμαρχο της πόλης το μνημείο της θυσίας.
Ήταν ίσως η μοναδική φορά που κάποιος πολιτικός θυμήθηκε τη θυσία του Κώστα.
Σήμερα, μετά από 52 χρόνια, λίγοι θυμούνται εκείνη την θυσία.
Η αμνησία και η επιτηδευμένη «πολιτική της αμνησίας» κυριαρχούν στην ζωή της πατρίδας μας.
Οι δολοφόνοι του Κώστα χαμογελούν μέχρι σήμερα...
Σήμερα, αυτοί που όφειλαν να έχουν μνήμη ➦ έχουν ερωτευθεί τη "σοσιαλδημοκρατία", τους κυβερνητικούς θώκους.
Η σημερινή κοσμοπολίτικη "αριστερά" των "ατομικών δικαιωμάτων", των "ανοικτών συνόρων", του "ρεαλισμού" -διάβαζε υποταγής κι ούτε καν συμβιβασμού-, την αντιμετώπιση του "Ρωσικού ιμπεριαλισμού"... η κοσμοπολίτικη "αριστερά της εποχής" ξεπέρασε ακόμη και τη δεξιά στην καταστροφή των κοινωνικών δικαιωμάτων και την πλήρη υποταγή της πατρίδας μας στο 4ο Ράιχ. Έτσι όφειλε και δεν θα μπορεί, δεν δικαιούται να έχει μνήμη.
Ακριβώς γιατί αυτή η λεγόμενη και "ανανεωτική αριστερά της εποχής μας" -σωστότερα η ιμπεριαλιστική Νατοϊκή ευρωπαϊκή αριστερά, σήμερα των Κασσελάκηδων, Τσακαλώτων, Αχτζιόγλων, Παππάδων, Τσιπραίων και σια-, τότε εκλιπαρούσε για αντιδικτατορικό αγώνα μόνον σε ένα μέτωπο μαζί με τον Γλίξμπουργκ κι εναντίον του "εξτρεμιστή Ανδρέα Παπανδρέου" (οφείλουμε να διαχωρίσουμε την ομάδα-τάση του Αντώνη Μπριλάκη), με πίστη στη "γραμμή" του "ιστορικού συμβιβασμού" της "Εθνικής Αντιδικτατορικής Δημοκρατικής Ενότητας - ΕΑΔΕ" [Βλέπε και σε ➦ Τσικκουρής-Αντζελόνι... Ποιοι και γιατί ντρέπονται για τους ήρωες μας;].
Ευτυχώς, κάποιοι θυμούνται.Κάποιοι δεν ξεχνούν και δεν υποτάσσονται!
«Δολοφόνησαν τον Γεωργάκη»
"Grecia" [Ελλάδα], περιοδικό έκδοσης των Φίλων ΠΑΚ Ιταλίας
-
Σημ.
Πηγές φωτογραφικού υλικού, παραπομπές κειμένων αντιστασιακών οργανώσεων -τηρήθηκε πιστά η σύνταξη κι ορθογραφία- από:
➦ Φαινόμενα τρομοκρατίας - Ο ελληνικός νεοφασισμός μέσα από τα απόρρητα έγγραφα των μυστικών υπηρεσιών
...εξαντλημένα βιβλία και συνεπώς ας μην εκληφθούν ως εμπορική διαφήμιση.
Κώστα... είσαι η φωτεινή περίληψη του δράματος μας, που βιώνουμε σήμερα...
Σήμερα το σάπιο πολιτικό σύστημα, σε μια ατσάλινη ενότητα εναντίον του "Ρωσικού ιμπεριαλισμού", σε μια αποικία των ΗΠΑ (Ευρωπαϊκή Ένωση) που αρκείται ν' απολαμβάνει τα λίγα αργύρια πλουτισμού των οικογενειών τους...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου