«Ησεξουαλικότητα είναι ρευστή. Δεν μας ολοκληρώνει το σεξ». Σε μια από τις πιο χαρακτηριστικές σκηνές του δεύτερου κύκλου επεισοδίων της επιτυχημένης τηλεοπτικής σειράς του Netflix, «Sex Education» («Σεξουαλική Αγωγή»), η σεξοθεραπεύτρια Τζιν Μίλμπερν μιλά σε μια έφηβη για την ασεξουαλικότητα. Η συζήτηση είναι ειλικρινής και η Μίλμπερν καθησυχαστική, πρόθυμη να απαντήσει στις απορίες της μαθήτριας η οποία έχει αγωνία στην προσπάθεια να καταλάβει τι συμβαίνει στο σώμα της.
Δύο σεζόν αργότερα, η βραβευμένη βρετανική σειρά εξακολουθεί να παρέχει χρήσιμες πληροφορίες γύρω από το σεξ παρουσιάζοντας τις σκέψεις και τους προβληματισμούς των νέων πριν, στη διάρκεια και μετά την πράξη. Ταυτόχρονα όμως, αγγίζει θέματα όπως η σεξουαλικότητα, η αναπηρία, ο σχολικός εκφοβισμός, η εξωτερική εμφάνιση και η αποδοχή από το οικογενειακό περιβάλλον με διαφάνεια αλλά και σεβασμό.
«Είναι μια συμπεριληπτική προσπάθεια να ενσωματώσει νέους ανθρώπους που μπορεί να μην ανήκουν στην πλειοψηφούσα ομάδα. Βλέπουμε ότι οι χαρακτήρες κατά κάποιον τρόπο εντάσσονται φυσικά, αρμονικά και αβίαστα σε μία κοινότητα», λέει στην «Κ» η Μαργαρίτα Γερούκη, εκπαιδευτικός και μέλος της επιστημονικής επιτροπής σεξουαλικής εκπαίδευσης της Παγκόσμιας Ενωσης για τη Σεξουαλική Υγεία.
Αυτό είναι το στοιχείο που έκανε το «Sex Education» να ξεχωρίζει από τις υπόλοιπες τηλεοπτικές ιστορίες ενηλικίωσης που κυκλοφόρησαν την τελευταία πενταετία, όπως για παράδειγμα αυτές που παρακολουθούμε στα δημοφιλή προγράμματα μυθοπλασίας «Euphoria» (HBO) και «Heartstopper» (Netflix).
Στο πρότζεκτ της Λόρι Ναν, του οποίου ο τέταρτος κύκλος είναι ήδη διαθέσιμος εδώ και λίγες ημέρες στην streaming πλατφόρμα, τον πρωταγωνιστικό ρόλο έχει ο Οτις (Ασα Μπάτερφιλντ). Πρόκειται για έναν αμήχανο και συνεσταλμένο μαθητή, ο οποίος χρησιμοποιώντας τις γνώσεις που έχει από τη μητέρα του και σεξοθεραπεύτρια Τζιλ (Τζίλιαν Αντερσον), αποφασίζει να δίνει συμβουλές σε σεξουαλικά ζητήματα που αντιμετωπίζουν οι συμμαθητές του με σκοπό να κερδίσει χρήματα. Κι αυτός είναι ένας πολύ έξυπνος τρόπος να αναδειχθούν θέματα τα οποία σε κάποιες κοινωνίες θεωρούνται ακόμα ταμπού, μέσα από φιλτραρισμένους διαλόγους και «όχημα» τις θεραπευτικές συνεδρίες.
Με τις κατάλληλες δόσεις χιούμορ αλλά και τον απαραίτητο τόνο σοβαρότητας, ο αντίκτυπος της δραμεντί στους θεατές ήταν από την αρχή θετικός, καθώς το σενάριο πυροδοτεί ανοιχτές συζητήσεις με κοινωνικό πρόσημο που σπάνια προκύπτουν από ένα τηλεοπτικό προϊόν.
Η κ. Γερούκη αναφέρει ότι παρακολουθούσε τη σειρά μόνο ως τρόπο ψυχαγωγίας, αλλά κυρίως «για να καταλάβω τις ανάγκες των παιδιών, πώς μπορώ να τους μιλήσω ως sex educator». Στο επίκεντρο της πλοκής τίθενται όλα τα βασικά ερωτήματα που απασχολούν έναν εφήβο στο Λύκειο. «Δηλαδή πώς διαμορφώνονται οι σχέσεις, ποιος/α είναι ο/η καλύτερος σύντροφος, πώς θα είναι η πρώτη φορά που θα έρθουν σε σεξουαλική επαφή, αν ένας ανήλικος πρέπει να μπει στη διαδικασία να ακολουθήσει τη νόρμα παρόλο που νιώθει ότι κάτι δεν είναι για εκείνον», εξηγεί η ίδια τονίζοντας ότι «αυτή η αυθεντικότητα είναι και το κλειδί για την επιτυχία της σειράς». Μιας σειράς της οποίας την πρώτη σεζόν παρακολούθησαν πάνω από 40 εκατομμύρια θεατές λίγο μετά την προσθήκη στην ταινιοθήκη του Netflix.
Ειδικά τον πρώτο καιρό, τα μίντια επαινούσαν αυτήν την πρωτότυπη παραγωγή της δημοφιλούς streaming υπηρεσίας επειδή τολμούσε να προβάλλει σκηνές οικειότητας που δεν είχαμε δει ξανά στην mainstream τηλεόραση. Σε αντίθεση με εφηβικές σειρές του παρελθόντος όπως το «Μπέβερλι Χιλς» (1990), το «The O.C» (2003) και το «Gossip Girl» (2007) που γίνονταν μόνο απλές αναφορές στο σεξ ή η επαφή ήταν κάτι «που έπρεπε να έχει ολοκληρωθεί στο Λύκειο» αλλιώς η σχολική κοινότητα σε χλεύαζε, το «Sex Education» έφερε την επανάσταση στη μικρή οθόνη. Μετά από την πρεμιέρα το 2019 και τις κριτικές που έλαβε, ολοένα και περισσότεροι σεναριογράφοι υιοθετούσαν σε ένα βαθμό το μοτίβο της σειράς.
Ο ρόλος του ειδικού
«Το θέμα παρουσιάζεται πολύ ρεαλιστικά. Επιτέλους μιλάμε απλά, ανθρώπινα και αυθεντικά για αυτά που έχουν οι νέοι στο μυαλό τους», λέει η κ. Γερούκη. Στη ρεαλιστική αυτή απεικόνιση βοήθησε και το γεγονός ότι οι συντελεστές προσέλαβαν ειδικό (intimacy coordinator) για να συντονίζει αποκλειστικά τα γυρίσματα σεξουαλικών σκηνών και να φροντίζει τους ηθοποιούς ώστε να μην αισθάνονται άβολα όταν γράφουν οι κάμερες.
Η Ιτα Ο’ Μπράιεν ήταν η πρωτοπόρος αυτής της ειδικότητας που έγινε απαραίτητη όχι μόνο σε βρετανικές αλλά και αμερικανικές παραγωγές. Σε πρόσφατη συνέντευξή της στο BBC, η Ο’ Μπράιεν δήλωσε ότι «πλέον υπάρχει αυξανόμενη ζήτηση συντονιστή ώστε αυτές οι σκηνές να παρουσιάζονται όσο πιο σωστά γίνεται». Εξήγησε – μεταξύ άλλων – ότι «η βιομηχανία της τηλεόρασης άλλαξε άμεσα κατεύθυνση όταν το 2017 ξέσπασε το σκάνδαλο σεξουαλικής κακοποίησης του παραγωγού Χάρβεϊ Γουάινστιν σε γυναίκες με τις οποίες συνεργαζόταν, υπογραμμίζοντας τη δυνητικά ευάλωτη θέση των νεότερων ηθοποιών, ιδιαίτερα σε γυρίσματα όπου οι περισσότεροι ήταν άνδρες».
Στα σχολεία
Παρακολουθώντας την ιστορία των Οτις, Τζιλ, Μέιβ αλλά και δευτερευόντων χαρακτήρων όπως οι Ανταμ, Ερικ και Εϊμι, ένα ερώτημα που ίσως ανακύψει είναι γιατί δεν υπάρχει μια τέτοιου είδους προσέγγιση σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης στα σχολεία. Ενα μάθημα ή μία παρέμβαση όπου ο εισηγητής και οι συμμετέχοντες θα είχαν τη δυνατότητα να κουβεντιάσουν χωρίς περιορισμούς. Και φυσικά, να γίνει μια λεπτομερής έρευνα για τον αντίκτυπο σε θεατές όλων των ηλικιών. «Οτιδήποτε υπάρχει στην κοινωνία, μπορεί να γίνει αντικείμενο προβληματισμού, μελέτης και αναστοχασμού και βέβαια να ανοίξει και έναν δρόμο. Θα είχε μεγάλο ενδιαφέρον».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου