Τα δημοφιλή χριστουγεννιάτικα τραγούδια είναι σαν φίλοι από τα παλιά που σε επισκέπτονται κάθε χρόνο. Δεν θα ήταν Δεκέμβριος αν δεν ακούγαμε το Last Christmas των Wham! στο ραδιόφωνο ή το Rockin’ Around the Christmas Tree της Brenda Lee να παίζει καθώς παραγγέλνουμε έναν καφέ λάτε με γεύση μελομακάρονο. Στην εποχή του streaming, μερικά παλιά αγαπημένα εορταστικά τραγούδια είναι πλέον «μόνιμοι κάτοικοι» των charts.
Όπως δήλωσε επίσης ο Butler στον Guardian, απέρριψε την ιδέα ως «εορταστική ανοησία», ειδικά από την εταιρεία που φιλοξενούσε το επιδραστικό punk συγκρότημα Suicide και την avant-garde τραγουδίστρια και ποιήτρια Lydia Lunch
Το θρυλικό «Το All I Want for Christmas Is You» της Mariah Carey για παράδειγμα, βρέθηκε στην κορυφή του Billboard Hot 100 τον Δεκέμβριο του 2019, περίπου 25 χρόνια αφότου κυκλοφόρησε για πρώτη φορά.
«Christmas Wrapping»
Δεν υπάρχει «τσελεμεντές» που να κατατοπίζει τους καλλιτέχνες για το πώς μπορούν να δημιουργήσουν το τέλειο χριστουγεννιάτικο τραγούδι, αν και ποτέ δεν βλάπτει να συμπεριλαμβάνονται κουδούνια έλκηθρου και άλλες μουσικές νύξεις στο «Wall of Sound» του Phil Spector.
Το κλασικό άλμπουμ του απαξιωμένου παραγωγού του 1963 «A Christmas Gift for You» έχει γίνει ένα διαρκές εορταστικό καμπανάκι: το πιο διάσημο τραγούδι του, το Christmas (Baby Please Come Home) της Darlene Love, έχει διασκευαστεί από τους U2 και τον Michael Bublé, ενώ το μαξιμαλιστικό του στυλ έχει αποτελέσει πηγή έμπνευσης για εποχιακά τραγούδια από το τρανταχτό I Wish It Could Be Christmas Everyday των Wizzard το 1973 μέχρι το Underneath the Tree της Kelly Clarkson το 2013.
«Όταν οι άνθρωποι χαλάρωναν, πίνοντας ένα φλιτζάνι γιορτινή χαρά, εγώ δούλευα σκληρά για να γράψω άρθρα και να προλάβω τις προθεσμίες, επειδή ήμουν μονίμως απένταρος»
Γι’ αυτό το λόγο, το εξαιρετικά κυνικό «Christmas Wrapping» των Waitresses, το 1981, αποτελεί εξαίρεση. Η μικρής διάρκειας new wave μπάντα από το Άκρον του Οχάιο, δεν απέκτησε ποτέ παγκόμια φήμη, αλλά το πονηρά ανατρεπτικό εορταστικό τραγούδι τους, έχει αγαπηθεί δεόντως τα τελευταία χρόνια. Είναι το «αντι-χριστουγεννιάτικο» γιορτινό τραγούδι που δεν μπορούμε να βαρεθούμε.
«Καλά Χριστούγεννα, καλά Χριστούγεννα – αλλά νομίζω ότι θα μου λείψει αυτό φέτος», τραγουδάει η frontwoman του συγκροτήματος Patty Donahue στο πρώτο ρεφρέν. Στην πραγματικότητα, το μόνο χριστουγεννιάτικο τραγούδι με παρόμοια μυρωδιά μισανθρωπισμού είναι και της Kirsty MacColl το 1987.
Αλλά σε αντίθεση με το Fairytale of New York, το οποίο έχει στιγματιστεί λόγω ενός χρήση ενός ομοφοβικού χαρακτηρισμού στους στίχους του, το Christmas Wrapping είναι ένα φιλικό προς την οικογένεια φάρμακο ενάντια στην υπερβολική εορταστική διάθεση.
«Ήμουν τόσο Σκρουτζ. Μισούσα τα Χριστούγεννα!»
Για τον Hugh McIntyre, μουσικό δημοσιογράφο του Forbes, το Christmas Wrapping «έχει μια ξεχωριστή θέση στο πάνθεον των γιορτινών τραγουδιών», λέει στο BBC Culture, επειδή «είναι ανόητο με έναν τρόπο που συνήθως δεν συνηθίζουμε να ακούμε σε ένα κομμάτι που αντέχει στο χρόνο». Επισημαίνει επίσης ότι παρουσιάζει μια «διαφορετική οπτική γωνία» από τις περισσότερες χριστουγεννιάτικες μουσικές – μια οπτική γωνία που είναι «αστεία» και «κλίνει προς το αρνητικό με έναν τρόπο που είναι προσγειωμένος και κατανοητός».
Το Christmas Wrapping είναι τόσο υπέροχο που έχει ξεπεράσει την φήμη της «επιτυχίας ενός cult new wave συγκροτήματος που κυκλοφόρησε μόνο δύο άλμπουμ». Η γοητευτική αίσθηση της εορταστικής βαρεμάρας του τραγουδιού δεν είναι επιτηδευμένη. Γράφτηκε εν μέρει υπό πίεση από τον κιθαρίστα των Waitresses, Chris Butler, ο οποίος δήλωσε στην εφημερίδα The Guardian το 2020: «Ήμουν τόσο Σκρουτζ. Μισούσα τα Χριστούγεννα!»
Ο Butler, ο οποίος έχει συμμετάσχει σε δύο αξιοσημείωτα συγκροτήματα από το Άκρον του Οχάιο – τους Tin Huey και τους The Numbers Band – ίδρυσε αρχικά τους The Waitresses ως σόλο side project το 1978. Την ίδια χρονιά, έγραψε το I Know What Boys Like, ένα τολμηρό new wave κομμάτι με φωνητικά από την Donahue, το οποίο ήταν αρκετά πιασάρικο για να του κλείσει συμβόλαιο με την ZE Records με έδρα τη Νέα Υόρκη.
«Εορταστική ανοησία»
Το 1980, αφού το I Know What Boys Like είχε γίνει μια καλτ επιτυχία στα κλαμπ, η ZE Records ζήτησε από τους Waitresses να γράψουν ένα πρωτότυπο τραγούδι για ένα χριστουγεννιάτικο άλμπουμ με πολλούς καλλιτέχνες που θα περιλάμβανε διάφορα συγκροτήματα από το δυναμικό της. Όπως δήλωσε επίσης ο Butler στον Guardian, απέρριψε την ιδέα ως «εορταστική ανοησία», ειδικά από την εταιρεία που φιλοξενούσε το επιδραστικό punk συγκρότημα Suicide και την avant-garde τραγουδίστρια και ποιήτρια Lydia Lunch, και «ήλπιζε ότι θα ξεχνούσαν την ιδέα, αλλά δεν το έκαναν».
Παρόλο που ο Μπάτλερ έγραψε το Christmas Wrapping χωρίς τη θέληση του, σίγουρα δεν το άφησε στα «κρύα του λουτρού». Αντιθέτως, μετέφερε στο κομμάτι την απέχθεια του όντας τότε ανεξάρτητος δημοσιογράφος. «Όταν οι άνθρωποι χαλάρωναν, πίνοντας ένα φλιτζάνι γιορτινή χαρά, εγώ δούλευα σκληρά για να γράψω άρθρα και να προλάβω τις προθεσμίες, επειδή ήμουν μονίμως απένταρος», δήλωσε στην Akron Beacon Journal.
*Mε πληροφορίες από BBC | Κεντρική φωτογραφία θέματος: Miramax | Bad Santa
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου