Οι ραγδαίες εξελίξεις στον ΣΥΡΙΖΑ δεν αφήνουν ανεπηρέαστο το υπόλοιπο πολιτικό σκηνικό. Η νέα περιδίνηση του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης συμπίπτει μάλιστα με μια περίοδο κατά την οποία είναι φανερό ότι -με ορίζοντα και τις ευρωεκλογές- κυοφορούνται ευρύτερες ανακατατάξεις.
Η κρίση την οποία βιώνει συνολικά πάντως η αντιπολίτευση επιτρέπει αυτή τη στιγμή στην κυβέρνηση να “κρύβει” -βοηθούσης και της επικοινωνιακής και μιντιακής κάλυψης που διαθέτει- τις δικές της αδυναμίες και ρωγμές οι οποίες σε ορισμένες περιπτώσεις είναι και μεγάλες. Έτσι παρατηρείται το φαινόμενο μερικούς μόνο μήνες ύστερα από τον δεύτερο εκλογικό θρίαμβο του περασμένου καλοκαιριού η ΝΔ να κινείται μεν από μήνα σε μήνα πτωτικά αλλά η καθήλωση των κομμάτων της αντιπολίτευσης να συντηρεί την εικόνα της απόλυτης “γαλάζιας” κυριαρχίας. Την ώρα που η κυβέρνηση παρουσιάζει αυξανόμενη φθορά, η αντιπολίτευση δεν είναι σε θέση να την εισπράξει επαρκώς κι αυτό τροφοδοτεί -ίσως για πρώτη φορά σε τέτοιο βαθμό στα μεταπολιτευτικά χρονικά- ένα πολύ σημαντικό πολιτικό και κοινωνικό κενό.
Αν και η κατάσταση είναι κατά την παρούσα φάση διαλυτική, οι διεργασίες στην κεντροαριστερά κατά το αμέσως επόμενο διάστημα αναμένονται πυκνές σε μια προσπάθεια (με αβέβαιο πάντως αποτέλεσμα) να διαμορφωθεί ένα “αντίπαλο δέος” απέναντι στον Κ. Μητσοτάκη την ώρα που ενδιαφέρουσα κινητικότητα αναπτύσσεται και εκ δεξιών.
Σε αυτή την κατεύθυνση είναι ενταγμένη η πρωτοβουλία του πρώην πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα να διαχωρίσει τη θέση του, με αυτόν τον θεαματικό τρόπο, στη συγκεκριμένη φάση από τον Στεφ. Κασσελάκη χωρίς να περιμένει το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών όπως του εισηγούνταν ορισμένοι από τους συνομιλητές του.
Πεπεισμένος πλέον ότι ο διάδοχός του στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ “δεν τραβάει, ο κ. Τσίπρας -αν και “σιωπηλός” όλο το προηγούμενο διάστημα- έχει βάλει στην τελική ευθεία τις κινήσεις για τη συγκρότηση της “διάδοχης κατάστασης” στο χώρο της κεντροαριστεράς.
Στο πλαίσιο αυτό σύμφωνα με τις πληροφορίες έχει ήδη προγραμματίσει για τον Απρίλιο – Μάιο την πραγματοποίηση στην Αθήνα της μεγάλης εκδήλωσης για τη συνεργασία της κεντροαριστεράς, με οικοδεσπότη τον ίδιο και τη συμμετοχή κορυφαίων προσώπων του ευρύτερου χώρου από όλη την Ευρώπη. Η πρωτοβουλία αυτή αποκτά νέο νόημα ύστερα από τις τελευταίες εξελίξεις και αντιμετωπίζεται ως το πρόπλασμα μιας πιο ολοκληρωμένης διαδικασίας εγχώριων συγκλίσεων η οποία τοποθετείται περί το φθινόπωρο.
Ιδιαίτερη σημασία έχει ότι αυτό δρομολογείται πριν από τις ευρωεκλογές με τον κ. Τσίπρα να μην “δεσμεύεται” πλέον από τον ΣΥΡΙΖΑ μετά και από τη δημόσια ρήξη και την “αποκήρυξη” που επιφύλαξε στον κ. Κασσελάκη με τη γνωστή δήλωσή του. Όπως σημειώνουν άλλωστε οι γνωρίζοντες, ο πρώην πρωθυπουργός διάλεξε αυτή τη χρονική στιγμή για να διαχωρίσει τη θέση του προκειμένου να μην υποχρεωθεί να παραστεί στο συνέδριο και να δεσμευτεί από τις αποφάσεις του. Με άλλα λόγια, λύθηκαν τα χέρια του για να ξαναγυρίσει, επιδιώκοντας ρόλο πρωταγωνιστή, στο προσκήνιο. Η δε στήριξή του προς την υποψηφιότητα της Όλγας Γεροβασίλη απέναντι στον κ. Κασσελάκη -ο οποίος αυτή τη στιγμή φέρεται ως το φαβορί- δείχνει ότι ο κύβος ερρίφθη οριστικά από πλευράς του πρώην πρωθυπουργού.
Μέχρι τώρα οι πρωτοβουλίες του κ. Τσίπρα σχεδιάζονταν μέσω της δημιουργίας ενός πολιτικού ιδρύματος το οποίο, αφού συγκροτηθεί το Διοικητικό και το Επιστημονικό Συμβούλιο του με επιφανείς προσωπικότητες, θα διοργανώνει τις σχετικές εκδηλώσεις. Μένει να φανεί τώρα πώς θα επηρεαστεί αυτός ο σχεδιασμός από τη στιγμή που ο κ. Κασσελάκης, όπως όλα δείχνουν, εφόσον επανεκλεγεί θα μετατρέψει τον ΣΥΡΙΖΑ κατ' ουσίαν “Ι.Χ.” κόμμα, όπως το αποκαλούν και οι επικριτές του.
Η επιδίωξη του κ. Τσίπρα να παίξει το ρόλο γεφυροποιού ανάμεσα στη ριζοσπαστική Αριστερά και στη σοσιαλδημοκρατία είχε φανεί σχεδόν αμέσως και μετά την παραίτησή του, λόγω της μεγάλης εκλογικής ήττας, από την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ. Προετοιμάζοντας τα βήματά του επίσης πριν από λίγους μήνες είχε επισκεφθεί για το σκοπό αυτό και τη Ρώμη πραγματοποιώντας συναντήσεις με τους επικεφαλής κομμάτων του κέντρου και της αριστεράς αλλά και το Παρίσι. Ο πρώην πρόεδρος της Γαλλίας Φρ. Ολάντ, ο ισπανός πρωθυπουργός Πέδρο Σάντσεθ , ο πρώην πρωθυπουργός της Πορτογαλίας Αντόνιο Κόστα, οι πρώην πρωθυπουργοί της Ιταλίας Τζουζέπε Κόντε και Ενρίκο Λέτα, αλλά και η νεαρή πρόεδρος του Δημοκρατικού Κόμματος Ελι Σλάιν είναι μεταξύ αυτών που αναμένεται να έρθουν στην Αθήνα, καλεσμένοι του κ. Τσίπρα, για να συζητήσουν σχετικά με τη “συνεργασία των προοδευτικών δυνάμεων”, της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, των Σοσιαλιστών και των Πρασίνων “απέναντι στη συμμαχία δεξιάς-ακροδεξιάς”, όπως είναι το μότο που χρησιμοποιείται γα την προώθηση της πρωτοβουλίας.
Οι πληροφορίες αναφέρουν μάλιστα ότι ενεργό ρόλο προς την ίδια κατεύθυνση διαδραματίζει λόγω των επαφών και των διασυνδέσεων της σε διεθνές επίπεδο και η Λούκα Κατσέλη. Η πρώην υπουργός του ΠΑΣΟΚ, που στη συνέχεια συντάχθηκε και συνεργάστηκε με τον κ. Τσίπρα, συναντήθηκε πρόσφατα όπως αναφέρουν οι πληροφορίες και με τον ίδιο τον κ. Κασσελάκη προκειμένου να βολιδοσκοπήσει τις διαθέσεις και τις προθέσεις του απέναντι σε ένα ευρύτερο εγχείρημα. Φέρεται μάλιστα να του επεσήμανε και τον κίνδυνο να πέσει ο ΣΥΡΙΖΑ ακόμη και στο 8% στις επερχόμενες ευρωκάλπες. Ο ίδιος φέρεται να της απάντησε ότι “σε μια τέτοια περίπτωση θα φύγω το ίδιο βράδυ”, χωρίς βεβαίως αυτό να σημαίνει ότι το εννοούσε. Άλλωστε δεν είχε μεσολαβήσει ακόμη ο χαλασμός των τελευταίων εικοσιτετραώρων που του έδωσε την αφορμή να στυλώσει τα πόδια και να ξεκόψει ότι θα κριθεί στις εθνικές εκλογές και όχι στις ευρωεκλογές, δείχνοντας ότι δεν έχει καμία πρόθεση να αποχωρήσει όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα τον Ιούνιο.
Με τον κ. Κασσελάκη να βαδίζει ενδεχομένως -ανάλογα και με το τι θα δείξει η κάλπη και με το ποια θα είναι η επόμενη ημέρα στον σπαρασσόμενο ΣΥΡΙΖΑ- σε μια απομόνωση, οι διεργασίες για την κεντροαριστερά στο εγχώριο σκηνικό περνούν ασφαλώς και μέσα από το ΠΑΣΟΚ. Μπορεί μάλιστα τόσο και ο κ. Τσίπρας όπως και ο τακτικός συνομιλητής του Γ. Παπανδρέου να ξόρκιζαν μέχρι τώρα τα περί δημιουργίας “νέου κόμματος” -για να μην διαταράξουν τις ισορροπίες- αλλά όπως αναγνωρίζεται τα δεδομένα πλέον αλλάζουν. Κι έτσι ένα μεγάλο τμήμα των πιέσεων αναμένεται να μεταφερθεί προς τον Νίκο Ανδρουλάκη ο οποίος -ανάλογα κι αυτός με τις επιδόσεις του στις 9 Ιουνίου- θα βρεθεί ενώπιον διλημμάτων για το ρόλο του απέναντι στο σχέδιο για την “μεγάλη κεντροαριστερά”.
Ανδρέας Καψαμπέλης
www.dimokratia.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου