Ένας από τους μεγαλύτερους στιχουργός της ελληνικής μουσικής μιλά για τα θρυλικά ονόματα που έχει συνεργαστεί στο παρελθόν. Μεταξύ άλλων, αποκάλυψε και άγνωστες ιστορίες όπως αυτή με τον Μάνο Χατζηδάκι.
«Ο Μίκης Θεοδωράκης ήταν κολοσσός, μεγάλος δημιουργός και πεφωτισμένος άνθρωπος. Έβλεπε το ποίημα και αμέσως ήξερε τι θα γίνει. Ήταν μεγαλοφυής. Εγώ ένα έχω πρόβλημα στη ζωή μου, δεν έχω γράψει για τον Χατζηδάκι. Δεν με γούσταρε! Εγώ γούσταρα πολύ, του έδωσα κάποια στιγμή κάτι στίχους και του λέω “Τι γίνεται με τα τραγούδια;”. Και μου λέει “Τα έχω φτιάξει”. Με δούλευε, δεν τα έγραψε ποτέ. Την ίδια στιγμή έγραφα σωρηδόν με τον Θοδωράκη, με τον Λοΐζο.
Ο Μάνος Λοΐζος ήταν μαγικό παιδί. Περπατούσαμε στον δρόμο και σταματούσαμε σε ένα μαγαζί με γραβάτες, έμπαινε μέσα και μου έφερνε μία! Ο Ζαμπέτας ήταν σπουδαίος showman. Ο Απόστολος Καρδάρας ήταν μεγάλος συνθέτης. Με συγκίνησε πάρα πολύ! Το κορυφαίο τραγούδι που έκανε δεν το έχω γράψει εγώ. Για σκέψου τι έχει γράψει ο άνθρωπος αυτός και σε ποια εποχή; Είμαι μια βραδιά στο Ηρώδειο και γίνεται μια συναυλία που τραγουδάει ο Μπάσης και είμαι εγώ με τον Κακογιάννη και με σκουντάει “Ποιος είναι; Πολύ καλός”. Και από εκείνη τη μέρα έδωσα και εγώ σημασία στον Μπάση. Είναι πράγματι καλός τραγουδιστής. Ο Κακογιάννης τον άκουσε και ενθουσιάστηκε αμέσως.
Ο Νταλάρας ήταν σπουδαίος τραγουδιστής από τότε που τον γνώρισα. Έλεγε κάτι τραγούδια του Μητσάκη αλλά εγώ είδα ότι είχε φωνή. Ο Νταλάρας ήταν ένα λεπτό αγόρι, νευρικό, μου έκανε εντύπωση. Ρωτάω τον Λοΐζο “αυτόν που τον ξέρεις; Καλός τραγουδιστής;” και μου λέει “πολύ καλός”. Και μου τον φέρνει και του έδωσα ένα τραγούδι. Και από την ίδια μέρα έγινε ο κολλητός μου».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου