Το Σύμβολο του Παντεπόπτη Οφθαλμού

Η Προέλευση και η Απόκρυφη Σημασία του.

Γιατί υπάρχουν τόσες πολλές φωτογραφίες διασημοτήτων που κρύβουν το ένα τους μάτι; Σίγουρα δεν είναι τυχαίο. Στην πραγματικότητα, το σύμβολο με το ένα μάτι έχει βαθύ νόημα και αποδεικνύει ένα σημαντικό γεγονός για τις εξουσίες. Ποιά να είναι άραγε η προέλευση και το νόημα του αποκρυφιστικού συμβόλου One-Eye.

Το σημάδι του μονόφθαλμου είναι ένα από τα πιο επαναλαμβανόμενα θέματα στα ΜΜΕ. Το terrapapers έχει αναδείξει ξεκάθαρες περιπτώσεις όπου σημαντικοί καλλιτέχνες, μοντέλα, διασημότητες, πολιτικοί και δημόσια πρόσωπα πόζαραν με το ένα μάτι κρυμμένο. [Νοητικός Έλεγχος Monarch]

Το σύμβολο One-Eye είναι παντού: σε μουσικά βίντεο, σε εξώφυλλα περιοδικών, σε αφίσες ταινιών, σε διαφημίσεις κ.ο.κ. Ο τεράστιος αριθμός αυτών των εικόνων είναι υπέρμετρα συγκλονιστικός. Λαμβάνοντας υπόψη αυτά τα γεγονότα, η επαναλαμβανόμενη εμφάνιση του σημείου One-Eye δεν μπορεί απλώς να είναι αποτέλεσμα σύμπτωσης. Πράγματι, υπάρχει μια σαφής προσπάθεια να εμφανίζεται παντού αυτό το σήμα. Γιατί, λοιπόν, υπάρχει παντού αυτό το υπερβατικό σύμβολο και τι σημαίνει;

Ένα αρχετυπικό σύμβολο.

Ένα Τουρκικό φυλαχτό/αποτροπαϊκό “nazar” είναι αυτό που χρησιμοποιείται για να απωθεί τις κατάρες του “κακού ματιού”. Παρόμοια φυλαχτά υπάρχουν στην Πορτογαλία, την Βραζιλία, την Αρμενία, το Αζερμπαϊτζάν, την Αλβανία, την Αλγερία, την Τυνησία, τον Λίβανο, την Τουρκία, την Ελλάδα, το Ισραήλ, την Αίγυπτο, την Σαουδική Αραβία, την Ιορδανία, το Μπαγκλαντές, το Ιράν, το Ιράκ, το Πακιστάν, μέρη της Βόρειας Ινδίας, την Παλαιστίνη, το Μαρόκο, την νότια Ισπανία, την Ιταλία, την Μάλτα, την Ρουμανία, τα Βαλκάνια, το Λεβάντε, το Αφγανιστάν, την Συρία και το Μεξικό.

Το ανθρώπινο μάτι έχει χρησιμοποιηθεί ως σύμβολο από την αυγή του πολιτισμού. Το συναντάμε σε όλες τις εποχές και τους πολιτισμούς. Ο Carl Gustav Jung αναγνώρισε το μάτι ως ένα κλασικό “αρχετυπικό σύμβολο” – μια εικόνα που είναι ενσωματωμένη στο “συλλογικό ασυνείδητο” της ανθρωπότητας. Σύμφωνα με την θεωρία του, οι άνθρωποι ενστικτωδώς ανταποκρίνονται στα αρχετυπικά σύμβολα και ασυνείδητα τους αποδίδουν ένα συγκεκριμένο νόημα.


“Τα μάτια είναι ίσως το πιο σημαντικό συμβολικό αισθητήριο όργανο. Μπορούν να αντιπροσωπεύουν τη διορατικότητα, την παντογνωσία ή/και την πύλη προς την ψυχή. Άλλες ιδιότητες με τις οποίες συνδέονται συνήθως τα μάτια είναι: η νοημοσύνη, το φως, η επαγρύπνηση, η ηθική συνείδηση και η αλήθεια. Το να κοιτάς κάποιον στα μάτια είναι ένα δυτικό έθιμο της ειλικρίνειας. Με αυτόν τον τρόπο η κάλυψη των ματιών, με την χρήση κράνους, γυαλιών ηλίου κ.λπ. μπορεί να σημαίνει μυστήριο, να μην βλέπεις την πλήρη αλήθεια ή εξαπάτηση. Το μάτι συχνά σημαίνει κρίση και εξουσία”. Λεξικό του Συμβολισμού, Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν.

Σύμφωνα με τον Jung η ψυχή συγκροτείται από τρία μέρη: την συνείδηση, το προσωπικό ασυνείδητο και το συλλογικό ασυνείδητο. Το συλλογικό υποσυνείδητο, είναι μια βάση δεδομένων που χρειάστηκε αιώνες για να συγκροτηθεί, αλλά είναι άρρηκτα συνδεδεμένο πλέον με την ανθρώπινη ψυχή. Πρόκειται για ένα είδος άυλης, άχρονης ενέργειας, ένας κόσμος ιδεών, που έχει συγκεκριμένο και καθορισμένο σχήμα, περιεχόμενο και νόημα.

Είναι ένας κοινός τόπος μέσα σε όλους τους ανθρώπους και περιλαμβάνει μνήμες από αρχαίες εμπειρίες των ανθρώπων, οι οποίες φανερώνονται μέσα από όνειρα σύμβολα και μύθους σε κάθε πολιτισμό. Τα αρχέτυπα υπάρχουν μέσα στην ίδια την φύση, την τέχνη, τα όνειρα σε μια κοινή βάση δεδομένων. Ως ιδέες αναδύονται αυθόρμητα και αποκαλύπτουν αλήθειες για εμάς που έχουν κρυφτεί από το συνειδητό μας κομμάτι. Αυτά τα συμβολικά περιεχόμενα του συλλογικού ασυνειδήτου ονομάζονται αρχέτυπα.

Τα αρχέτυπα συνθέτουν το συλλογικό υποσυνείδητο με έναν ιδιαίτερο κώδικα επικοινωνίας και αποτελούν τον ακλόνητο πυρήνα γύρω από τον οποίο στροβιλίζεται η ανθρώπινη ψυχή, καθώς σιγά σιγά εξελίσσεται ωριμάζει και εξυγιαίνεται. Οι πληροφορίες αυτές, μας οδηγούν σε μια εξελικτική πορεία και έχουν την ικανότητα να μας γλιτώνουν από την ψυχική αδράνεια και την απογοήτευση.

Μας δείχνουν ότι υπάρχει κάτι μέσα μας, ασυμβίβαστο, μη αφομοιωμένο και συγκρουόμενο που όμως έχει λόγο ύπαρξης και μας οδηγεί σε αφύπνιση. Όταν το συνειδητό και το ασυνείδητο συνυπάρχουν μέσα στο ίδιο το άτομο και σέβονται το ένα την ύπαρξη του άλλου υπάρχει αρμονία και ισορροπία. Ο Jung πίστευε πως τ’ αρχέτυπα αναδύονται αυθόρμητα στο νου, ειδικά σε καταστάσεις κρίσεων.

Κάθε αρχέτυπο μας προσφέρει κατανόηση και εμπειρία μιας κατάστασης ως δώρο. Με κάθε αρχέτυπο αναπτύσσουμε ικανότητες και χαρίσματα. Μια κρίση ανοίγει την πύλη προς το συλλογικό ασυνείδητο και επιτρέπει σε ένα αρχέτυπο να αποκαλύψει μια βαθιά αλήθεια κρυμμένη από την συνείδηση. Η αληθινή γνώση αποκτιέται, όταν η ψυχή φτάσει στην ανάμνηση των αρχέτυπων οντοτήτων. Όπως έγραψε ο Jung:


«Από το ασυνείδητο προέρχονται επιρροές που μας καθορίζουν… οι οποίες, ανεξάρτητα από την παράδοση του καθενός μας, μας κάνουν να έχουμε πολλές ομοιότητες, ακόμη και ομοιότητες στις εμπειρίες μας, και ακόμη και στον τρόπο με τον οποίο εκφράζονται αυτές οι εμπειρίες στην φαντασία μας. Μία από τις κύριες αποδείξεις αυτού είναι το οτι μυθολογικά μοτίβα τείνουν να είναι παρόμοια ανά τον κόσμο… Μπορούμε επίσης να δούμε οτι οι ασυνείδητες ιδιότητες δεν αποκτώνται ξεχωριστά σε κάθε άτομο αλλά κληρονομούνται συλλογικά, π.χ. όταν το ένστικτό μας προτρέπει να κάνουμε κάτι, σαν μια παρόρμηση, για να καλύψουμε μια ανάγκη χωρίς συνειδητό κίνητρο. Σε αυτό το βαθύτερο στρώμα βρίσκουμε τα αρχέτυπα. Τα ένστικτα και τα αρχέτυπα σχηματίζουν το “συλλογικό ασυνείδητο”. Τα αποκαλώ συλλογικά, διότι σε αντίθεση με το προσωπικό ασυνείδητο, δεν αποτελούνται από ατομικά περιεχόμενα, αλλά από αυτά που είναι καθολικά σε όλους μας και έρχονται ανά τακτά χρονικά διαστήματα.

Τα συλλογικά αρχέτυπα κατέχουν την ικανότητα να κινούν, να ελέγχουν και να διαμεσολαβούν στις συμπεριφορές και τις εμπειρίες όλων των ανθρώπων. Έτσι, υπό κατάλληλες προϋποθέσεις, τα αρχέτυπα δημιουργούν παρόμοιες σκέψεις, εικόνες, συναισθήματα και ιδέες σε ανθρώπους, ανεξάρτητα από την τάξη, το δόγμα, την φυλή, την γεωγραφική τοποθεσία ή την ιστορική εποχή. Υπάρχουν τόσα αρχέτυπα όσες και οι διαφορετικές καταστάσεις στην ζωή. Με την ατελείωτη επανάληψη ανά τις χιλιετίες, αυτές οι εμπειρίες έχουν χαραχτεί στο σύνταγμα της ψυχής μας. Όχι μόνο στις δομές των εικόνων που είναι γεμάτες με νόημα και περιεχόμενο, αλλά έχουν χαραχτεί πρωταρχικά ως αφηρημένες δομές χωρίς νόημα και περιεχόμενο. Δηλαδή σαν δομές ενός συγκεκριμένου τύπου αντίληψης και δράσης.» – Τα Αρχέτυπα και το Συλλογικό Ασυνείδητο, Carl Jung

Ο Jung αναφέρει ότι, όπως το ανθρώπινο σώμα έχει εξελιχθεί μέσα στις χιλιετίες εξέλιξης και τα γονίδια περνάνε απο γενιά σε γενιά, το ίδιο πρέπει και να ισχύει και για την ψυχή. Και η ψυχή πρέπει να έχει εξελίξει ορισμένες προδιαθέσεις και τάσεις σε όλη την τεράστια εξελικτική μας πορεία και να τις περνάει σε επόμενες γενιές.


«Ακριβώς όπως το ανθρώπινο σώμα αντιπροσωπεύει ένα ολόκληρο μουσείο οργάνων, το καθένα με μια μακρά εξελικτική ιστορία πίσω του, το ίδιο ισχύει και για τον νου. Δεν μπορεί να είναι κάτι λιγότερο από το σώμα μέσα στο οποίο υπάρχει. Με την «ιστορία» δεν εννοώ το γεγονός ότι ο νους δομείται με συνειδητή αναφορά στο παρελθόν μέσω της γλώσσας και άλλων πολιτιστικών παραδόσεων.

Αναφέρομαι στην βιολογική, προϊστορική και ασυνείδητη ανάπτυξη του νου στον αρχαϊκό άνθρωπο, του οποίου η ψυχή ήταν ακόμη κοντά σ’ αυτήν του ζώου. Για χάρη της ψυχικής σταθερότητας και ακόμη και της υγείας του σώματος, το ασυνείδητο και το συνειδητό πρέπει να συνδέονται ολοκληρωτικά και έτσι να κινούνται σε παράλληλες γραμμές. Εάν διαχωρίζονται ή αποσυνδέονται, ακολουθεί ψυχολογική διαταραχή.» -Ο Άνθρωπος και τα Σύμβολά του, Carl Jung

Ενώ τα αρχέτυπα παίρνουν μορφή για πολύ μεγάλες χρονικές περιόδους με αυτό τον εξελικτικό τρόπο που περιγράψαμε και είναι κοινά σε όλους ανθρώπους, παρόλα αυτά εκφράζονται διαφορετικά σε κάθε άτομο. Με άλλα λόγια, τα αρχέτυπα αλληλεπιδρούν με την ατομική εμπειρία του κάθε ενός απο εμάς, και αυτό οδηγεί στο σχηματισμό μιας μοναδικής προσωπικότητας.

Με άλλα λόγια το μέρος της ψυχής που λέμε “συλλογικό ασυνείδητο” το οποίο είναι οι εμπειρίες γενεών που έχουν περάσει σε εμάς σαν αφηρημένες έννοιες, έρχεται και επηρεάζει το προσωπικό ασυνείδητο που είναι οι συγκεκριμένες εμπειρίες του κάθε ατόμου. Δηλαδή εάν κάτσεις να το σκεφτείς λίγο σοβαρά, μιλάμε κυριολεκτικά για έναν πραγματικό λαβύρινθο ψυχής!

Υπάρχουν μέσα στην ψυχή μας εικόνες, όπως αυτή της μητέρας, που βρίσκονται εκεί χαραγμένες ανεξίτηλα από την πρώτη στιγμή της γέννησής μας; Νέοι ερευνητές στρέφονται προς τα πίσω και αναγνωρίζουν ότι οι θεωρίες του Γιουνγκ, αν και δεν διατυπώθηκαν ποτέ με αυστηρά επιστημονικούς όρους, φαίνεται να επαληθεύονται. Υπάρχει, για παράδειγμα, κάτι σαν συλλογικό υποσυνείδητο, μια βάση δεδομένων που χρειάστηκε αιώνες για να συγκροτηθεί αλλά συνοδεύει πλέον κάθε ανθρώπινη ύπαρξη.

Η ύπαρξη των αρχετύπων έχει γίνει ήδη δεκτή, άμεσα ή έμμεσα, σε πολλές επιστήμες: στην Εθνολογία ως συλλογικές αναπαραστάσεις, στη Βιολογία ως πρότυπα συμπεριφοράς και μορφογενετικά πρότυπα, στην Ιστορία ως μοντέλα επανάληψης των βασικών γεγονότων, στην Συγκριτική Μυθολογία κι Εθιμογραφία ως θέματα με παρόμοια χαρακτηριστικά, στην Κυβερνητική ως κατασκευή βασικών δυναμικών σχημάτων για την εξομοίωση διαδικασιών. Πίσω από όλα αυτά κρύβεται η παρουσία της έννοιας του αρχετύπου, το οποίο είναι κάτι πολύ σύνθετο.

Είναι κάτι που βιώνεται με τις εικόνες, τις ιδέες, τις εμπειρίες, με αρχετυπική δομή και παραγωγό τον μη συνειδητό νου. Αλλά η βασική και γενική δομή των περιεχομένων μέσα μας αρχετύπων είναι παγκόσμια και προϋπάρχει. Η προϋπάρχουσα δομή είναι αδύνατο να παρασταθεί και λειτουργεί ως ρυθμιστής εκείνου του υλικού που αναπαρίσταται. Έτσι, το αρχέτυπο ως εμπειρικό φαινόμενο καθορίζεται από το πού, το πότε και προσωπικές συνθήκες αλλά είναι, από την άλλη πλευρά, ιδεατό γενικό δομικό σχέδιο, ανεξάρτητο από συνθήκες, αποτελώντας ουσιαστικό συστατικό της ψυχής, του πνεύματος και του νου.

Η δυσκολία, που προκαλεί παρανοήσεις, έγκειται στο ότι τα αρχέτυπα είναι, κατά κάποιο τρόπο, πραγματικά. Δηλαδή είναι δυνατόν να αναγνωριστούν εμπειρικά ορισμένες καταστάσεις, με την αιτία τους να περιγράφεται ως αρχέτυπο. Κάτι τέτοιο το ξέρουμε στην Φυσική για καταστάσεις με αιτία τους, υποτίθεται, το άτομο, που όμως γι’ αυτές είναι απλώς ένα πρότυπο ή όπως τα Μαθηματικά έχουν ως βάση τον αριθμό αλλά δεν είναι κάποιο δεικνυόμενο ον.

Κανένας δεν είδε ποτέ ένα αρχέτυπο, ούτε ένα άτομο, ούτε έναν αριθμό. Αλλά είναι γνωστό ότι όλα αυτά λειτουργούν, με τον τρόπο του το καθένα: το ένα παράγει την πρώτη ύλη όλης της δημιουργικότητας, το άλλο την ύλη και εκρήξεις, το τρίτο τα Μαθηματικά. Όταν λοιπόν λέμε άτομο ή αριθμός, στην ουσία εννοούμε ένα πρότυπο, μια ιδέα, μια εικόνα, μια σύλληψη, μια έννοια και όχι κάποιο υλικοφυσικό αντικείμενο. Όμοια, όταν λέμε αρχέτυπο εννοούμε την ιδέα, την εικόνα που αντιστοιχεί σ’ αυτό και ποτέ το πράγμα καθαυτό, που σε όλες τις περιπτώσεις είναι κάποιο υπερβατικό μυστήριο.

Ποτέ ένας φυσικός ή μαθηματικός δε θα πίστευε ότι έχει χτυπήσει τον στόχο του, με το πρότυπο του ατόμου ή την έννοια του αριθμού, αντίστοιχα, γιατί ξέρει πολύ καλά ότι χειρίζεται ένα δυναμικό σχήμα ή μοντέλο που απλώς φανερώνει γεγονότα.

Πρέπει να κάνουμε όμως διάκριση μεταξύ του αρχέτυπου καθαυτού, δηλαδή του μη αντιληπτού, που είναι δυνητικά παρόν σε κάθε δομή, και του εκδηλωμένου αρχετύπου, που γίνεται αντιληπτό και εισέρχεται στο πεδίο της συνείδησης. Το εκδηλωμένο αρχέτυπο εμφανίζεται ως αρχετυπική εικόνα, που η μορφή της μπορεί να αλλάζει και να προσαρμόζεται στο περιβάλλον ως αρχετυπικός τρόπος δράσης, ως αρχετυπική διαδικασία, ως αρχετυπική στάση, ως αρχετυπική ιδέα, ως αρχετυπική εμπειρία.

Όλ’ αυτά, αν ενεργοποιηθούν υπό ορισμένες συνθήκες, αναδύονται από την μη συνειδητή ως τώρα κατάστασή τους και γίνονται κατά κάποιο τρόπο ορατά. Έτσι, το αρχέτυπο μπορεί να εκδηλωθεί όχι μόνο σε στατική μορφή, αλλά και με μια δυναμική διαδικασία και στην πραγματικότητα όλες οι τυπικές ανθρώπινες εκδηλώσεις της ζωής, βιολογικές, ψυχικές, πνευματικές, στηρίζονται σε μια αρχετυπική βάση.

Ο Jung εφάρμοσε την θεωρία του για το συλλογικό υποσυνείδητο και τα αρχέτυπα στην τέχνη και υποστήριξε ότι σ’ ένα αληθινά συμβολικό έργο τέχνης η πηγή των εικόνων δεν βρίσκεται στο προσωπικό υποσυνείδητο του καλλιτέχνη (αυτό θα έκανε το έργο ένα συμπτωματολογικό αλλά όχι συμβολικό προϊόν), αλλά στον χώρο της ασύνειδης μυθολογίας, της οποίας τα αρχέγονα περιεχόμενα αποτελούν κοινή κληρονομιά της ανθρωπότητας.

Στις μυθολογίες όλων των πολιτισμών καθώς και στα όνειρα και στα καλλιτεχνικά δημιουργήματα παρουσιάζονται αυτές οι αρχέγονες εικόνες ή αρχέτυπα, που δεν ανήκουν στο ατομικό πνεύμα ή στο πνεύμα του συγκεκριμένου πολιτισμού αλλά στο αχανές ασύνειδο πνεύμα, που αποτελεί το υπόστρωμα όλων των επιμέρους ατομικών πνευμάτων. Ο πραγματικός καλλιτέχνης ξέρει πώς να επεξεργάζεται τα περιεχόμενά του, έτσι ώστε αφαιρώντας την προσωπική χροιά να βρίσκει την πεμπτουσία τους, που είναι υπερπροσωπική. Εχει την ικανότητα να παρουσιάζει πιστά αυτά τα περιεχόμενα, δίχως αναπαραστατικές αδεξιότητες ή ατέλειες. Οι άνθρωποι έλκονται από την παγκοσμιότητά του, από την δεξιοτεχνία του και από τις επωφελείς για την ψυχή τους υποδηλώσεις του.

Το έργο τέχνης μας βοηθάει να αφομοιώσουμε τις αγωνίες και τους φόβους μας, γιατί υπερβαίνει τους αμυντικούς μηχανισμούς της εγωιστικής συνείδησης. Παρασυρόμενοι από τον εγγενή κόσμο της συμβολικής τέχνης λυτρωνόμαστε, με αποτέλεσμα να βλέπουμε την τέχνη ως λύτρωση και τον καλλιτέχνη ως λυτρωτή. Στο αληθινά μεγάλο έργο τέχνης ο καλλιτέχνης καθαίρει αυτό το έργο από κάθε λογής προσωπικά στοιχεία, πηγαίνει, με μια υπερβατική λειτουργία, πέρα από το προσωπικό και ιδιωτικό ή τουλάχιστον του δίνει υπερπροσωπικές προεκτάσεις, ώστε να γίνεται πανανθρώπινο.

Με την εισαγωγή της έννοιας του συλλογικού ασυνειδήτου μπορούμε να πούμε ότι ο καλλιτέχνης δεν καθαίρει συνειδητά τα περιεχόμενα του ατομικού ασυνειδήτου από τις προσωπικές προσμείξεις, αλλά είναι μεγάλος καλλιτέχνης, στο μέτρο όπου μπορεί, και δίνει σχήμα αποδεκτό και ευχάριστο των αρχετυπικών εικόνων που συλλαμβάνει, μοιράζεται, κατανοεί, και στις οποίες φυσικά ανταποκρίνεται θετικά ολόκληρη η ανθρώπινη φυλή.

Θα μπορούσε να πει κανείς πως σήμερα τα αρχέτυπα βρίσκονται παντού και αυτό είναι φυσιολογικό, αφού βρίσκονται στον νου και στην ψυχή μας. Την έννοια του αρχετύπου εισήγαγε τόσο ο Ηράκλειτος, που αντιμετώπιζε την ψυχή ως την αρχετυπική πρώτη αρχή, όσο και ο Πυθαγόρας, που θεωρούσε τον αριθμό αρχετυπικό στοιχείο του κόσμου. Η έννοια αυτή δομήθηκε από τον Πλάτωνα στη θεωρία των μορφών, όπου υποστηρίζει ότι η ουσία ενός πράγματος ή μιας έννοιας είναι η υποκείμενη μορφή ή ιδέα του και ότι αληθινή γνώση αποκτάται όταν η ψυχή φτάσει στην ανάμνηση των αρχέτυπων ιδεών.

Ο όρος αρχέτυπο συναντάται στα Ερμητικά κείμενα, στον Φίλωνα, στον Ειρηναίο, στον Διονύσιο Αρεοπαγίτη και στον Αυγουστίνο. Συγκεκριμένα, στο Corpus Hermeticum ο Θεός ονομάζεται «το αρχέτυπον φως», ενώ υπάρχει και η έκφραση «είδες εν τω νω το αρχέτυπον είδος». Στον Φίλωνα τον συναντάμε σε σχέση με την εικόνα του Θεού, που υπάρχει μέσα στον άνθρωπο, και σε εκφράσεις όπως «αρχέτυπος σφραγίς» και «αρχέτυπον παράδειγμα».

Ο Ειρηναίος λέει: «Ο δημιουργός του Κόσμου δεν έπλασε αυτά τα πράγματα κατευθείαν από τον εαυτό του, αλλά τα αντέγραψε από αρχέτυπα έξω από τον εαυτό του». Στον Διονύσιο Αρεοπαγίτη υπάρχουν εκφράσεις όπως «άυλα αρχέτυπα» και «αρχέτυπος λίθος».

Ο Πλωτίνος αναφέρει την έκφραση «πολύ αρχετυπώτερον και αληθέστερον», ενώ ο Διονύσιος Αλικαρνασσεύς λέει: «αρχέτυπον της αληθείας». Τέλος, ο Αυγουστίνος λέει τα εξής: «Οι πρωταρχικές ιδέες είναι καθορισμένες μορφές, σταθερές και αμετάβλητες αιτίες πραγμάτων, καθαυτές άμορφες, αιώνιες και ομοιότροπες, οι οποίες εμπεριέχονται στη θεία κατανόηση. Μολονότι οι ίδιες δεν χάνονται, όλα όσα μπορούν να δημιουργηθούν και να χαθούν διαμορφώνονται σύμφωνα με το πρότυπό τους. Η ψυχή δεν μπορεί να τις διακρίνει, εκτός και αν είναι η ορθολογική ψυχή».

Το γιατί δεν αντιλαμβάνονται όλοι με τον ίδιο τρόπο το αρχέτυπο το εξηγεί ο Διονύσιος Αρεοπαγίτης:


«Μπορεί όμως να πει κανείς πως η σφραγίδα δεν είναι η ίδια και πλήρης σε όλες τις αποτυπώσεις της. Βέβαια δεν είναι η αιτία η ίδια η σφραγίδα, γιατί συμμετέχει ολοκληρωτικά και παρόμοια σε κάθε περίπτωση, αλλά οι διαφορές των συμμετεχόντων που κάνουν τις αποτυπώσεις διαφορετικές, αν και το αρχέτυπο είναι ένα, πλήρες και το ίδιο σε κάθε περίπτωση».

Σε όλους σχεδόν τους πολιτισμούς, εν προκειμένω, το σύμβολο του ματιού συνδέεται με πνευματικές έννοιες όπως η θεότητα (το μάτι της Πρόνοιας), ο πνευματικός φωτισμός (το τρίτο μάτι) ή η μαγεία (το κακό μάτι).


“Το μάτι συμβολίζει την όραση και το φως, άρα και την ίδια τη συνείδηση. Το μάτι είναι το μέρος του εαυτού μας που βλέπει το σύμπαν και βλέπει τη θέση μας σε αυτό. Είναι η γνώση, η επίγνωση και η σοφία. Το μάτι προσλαμβάνει το φως, την καθαρή ενέργεια του σύμπαντος, και το παρουσιάζει στο εσωτερικό πνεύμα. Είναι η πύλη, στην πραγματικότητα η ίδια η ένωση, μεταξύ του εαυτού και του σύμπαντος”. Peter Patrick Barreda, Αρχέτυπο της Ολότητας – Ο Γιουνγκ και το Μάνταλα.

Στη Βίβλο, ο Ιησούς αναφέρεται στο μάτι ως “λυχνία του σώματος”.


“Το μάτι είναι η λυχνία του σώματος- αν λοιπόν το μάτι σας είναι καθαρό, ολόκληρο το σώμα σας θα είναι γεμάτο φως. Αν όμως το μάτι σας είναι κακό, ολόκληρο το σώμα σας θα είναι γεμάτο σκοτάδι. Αν λοιπόν το φως που υπάρχει μέσα σας είναι σκοτάδι, πόσο μεγάλο είναι το σκοτάδι!”. Ματθαίος 6:22-23

Το αρχετυπικό σύμβολο του ματιού λοιπόν, είχε πάντα μια αρχετυπική, μυστικιστική και ψυχική διάσταση. Όπως λέει η λαϊκή ρήση: “Τα μάτια είναι τα παράθυρα της ψυχής”. Για τον λόγο αυτό, το σύμβολο του ματιού είναι ιδιαίτερα σημαντικό στους αποκρυφιστικούς κύκλους, στις Μυστικές Εταιρείες και στις σχολές μυστηρίου.

Το Αρχέτυπο του Θεού Ήλιου.

Από την αυγή του πολιτισμού, το σύμβολο του Ματιού και του Ήλιου (ή αλλιώς το “μάτι στον ουρανό”) συνδέονται με τον Θεό. Στην Αρχαία Αίγυπτο, τα σύμβολα του Wadjet, το μάτι του Ώρου και το μάτι του Ρα συνδέονται με τον Ηλιακό Θεό.


“Ο πρώιμος Θεός του ήλιου ονομαζόταν Ώρος. Όταν ο Ρα ανέλαβε τον τίτλο του Θεού του Ήλιου, ήταν επίσης γνωστός ως “Ρα-Χοράχτυ ή Ρα, ο οποίος είναι ο Ώρος των 2 οριζόντων”. Σε μια μάχη με τον Σετ ο Ώρος έχασε την χρήση του ενός του ματιού. Ο Θωθ αποκατέστησε το μάτι, και τότε ήταν που ο Ώρος ονομάστηκε επίσης W adjet.” -Αρχαίες Σελίδες, Μάτι του Ώρου – Ισχυρό, αρχαίο αιγυπτιακό σύμβολο με βαθύ αποκρυφιστικό νόημα.

Άγαλμα του Ώρου στην αιγυπτιακή πόλη Εντφού.

Επειδή το σύμβολο του ματιού σχετίζεται με τον Ήλιο -ένα υποκατάστατο της θεότητας- το εσωτερικό μάτι έχει μια ιδιαίτερη ποιότητα: Είναι “παντογνώστης”. Ταυτιζόταν με τον Ολύμπιο Θεό Απόλλωνα και απεικονίζονταν ως γεράκι ή άνθρωπος με κεφαλή γερακιού. Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο η επέτειος της γέννησής του εορτάζονταν την τελευταία μέρα του μηνός Επηφί, όταν τα ουράνια σώματα του Ηλίου και της Σελήνης βρίσκονταν σε συζυγία. Κατά μία άλλη εκδοχή, εξαιτίας του γεγονότος ότι το γεράκι είναι ικανό για μακρινές πτήσεις ή διαθέτει μακρινή όραση, το όνομά του αποδίδεται ως ο Μακρινός.

Οι Αιγύπτιοι ονόμαζαν το γεράκι με την λέξη χορ, ομόηχη μιας άλλης, που σημαίνει «ουρανός». Επειδή το γεράκι πετά σε μεγάλα ύψη, φαντάζονταν τον ουρανό ως Θεϊκό γεράκι, τον δε Ήλιο και την Σελήνη ως τα μάτια του. Το γεγονός ότι το γεράκι απεικονίζεται σε μνημεία εξαιρετικής αρχαιότητας στην αρχαία αρχαία Αίγυπτο, οδηγεί στην υπόθεση μιας λατρείας με πολλούς και ιδιαίτερα ισχυρούς πιστούς που λάτρευαν το γεράκι, το οποίο απεικονίζονταν ακόμη και στα προϊστορικά μνημεία. Από τα πολύ αρχαία χρόνια θεωρείτο ως το κατ’ εξοχήν θεϊκό πτηνό ενώ το ιερογλυφικό το οποίο αντιστοιχεί στην έννοια «Θεός», είναι ένα γεράκι που κάθεται πάνω σε ένα ξύλο.

Σε όλες τις περιοχές στις οποίες εγκαταστάθηκαν μόνιμα οι πιστοί του γερακιού, λατρεύτηκε ο Ώρος. Ο ρόλος όμως αυτού του Θεού και τα σύμβολά του διαφοροποιήθηκαν στα κατά τόπους ιερά με την πάροδο του χρόνου, σε τέτοιο βαθμό, ώστε στο αιγυπτιακό πάνθεο υπάρχουν περίπου δεκαπέντε διακριτοί Ώροι, από τους οποίους κυριότεροι ήταν ο Χαρβέρ, Χαρόερις ή Αρούηρις στην ελληνική μεταγραφή του και τα υπόλοιπα, ηλιακού χαρακτήρα, γεράκια όπως ο Ώρος της Μπεχεντέτ και ο Ώρος, ο γιος της Ίσιδας, ο οποίος σύμφωνα με τον μύθο του Όσιρι, εκδικήθηκε τον φόνο του πατέρα του.

Τα κείμενα των Πυραμίδων τον παρουσιάζουν ως γιο του Ρα και αδελφό του Σετ. Η αιώνια αντίθεση μεταξύ ερέβους και φωτός συμβολίζεται με αιώνιες συγκρούσεις, κατά τις οποίες ο μεν Σετ έβγαλε το ένα μάτι του Ώρου, ενώ ο δεύτερος ευνούχισε τον αμείλικτο εχθρό του. Το δικαστήριο των Θεών έλυσε την διαφορά υπέρ του Θεού γερακιού, ο οποίος, από το τέλος της δεύτερης δυναστείας εμφανίζεται μόνος και αποκλειστικός θεϊκός πρόγονος των Φαραώ, στο πρωτόκολλο των οποίων αναφέρεται με την επωνυμία Χορ Νουμπτί, «Ώρος, ο νικητής του Σετ». Το αρχέτυπο του μονόφθαλμου Θεού του Ήλιου που βλέπει τα πάντα “έστι δίκης οφθαλμός, ος τα πανθ’ ορά”, υπάρχει και σε άλλους αρχαίους πολιτισμούς.

Στην Περσία, στον Ζωροαστρισμό ο Αχούρα Μάζντα θεωρούνταν ο δημιουργός της Γης, των ουρανών και των ανθρώπων, και η πηγή κάθε καλοσύνης κι ευτυχίας στην γη.


“Υπάρχει ένας καθολικός και υπερβατικός Θεός, με την ονομασία Αχούρα Μάζντα (=Σοφός Κύριος) μόνος αδημιούργητος δημιουργός, ο οποίος και αποτελεί το αντικείμενο κάθε λατρείας. Από τον Αχούρα Μάζντα προέρχεται καθετί καλό. Είναι σοφός και δημιούργησε το σύμπαν. Επιβλέπει τις ενέργειες των ανθρώπων. Κατεξοχήν σύμβολα του Αχούρα Μάζντα, είναι ο Ήλιος και το Πυρ”.

Ο μονοθεϊσμός του Ζωροαστρισμού είναι βασικό χαρακτηριστικό. Δίνεται έμφαση στην υπερβατικότητα του Θεού, ο οποίος είναι εντελώς απαλλαγμένος από ανθρωπομορφικά χαρακτηριστικά. Γι’ αυτό οι Πέρσες δεν είχαν αγάλματα.


“Ο Αχούρα Μάζντα θα κυριαρχήσει τελικά απέναντι στο κακό πνεύμα Άνγκρα Μαϊνιού ή Αχριμάν, και τότε το σύμπαν θα βιώσει μία κοσμική αναγέννηση και ο χρόνος θα τελειώσει. Σε αυτή την τελική αναγέννηση, όλη η δημιουργία -ακόμη και οι ψυχές των νεκρών που αρχικά τιμωρήθηκαν στο σκοτάδι-, θα ενωθεί με την αναβίωση του Αχούρα Μάζντα σε ζωντανή μορφή. Στο τέλος του χρόνου ένας σωτήρας θα συντελέσει την τελική αναγέννηση του κόσμου με την ανάσταση των νεκρών. Είχε “τον ήλιο για μάτι” ο υπέρτατος Θεός Αχούρα Μάζντα έχει επίσης ένα Μάτι, ή αλλιώς λέγεται ότι με μάτια του, τον ήλιο, το φεγγάρι και τα αστέρια, βλέπει τα πάντα”. –Manly P. Hall, Οι μυστικές διδασκαλίες όλων των εποχών.

Δυτικός αποκρυφισμός.

Λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι ο δυτικός αποκρυφισμός επηρεάστηκε σε μεγάλο βαθμό από τις εσωτερικές διδασκαλίες των παραπάνω πολιτισμών, το σύμβολο του Πανεπόπτη Οφθαλμού μπήκε σε τάγματα όπως οι Ροδόσταυροι, οι Ιλλουμινάτι και οι Μασόνοι. Μασονικά σύμβολα υπό το Μάτι που βλέπει τα πάντα.


“Ο Albert Mackey γράφει ότι το Οφθαλμός του Παντογνώστη είναι “ένα σημαντικό σύμβολο του Υπέρτατου Όντος, που δανείστηκαν οι Μασόνοι από τα έθνη της αρχαιότητας”. Το Μάτι του Παντογνώστη είναι ένα σύμβολο που αντιπροσωπεύει το άγρυπνο βλέμμα του Θεού. Μας υπενθυμίζει ότι κάθε σκέψη και πράξη πρέπει να καταγράφεται από τον Μεγάλο Αρχιτέκτονα του Σύμπαντος και ότι είμαστε δεμένοι με τις υποχρεώσεις μας τόσο στο πνεύμα όσο και στο αίμα”. James E Frey, 32°, Midnight Freemasons.

Λόγω της μεγάλης επιρροής του τεκτονισμού στα ιστορικά γεγονότα της ανθρωπότητας, το σύμβολο του Παντογνώστη συμπεριλήφθηκε σε εξέχοντα έγγραφα, όπως η πίσω όψη της Μεγάλης Σφραγίδας των Ηνωμένων Πολιτειών και η Διακήρυξη των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.


“Αν κάποιος αμφιβάλλει για την παρουσία μασονικών και αποκρυφιστικών επιρροών την εποχή που σχεδιάστηκε η Μεγάλη Σφραγίδα, θα πρέπει να λάβει υπόψη του τα σχόλια του καθηγητή του Χάρβαρντ Τσαρλς Έλιοτ Νόρτον, ο οποίος έγραψε σχετικά με την ημιτελή πυραμίδα και το Μάτι που κοσμούσε την πίσω πλευρά της σφραγίδας, τα εξής: “Η διάταξη που υιοθετήθηκε από το Κογκρέσο είναι πρακτικά ανίκανη για αποτελεσματική επεξεργασία και δύσκολα (όσο καλλιτεχνικά και αν την έχει επεξεργαστεί ο σχεδιαστής) μπορεί να φανεί διαφορετικά, παρά ως ένα θαμπό έμβλημα μιας μασονικής αδελφότητας”.

Η σφραγίδα του O.T.O (Ordo Templi Orientis).

Το σύμβολο του ματιού υιοθετήθηκε επίσης από διάφορες ισχυρές μυστικές εταιρείες, όπως η στοά του O.T.O. του Aleister Crowley. Τούτου λεχθέντος, αντιπροσωπεύει το σύμβολο του Παντογνώστη Ματιού στην πραγματικότητα τον Θεό – όπως τον ιουδαιοχριστιανικό Θεό. Λοιπόν, εδώ είναι που τα πράγματα γίνονται… απόκρυφα. Ο πολύς Αμερικανός μασόνος Άλμπερτ Πάικ έγραψε ότι το πραγματικό νόημα των αποκρυφιστικών συμβόλων αποκαλύπτεται μόνο σε μυημένους υψηλού επιπέδου.


“Τα αληθινά μυστικά του τεκτονισμού βρίσκονται στα αρχαία σύμβολα και στην απόκρυφη σημασία τους. Αλλά αυτά δεν έχουν καμία αξία αν δεν βλέπουμε τίποτα στα σύμβολα της γαλάζιας στοάς πέρα από τις ανόητες προσποιήσεις ερμηνειών τους που περιέχονται στις οθόνες μας. Οι άνθρωποι έχουν παραβλέψει την αλήθεια ότι τα σύμβολα της αρχαιότητας δεν χρησιμοποιούνταν για να αποκαλύψουν αλλά για να αποκρύψουν.

Κάθε σύμβολο είναι ένα αίνιγμα που πρέπει να λυθεί και όχι ένα μάθημα που πρέπει να διαβαστεί. Πώς μπορεί ο ευφυής τέκτονας να μη βλέπει ότι οι μπλε βαθμοί δεν είναι παρά προπαρασκευαστικοί, για να στρατολογήσουν και να συσπειρώσουν τον τεκτονικό στρατό της τάξης για σκοπούς που δεν τους αποκαλύπτονται, ότι είναι τα μικρότερα μυστήρια στα οποία τα σύμβολα χρησιμοποιούνται για να αποκρύψουν την αλήθεια;” Albert Pike, Legenda and Readings of the Ancient and Accepted Scottish Rite of Freemasonry

Ο Manly P. Hall, ένας άλλος διακεκριμένος μασόνος, έγραψε ότι το “Πάντοτε Βλέπον Μάτι” αντιπροσωπεύει εσωτεριστικά τον τελικό στόχο του αποκρυφισμού: Την επίτευξη της Θεότητας με τα δικά του μέσα. Αυτό επιτυγχάνεται μέσω της ενεργοποίησης της επίφυσης -του Τρίτου Ματιού.


“Ο Λειτουργικός Τεκτονισμός, με την πληρέστερη έννοια του όρου αυτού, σημαίνει την διαδικασία με την οποία ανοίγει το Μάτι του Ώρου. Στον ανθρώπινο εγκέφαλο υπάρχει ένας μικροσκοπικός αδένας που ονομάζεται επίφυση, ο οποίος είναι το Ιερό Μάτι των αρχαίων και αντιστοιχεί στο Τρίτο Μάτι του Κύκλωπα.” –Hall, Op. Cit.

Στο Ισλάμ.

Στην ισλαμική εσχατολογία, η μορφή των έσχατων καιρών που ονομάζεται Al-Masīḥ ad-Dajjal (“ο ψεύτικος Μεσσίας, ο ψεύτης, ο απατεώνας”) λέγεται ότι είναι τυφλός στο δεξί του μάτι. Προσποιούμενος ότι είναι ο Μεσσίας, ο Dajjal θα εξαπατήσει και θα καταλάβει τον κόσμο. Για τους λόγους αυτούς, ο Dajjal παρουσιάζει μεγάλες ομοιότητες με τον Αντίχριστο στον Χριστιανισμό.

Του ερχομού του Dajjal θα προηγηθούν διάφορα σημάδια όπως: Η τοκογλυφία και η δωροδοκία θα γίνουν νόμιμες, θα υπάρξει οξύς λιμός εκείνη την εποχή, δεν θα υπάρχει καμία ντροπή μεταξύ των ανθρώπων, πολλοί άνθρωποι θα λατρεύουν τον Σατανά, δεν θα υπάρχει σεβασμός για τους ηλικιωμένους και οι άνθρωποι θα αρχίσουν να σκοτώνονται μεταξύ τους χωρίς λόγο.

Λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι ο κόσμος σήμερα κυβερνάται από αυτό που αποκαλούμε “αποκρυφιστική ελίτ” (λόγω των δεσμών της με αποκρυφιστικά τάγματα), δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι το κύριο σύμβολό της βρίσκεται παντού. Ωστόσο, όλα αυτά γίνονται με δόλιο τρόπο. Η σημερινή βιομηχανία της ψυχαγωγίας ευδοκιμεί πάνω στον έλεγχο, τη χειραγώγηση και τη διαστρέβλωση. Επίσης, το ζητούμενο είναι η απαξίωση των μαζών από κάθε τι αληθινό, αγνό και υγιές. Σήμερα, το σύμβολο του Πανταχού Οφθαλμού αφορά πλέον μια επιλεγμένη ομάδα ανθρώπων που καταπιέζει, παρακολουθεί και ελέγχει τον παγκόσμιο πληθυσμό.

Το βιβλίο του Τζορτζ Όργουελ “1984” είναι ένα σχέδιο για τον έλεγχο και τη λογοκρισία των ελίτ. Κατάλληλα, σχεδόν όλες οι εκδόσεις διαθέτουν ένα Μάτι που βλέπει τα πάντα. Ενώ το Μάτι που βλέπει τα πάντα συνδέεται εσωτεριστικά με το άνοιγμα του Τρίτου Ματιού για την επίτευξη πνευματικής φώτισης, το σημάδι του Ενός Ματιού που κάνουν οι διασημότητες έχει να κάνει με το ακριβώς αντίθετο: Την απόκρυψη και την αδρανοποίηση ενός ματιού. Ο συμβολισμός αυτής της χειρονομίας είναι ισχυρός.

Όταν κρύβετε το ένα σας μάτι, μπλοκάρετε ουσιαστικά τη μισή σας όραση. Με συμβολικούς όρους, γίνεστε μισότυφλοι στην αλήθεια. Κρύβοντας το ένα μάτι, οι διασημότητες “θυσιάζουν” συμβολικά ένα ζωτικό μέρος της ύπαρξής τους για προσωρινό υλικό κέρδος. Και, δεδομένου ότι τα μάτια είναι τα “παράθυρα της ψυχής”, αυτή η χειρονομία συμβολίζει τη μερική ή ολική απώλεια της ψυχής κάποιου.

Ο Έλεγχος του μυαλού

Το σύμβολο του Μονόφθαλμου είναι επίσης ένα σημαντικό σύμβολο στη μυστική εμμονή της αποκρυφιστικής ελίτ: Monarch mind control. Γνωστό από πολλούς ως πρόγραμμα MKULTRA, ο έλεγχος του νου έχει ως στόχο να μετατρέψει τους ανθρώπους σε σκλάβους μέσω της κακοποίησης, του τραύματος και του προγραμματισμού. Υπάρχει μια πραγματική κουλτούρα που περιστρέφεται γύρω από τον έλεγχο του μυαλού των Monarch, με το δικό της σύμπαν συμβόλων. Και το σύμβολο του Μονόφθαλμου είναι μέρος αυτού.

Η πανταχού παρούσα παρουσία του σήματος “Ένα Μάτι” στα μέσα μαζικής ενημέρωσης εξυπηρετεί επίσης έναν άλλο σκοπό: αποδεικνύει ότι όλα τα μέσα μαζικής ενημέρωσης ανήκουν σε μια πολύ μικρή, ελίτ ομάδα. Πράγματι, για να εμφανίζεται το ίδιο ακριβώς σημάδι με συνέπεια και επανάληψη σε όλες τις πλατφόρμες των μέσων ενημέρωσης και σε ολόκληρο τον κόσμο, πρέπει να υπάρχει μια κεντρική πηγή εξουσίας που να το κάνει βίαια να συμβεί.

Σκεφτείτε το ποσό των χρημάτων, της δύναμης και της επιρροής που απαιτείται για να κάνουν όλες αυτές οι διασημότητες τη συγκεκριμένη χειρονομία σε βίντεο και φωτογραφήσεις. Τώρα, αναλογιστείτε το ποσό των χρημάτων, της δύναμης και της επιρροής που απαιτείται για να έχουν το συγκεκριμένο σημάδι κολλημένο σε εξώφυλλα περιοδικών, αφίσες ταινιών, μουσικά βίντεο και οτιδήποτε άλλο μπορεί να φτάσει στα μάτια των μαζών.

Εν ολίγοις, αυτό το σύμβολο αντιπροσωπεύει την παγκόσμια ελίτ και όλη την ατζέντα της: Την υποβάθμιση της ανθρώπινης ψυχής, την προώθηση του σατανισμού, την κανονικοποίηση του ελέγχου του νου, την κανονικοποίηση του υπερανθρωπισμού, τη θόλωση των φύλων και πολλά άλλα. Ο απώτερος στόχος: Να απομακρυνθούν οι μάζες όσο το δυνατόν περισσότερο από την Αλήθεια, την υγεία και την ισορροπία.

Συμπερασματικά.

Το σύμβολο του ματιού είναι ένα αρχέτυπο που υπερβαίνει το χρόνο και το χώρο. Ίσως επειδή οι άνθρωποι ανταποκρίνονται ενστικτωδώς στα μάτια που κοιτάζουν, υπάρχει κάτι σε αυτό το σύμβολο που είναι ενοχλητικό αλλά και συναρπαστικό. Ενώ, στην αρχαιότητα, το σύμβολο του παντογνώστη ματιού συχνά ταυτιζόταν με τον θεό ήλιο, σταδιακά έγινε σύμβολο της δύναμης των μυστικών εταιρειών που διαμόρφωσαν την ιστορία τους τελευταίους αιώνες.

Στις μέρες μας, η βιομηχανία του θεάματος απολαμβάνει τη διαστρέβλωση και τη διαφθορά ισχυρών συμβόλων για την επιδίωξη της εξευτελιστικής της ατζέντας. Η πανταχού παρουσία του σημείου του Μονόφθαλμου συμβολίζει πλέον την πανταχού παρουσία της αποκρυφιστικής ελίτ. Είναι αυτοί που λένε: “Κοιτάξτε ποιον ελέγχουμε”.

Τούτου λεχθέντος, υπάρχει και ένα θετικό στοιχείο εδώ. Το σημάδι του Μονόφθαλμου είναι ένας βολικός τρόπος εντοπισμού των μέσων ενημέρωσης που πρέπει να αποφεύγονται, επειδή είναι πιθανότατα ποτισμένα με την ατζέντα εξευτελισμού της αποκρυφιστικής ελίτ.

***
@Ion Maggos -Eos Anagnostou / miastala.com / 2010-2024