Οι άνθρωποι που δείχνουν ανέμελοι και χαρούμενοι αλλά στην πραγματικότητα είναι δυστυχισμένοι, εμφανίζουν αυτές τις 10 συμπεριφορές
- Προσπαθούν διαρκώς να κάνουν τους άλλους χαρούμενους
- Αποφεύγουν τις προσωπικές ερωτήσεις
- Δείχνουν υπερβολική αισιοδοξία
- Είναι διαρκώς απασχολημένοι
- Είναι «διπλωμάτες»
- Αμελούν την φροντίδα του εαυτού τους
- Είναι τελειομανείς
- Έχουν υψηλή ενσυναίσθηση
- Ακούν με προσοχή τους άλλους
- Σπάνια ζητούν βοήθεια
Πώς εκδηλώνονται οι 10 συμπεριφορές των ανθρώπων που είναι χαρούμενοι στην επιφάνεια αλλά μέσα τους υποφέρουν
Προσπαθούν διαρκώς να κάνουν τους άλλους χαρούμενους
Είναι άνθρωποι που προσπαθούν να κάνουν τους άλλους χαρούμενους. Οι άνθρωποι που βιώνουν στεναχώρια αλλά δείχνουν χαρούμενοι, ξέρουν πως να κρύβουν τα επώδυνα συναισθήματά τους, σκορπώντας την ευθυμία, το γέλιο και το χιούμορ στους γύρω τους.
Αποφεύγουν τις προσωπικές ερωτήσεις
Οι άνθρωποι που φαίνονται ευτυχισμένοι, αλλά στο βάθος υποφέρουν, κατά κανόνα εφευρίσκουν τρόπους ν’ αποφεύγουν τις προσωπικές ερωτήσεις. Συχνά επίσης, καταφεύγουν στο χιούμορ και άλλους περισπασμούς, προκειμένου να αποφύγουν τη σοβαρή θεώρηση των καταστάσεων. Η αποφυγή δεν είναι άλλο παρά η ανάγκη τους να μεταμφιέζουν τα αληθινά τους συναισθήματα. Έχουν γίνει άριστοι στο να κατευθύνουν τις συζητήσεις, αποφεύγοντας δεξιοτεχνικά οτιδήποτε ενδεχομένως θα τους έφερνε αντιμέτωπους με τη στεναχώρια που κρύβουν μέσα τους.
Δείχνουν υπερβολική αισιοδοξία
Υπεραναπλήρωση ονομάζεται ο ψυχολογικός μηχανισμός άμυνας που βάζει σε εφαρμογή ένας άνθρωπος προκειμένου να αναπληρώσει το κενό που νιώθει ότι υπάρχει σε κάποια άλλη πτυχή της προσωπικότητάς του. Άνθρωποι που παλεύουν με εσωτερικές συγκρούσεις, εφαρμόζουν συχνά τον συγκεκριμένο μηχανισμό άμυνας, δηλαδή έχοντας υπερβολικά-αφύσικα, ποσοστά αισιοδοξίας και θετικότητας.
Είναι άνθρωποι που ξεχειλίζουν από χαρά, την οποία διαφημίζουν και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, βλέπουν μονίμως τα πράγματα θετικά και αρνούνται να δουν δυσκολίες και προβλήματα.
Η διαρκώς καλή διάθεση και θετική ενέργεια δεν συνιστά εγγύηση ότι κάποιος είναι και πραγματικά ευτυχισμένος, αλλά αντίθετα, μπορεί να είναι ένας τρόπος ελέγχου της εσωτερικής τους αναστάτωσης.
Είναι διαρκώς απασχολημένοι
Ένα ακόμη χαρακτηριστικό σημάδι της εσωτερικής αναταραχής και της σύγκρουσης στον ψυχισμό ενός ανθρώπου, είναι η ανάγκη του να είναι διαρκώς απασχολημένος. Από τις εργασιακές υποχρεώσεις μέχρι τις κοινωνικές δραστηριότητες, πρέπει να είναι διαρκώς απασχολημένοι με κάτι.
Σπάνια ηρεμούν και σχεδόν ποτέ δεν χαλαρώνουν. Γεμίζουν άλλωστε, την κάθε στιγμή της ημέρας τους με καθήκοντα και υποχρεώσεις, μεριμνώντας ώστε να μην μένει χρόνος για ήρεμη περισυλλογή ή ενδοσκόπηση.
Η διαρκής τους ενασχόληση μπορεί να δρα ως περισπασμός από τις εσωτερικές συγκρούσεις και τον ψυχικό πόνο. Έχοντας το μυαλό τους διαρκώς σε κάποιον στόχο, αποφεύγουν να έλθουν αντιμέτωποι με τα αρνητικά αισθήματα που αναδύονται στις στιγμές της ηρεμίας.
Είναι «διπλωμάτες»
Σε όλες τις ανθρώπινες ομάδες, υπάρχει κάποιος άνθρωπος που καταλαγιάζει τα πνεύματα, που εξισορροπεί τις καταστάσεις και διατηρεί την αρμονία, ενώ παράλληλα αντιμετωπίζει τις δικές του δυσκολίες.
Κατά κανόνα οι άνθρωποι αυτοί, απεχθάνονται τη σύγκρουση. Θα κάνουν ό,τι είναι ανθρωπίνως δυνατό να ικανοποιήσουν τους άλλους ώστε να είναι χαρούμενοι ακόμη και σε βάρος του ψυχισμού τους. Η ανάγκη τους να διατηρήσουν την ειρήνη, δημιουργείται από το εσωτερικό χάος που τους βασανίζει. Έτσι, διασφαλίζοντας τουλάχιστον ένα ήρεμο εξωτερικό περιβάλλον, προσπαθούν να καταλαγιάσουν την εσωτερική τους αναστάτωση.
Αμελούν την φροντίδα του εαυτού τους
Πολλές φορές, ο μεγαλύτερος πόνος βρίσκεται κάτω από πλατιά και φωτεινά χαμόγελα. Είναι πολύ θλιβερό να βλέπεις ανθρώπους οι οποίοι δείχνουν ευτυχισμένοι, και σκορπούν χαρά και θετικότητα για τους άλλους, να αμελούν τον εαυτό τους και να αφήνουν την ευημερία τους σε δεύτερη μοίρα.
Ίσως να παραμελούν την αυτό-φροντίδα, να μην τηρούν ούτε τη βασική ρουτίνα φροντίδας του εαυτού, ή να στερούνται τον ύπνο. Όλη τους η ενέργεια διοχετεύεται στη δουλειά, χωρίς να μεριμνούν για την ευημερία, την προσωπική τους ανάπτυξη ή τη χαλάρωση.
Η εγκατάλειψη της αυτοφροντίδας είναι μία ένδειξη ότι, όσοι δείχνουν καλά, χαρούμενοι και ανέμελοι εξωτερικά, μέσα τους παλεύουν με δαίμονες.
Είναι τελειομανείς
Οι άνθρωποι που ακτινοβολούν από χαρά μπορεί παράλληλα, να εμφανίζουν μία ιδιαίτερη προσκόλληση στην τελειότητα. Θέλουν να κάνουν τα πάντα τέλεια, είτε στη δουλειά είτε στην προσωπική τους ζωή.
Η εσωτερική σύγκρουση που βασανίζει τους ανθρώπους οι οποίοι δείχνουν χαρούμενοι αλλά δεν είναι, τους οδηγεί στο κυνήγι της τελειότητας. Η εμμονή τους με την ιδανική εικόνα, δρα ως περισπασμός από τον ψυχικό τους πόνο.
Έχουν υψηλή ενσυναίσθηση
Και όμως, άτομα που μέσα τους υποφέρουν, συχνά έχουν πολύ υψηλή ενσυναίσθηση και μία σπάνια ικανότητα να συναισθάνονται τους άλλους.
Όσο και αν μοιάζει αντιφατικό, οι άνθρωποι αυτοί, αν και είναι αντιμέτωποι με τη δική τους θλίψη και στεναχώρια, μπορούν να νιώθουν και να συμμερίζονται τα συναισθήματα των άλλων ανθρώπων.
Η υψηλή ενσυναίσθηση πηγάζει από τις δικές τους εμπειρίες, από τον πόνο και τη θλίψη που έχουν οι ίδιοι βιώσει από πρώτο χέρι. Αναγνωρίζουν τα σημάδια της στεναχώριας στους άλλους, ακριβώς επειδή οι ίδιοι τα γνωρίζουν τόσο καλά.
Ακούν με προσοχή τους άλλους
Όσοι δείχνουν χαρούμενοι όμως μέσα τους νιώθουν δυστυχισμένοι, συχνά ακούν τους άλλους με εξαιρετική προσοχή. Είναι εκείνοι που χαρίζουν στους άλλους την αμέριστη προσοχή τους, που ακούν υπομονετικά τις ιστορίες, τα προβλήματα, τις έγνοιες των άλλων.
Οι εξαιρετικές τους ικανότητες ως ακροατές είναι μάλλον το αποτέλεσμα των δικών τους δυσκολιών. Μπορούν να καταλάβουν τη σημασία της υποστήριξης, της ουσιαστικής παρουσίας και την αναγνώρισης αφού αυτό είναι που έχουν οι ίδιοι ανάγκη.
Σπάνια ζητούν βοήθεια
Ίσως το πιο σπουδαίο σημάδι ενός ανθρώπου που εξωτερικά δείχνει χαρούμενος ενώ υποφέρει συναισθηματικά, είναι η άρνησή του να ζητήσει βοήθεια. Οι άνθρωποι αυτοί είναι βέβαια οι πρώτοι που θα προσφέρουν ένα χάρι βοηθείας στους άλλους, όμως ποτέ δεν ζητούν οι ίδιοι για τον εαυτό τους.
Το βάρος που σηκώνουν μόνοι τους είναι μεγάλο, αναγκαζόμενοι να κρύβουν τον πόνο πίσω τα προσεκτικά επιμελημένα χαμόγελα. Η σκέψη ότι μπορεί να επιβαρύνουν τους άλλους με τα προβλήματά τους, τους είναι άλλωστε ανυπόφορη. Η αυτό-επιβαλλόμενη απομόνωση μπορεί όμως να επιδεινώσει τον συναισθηματικό τους πόνο.
Αν βλέπετε ότι κάποιος είναι μονίμως παρών για τους άλλους, χωρίς ο ίδιος να ζητά βοήθεια, αυτό θα μπορούσε να είναι σημάδι κρυφής δυστυχίας. Απλώστε τους το χέρι, δώστε τους να καταλάβουν ότι μπορούν να σας ζητήσουν βοήθεια και βεβαιώστε τους ότι δεν είναι μόνοι τους.
Tip: Η δύναμη της ευαλωτότητας
Οι άνθρωποι που σκορπούν τη χαρά και την ευθυμία αλλά από μέσα τους υποφέρουν, έχουν ανάγκη από ενσυναίσθηση, υπομονή και κατανόηση.
Πρέπει να καταλάβετε ότι προσπαθούν να δείχνουν γενναίοι αλλά ο ψυχισμός τους είναι πολύ πιο περίπλοκος. Συχνά έχουν ανάγκη από έναν άνθρωπο να τους ακούσει χωρίς να τους κρίνει, λίγο χώρο και τη δυνατότητα να εμπιστευτούν σε κάποιον τις δυσκολίες τους.
Έτσι, μην σταματήσετε να προάγετε την ανοιχτή επικοινωνία, να τους επιβεβαιώνετε ότι η ευαλωτότητα δεν είναι σημάδι αδυναμίας, αλλά αντίθετα, αποτελεί ένδειξη δύναμης. Αναζητήστε επαγγελματική βοήθεια αν νιώθετε ότι τη χρειάζεστε, και βαδίστε με βεβαιότητα προς την υπέρβαση της στεναχώριας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου