Γιάννης Καλλιάνος: «Δεν ήξερα τι σημαίνει αληθινός πόνος» – Η συγκινητική ανάρτηση για το 40ήμερο μνημόσυνο του πατέρα του

«Δεν ήξερα τι σημαίνει αληθινός πόνος και ούτε μπορούσα να τον

φανταστώ πώς είναι», γράφει ο Γιάννης Καλλιάνος σε ανάρτησή του με αφορμή το μνημόσυνο των 40 ημερών από τον θάνατο του πατέρα του, που θα τελεστεί την Κυριακή.

Σε μία συγκινητική ανάρτηση, ο βουλευτής της ΝΔ και μετεωρολόγος τονίζει ότι τώρα βιώνει τον αληθινό πόνο και ότι η ζωή δεν είναι πια ίδια.

 «Δεν υπάρχει πιο βίαιη αλλαγή στην καθημερινότητά μας από το να είναι ξαφνικά η θέση του στον καναπέ άδεια, από το να είναι η καρέκλα του στο τραπέζι της κουζίνας άδεια, από το να είναι η μεριά του κρεβατιού του άδεια», τονίζει, μεταξύ άλλων.

Η ανάρτηση Καλλιάνου

Αναλυτικά, ο Γιάννης Καλλιάνος γράφει τα εξής:

«Την Κυριακή 2 Ιουνίου, στις 9 το πρωί, θα τελεστεί το Μνημόσυνο των 40 ημερών του αγαπημένου μας Πατέρα, στο Δρέπανο Αργολίδας, στον Ιερό Ναό Αγίου Αδριανού και Ναταλίας στην κεντρική πλατεία του χωριού μας.

Θέλω να ευχαριστήσω από καρδιάς τις χιλιάδες των φίλων μας που αμέσως μόλις έμαθαν για το θάνατο του Πατέρα μου, θέλησαν να με καλέσουν στο τηλέφωνο ή να μου στείλουν μήνυμα. Δυστυχώς δεν απάντησα σε κανέναν και ζητώ χιλιάδες συγγνώμη. Δεν θέλω να με παρεξηγήσετε αλλά δεν ήμουν σε ψυχολογική κατάσταση για να το κάνω.

Μετά από τις σχεδόν 40 ημέρες που έχουν περάσει από τη στιγμή που έφυγε ο Μπαμπάς μας, αισθάνομαι την ανάγκη να κάνω αυτό που πάντα κάνω προς εσάς, να σας αναφέρω ακόμα μερικά πράγματα, με απόλυτη ειλικρίνεια:

Δεν ήξερα τι σημαίνει αληθινός πόνος και ούτε μπορούσα να τον φανταστώ πως είναι. Τον βίωσα, τον βιώνω και κατάλαβα. Δεν υπάρχει πιο βίαιη μεταβολή στη ζωή μιας οικογένειας από το να φεύγει ξαφνικά ένα μέλος της, όποια ηλικία και αν έχει. Δεν υπάρχει πιο βίαιη αλλαγή στην καθημερινότητά μας από το να είναι ξαφνικά η θέση του στον καναπέ άδεια, από το να είναι η καρέκλα του στο τραπέζι της κουζίνας άδεια, από το να είναι η μεριά του κρεβατιού του άδεια. Δεν θα μπορούσε να είναι η ζωή μας πια η ίδια γιατί ακόμα και οι εικόνες που βλέπουν τα μάτια μου καθημερινά, ενώ έχω τα ίδια μάτια, αυτές είναι τελείως διαφορετικές».