Μπόνο

Ο Μπόνο (Bono) είναι μία από τις ηγετικές προσωπικότητες της σύγχρονης ροκ μουσικής

. Μέσα από τους U2 γνώρισε και γνωρίζει παγκόσμια επιτυχία. Ο ιρλανδός ρόκερ είναι ένας άνθρωπος που διακρίνεται για τη βαθιά θρησκευτικότητά του, η οποία αποτυπώνεται στην ακτιβιστική του δράση για τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Ο Πολ Ντέιβιντ Χιούζον, όπως είναι το πραγματικό του όνομα, γεννήθηκε στις 10 Μαΐου 1960 στο Δουβλίνο από γονείς θρησκευόμενους, αν και διαφορετικών ομολογιών. Ο πατέρας του, τον οποίο έχασε σε ηλικία 14 ετών, ήταν ρωμαιοκαθολικός και η μητέρα του προτεστάντισσα.

Στο Δουβλίνο, αυτός και οι συμμαθητές του Ντέιβιντ Έβανς (γνωστός ως «The Edge»), Λάρι Μάλεν και Άνταμ Κλέιτον, σχημάτισαν ένα συγκρότημα το 1977, που το ονόμασαν U2. Οι τέσσερις νεαροί μοιράζονταν όχι μόνο την αγάπη τους για τη ροκ μουσική, αλλά και μια βαθιά χριστιανική πνευματικότητα, που αποτέλεσε τη συγκολλητική ουσία που τους κράτησε ενωμένους για πάνω από 40 χρόνια. Σε όλη τη διάρκεια της καριέρας τους η θρησκευτικότητα είχε επηρεάσει την τραγουδοποιία τους και τις συναυλίες τους.

Με κινητήρια δύναμη τον Μπόνο (Bono Vox αρχικά, από τις λατινικές λέξεις για την καλή φωνή), οι U2 αναδείχθηκαν σ’ ένα από τα κορυφαία συγκροτήματα της ροκ μουσικής, με παγκόσμια απήχηση που μόνο λίγοι μουσικοί πέτυχαν. Μετά την κυκλοφορία δύο άλμπουμ, που είχαν καλλιτεχνική αποδοχή, το συγκρότημα έκανε πάταγο το 1983, με το «War» και γνώρισε ακόμη μεγαλύτερη επιτυχία με το «The Unforgettable Fire» τον επόμενο χρόνο.

Το 1985, ο επικεφαλής της Διεθνούς Αμνηστίας στις ΗΠΑ, Τζακ Χέιλι, τους έπεισε να συμμετάσχουν στην καμπάνια «Conspiracy of Hope», που είχε σκοπό να προκαλέσει την προσοχή του μουσικόφιλου κοινού σχετικά με τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Έτσι, ο Μπόνο συμμετείχε σε συναυλίες στις σπαρασσόμενες από εμφύλιες διαμάχες Νικαράγουα και Ελ Σαλβαδόρ για να βοηθήσουν τα θύματα της βίας και της φτώχειας.

Τότε ο Μπόνο άρχισε να ενδιαφέρεται περισσότερο για τα προβλήματα των υπανάπτυκτων χωρών. Οι εμπειρίες του αυτές μετουσιώθηκαν στο άλμπουμ «The Joshua Tree (1987), που κατατάχθηκε στην 26η θέση στη λίστα με τα 500 κορυφαία άλμπουμ όλων των εποχών (2003). Το «How to Dismantle an Atomic Bomb» (2004) έγινε το έκτο άλμπουμ των U2, που έφθασε στο Νο1 και έως το 2006 το συγκρότημα είχε πουλήσει πάνω από 150 εκατομμύρια δίσκους.

O παιδικός του φίλος και κιθαρίστας του συγκροτήματος The Edge τον είχε χαρακτηρίσει «πρόεδρο και ιδρυτικό μέλος των Ανωνύμων Αρίστων, με μία ακατάσχετη επιθυμία για μεγαλεία και μία σφοδρή επιθυμία για ζωή». Ο Μπόνο, αφού συμμετείχε σε διάφορα κοντσέρτα για ουμανιστικούς σκοπούς, αποφάσισε να χρησιμοποιεί τη φήμη του για να συναντάται με παγκόσμιους ηγέτες και γενικά να συμπεριφέρεται ως «παγκόσμιος πολιτικός ηγέτης άνευ χαρτοφυλακίου», όπως τον έχουν αποκαλέσει.

Μοιράζοντας το χρόνο του μεταξύ του συγκροτήματός του και των συναντήσεών του με προέδρους, πρωθυπουργούς, οικονομολόγους, υπουργούς, επιστήμονες και φιλάνθρωπους, το 2002 ο Μπόνο ίδρυσε το Debt AIDS Trade Africa (DATA), έναν οργανισμό που επιζητά να εξαφανίσει τη φτώχεια, την πείνα και την εξάπλωση του AIDS στην Αφρική, μέσα από καμπάνιες ενημέρωσης και επιχειρηματικές πρωτοβουλίες. Εκείνη τη χρονιά έγινε εξώφυλλο στο περιοδικό «Time» με τη λεζάντα «Μπορεί ο Μπόνο να σώσει τον κόσμο;».

Παρά την αναμφισβήτητη επιτυχία του να αναδείξει τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι υπανάπτυκτες χώρες, ο Μπόνο αντιμετώπισε έντονη κριτική από πολλούς, ιδιαίτερα για την προθυμία να συνεργαστεί με ηγέτες τους οποίους πολλοί προοδευτικοί θεωρούν ανάθεμα (όπως ο πρώην αμερικανός πρόεδρος Τζορτζ Μπους τζόύνιορ), προκειμένου να εξασφαλίσει επιπλέον πόρους για προγράμματα για την καταπολέμηση του AIDS και την ελάφρυνση του χρέους των φτωχών αφρικανικών χωρών.

Το Μάιο του 2002 ταξίδεψε σε όλη την Αφρική με τον υπουργό Οικονομικών των ΗΠΑ, Πολ Ο' Νιλ, ένα ταξίδι που η αμερικανική εφημερίδα Ουάσινγκτον Ποστ αποκάλεσε «μια κοσμοϊστορική συμμαχία φιλελευθέρων (αριστερών με τα αμερικανικά μέτρα) και συντηρητικών για την καταπολέμηση της παγκόσμιας φτώχειας», ενώ οι Τάιμς της Νέας Υόρκης χαρακτήρισαν τον Μπόνο ως «ένα είδος κράτους του ενός, ο οποίος γεμίζει το θησαυροφυλάκιό του με το παγκόσμιο νόμισμα της φήμης» και «μια εκδήλωση της κουλτούρας των διασημοτήτων».

Από το 1982 o Μπόνο είναι παντρεμένος με την Άλισον Στιούαρτ, παιδικό του έρωτα από το δημοτικό, με την οποία έχει αποκτήσει τέσσερα παιδιά. Η συμβία του μοιράζεται μαζί του την ακτιβιστική του δράση, αλλά αναπτύσσει και τη δική της επιχειρηματική δραστηριότητα. Η Άλι είναι πηγή έμπνευσης για πολλά τραγούδια των U2, με πιο γνωστό το «Sweetest Thing».