Αν δεν είστε φανατικοί οπαδοί του Μπρόντγουεϊ, ίσως και να τα έχει πάρει το αυτί σας. Ποιος όμως μπορεί να είναι αυτός ο Tony από τον οποίον ονομάστηκαν αυτά τα βραβεία;
Για την ακρίβεια, δεν ήταν "αυτός", αλλά "αυτή" και το όνομά της δεν ήταν "Tony" αλλά "Toni". Η Antoinette Perry γεννήθηκε στο Κολοράντο το 1888, ξεκίνησε ως ηθοποιός και στη συνέχεια έγινε διευθυντής και παραγωγός -ρόλοι που εκείνη την εποχή κατείχαν άνδρες. Ήταν επίσης συνιδρύτρια και πρόεδρος του American Theatre Wing, το οποίο έθεσε τα Βραβεία Τόνι -απονέμονται από κοινού με το The Broadway League- και τα οποία έχουν το ίδιο κύρος με τα αντίστοιχα Βραβεία Όσκαρ στο χώρο του κινηματογράφου, τα Βραβεία Γκράμι στη μουσική και τα Βραβεία Έμμυ στην τηλεόραση.
"Όταν ήμουν έξι", έγραψε κάποτε Perry, "δεν είπα ότι θα γίνω ηθοποιός, ένιωσα ότι ήμουν, κανείς δεν μπορούσε να με πείσει ότι δεν ήμουν".
Συμμετείχε στον περιοδεύων θίασο του θείου της, όταν ήταν 15 ετών, και παρέμεινε μαζί του μέχρι το 1905, όταν πήγε στη Νέα Υόρκη και πήρε μέρος στο The Music Master και, αργότερα, στο A Grand Army Man. Όμως, παρά την επιτυχία της, έφυγε όταν παντρεύτηκε ένα παλιό θαυμαστή της, τον επιχειρηματία από το Ντένβερ Frank Frueauff, το 1909. Οι δυο τους εγκαταστάθηκαν στη Νέα Υόρκη και η Perry έγινε σύζυγος και μητέρα πλήρους απασχόλησης.
Αλλά η Perry δεν εγκατέλειψε το θέατρο. Το 1920, την προσέγγισε ο παραγωγός Brock Pemberton για να επενδύσει στην παραγωγή του "Miss Lulu Bett", το οποίο κέρδισε βραβείο Πούλιτζερ (από το 1943 το Πούλιτζερ απονέμεται επίσης και για την καλύτερη μουσική σύνθεση). Λίγο αργότερα, συνεργάστηκε σιωπηλά με τον Pemberton και τελικά πήρε την "ευλογία" του συζύγου της για να συνεχίσει να επενδύει σε παραγωγές.
Μετά το θάνατο του συζύγου της, το 1922, η Perry επέστρεψε στη σκηνή, παίζοντας μέχρι το 1927 όταν, σύμφωνα με τη βιογραφία της στην ιστοσελίδα των Βραβείων Τόνυ, υπέστη ένα εγκεφαλικό επεισόδιο και παρέλυσε η αριστερή πλευρά του προσώπου της. Το 1928, ανέλαβε τη σκηνοθεσία, ολοκληρώνοντας 17 παραγωγές σε 13 χρόνια.
Εκτός από την ηθοποιία, τη σκηνοθεσία και την παραγωγή, η Perry ήταν και φιλάνθρωπος: Υποστήριξε νέους θεατρικούς συγγραφείς, ανήγγειλε ακροάσεις σε επίδοξους ηθοποιούς και βοήθησε να ανοίξει εθνική σχολή για ηθοποιούς, όπου σπούδασαν διάσημα ονόματα. Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, η Perry ίδρυσε το Theatre Wing of Allied Relief, το οποίο έγινε American Theatre Wing και χρηματοδότησε 54 προγράμματα στη Νέα Υόρκη και σε όλο τον κόσμο κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Ίδρυσε επίσης το Stage Door Canteen, όπου οι αστέρες εργάζονταν ως σερβιτόροι, λαντζιέρηδες και διασκεδαστές για στρατιώτες.
Όταν η Perry πέθανε από καρδιακή προσβολή τον Ιούνιο του 1946, ο συντάκτης σεναρίων της Warner Bros., Jacob Wilk, πρότεινε να δημιουργηθεί ένα βραβείο στο θέατρο με το όνομα της Perry. Έτσι δημιουργήθηκε το βραβείο Antoinette Perry για την αριστεία στο θέατρο.
Το Τόνυ απέκτησε το κοινό όνομά του στην πρώτη εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στην Waldorf Astoria, την Κυριακή του Πάσχα, στις 6 Απριλίου του 1947, όταν ο Pemberton παρουσίασε ένα βραβείο (τότε ήταν ένας κύλινδρος, το μετάλλιο παραδόθηκε για πρώτη φορά το 1949) και το ονόμασε Τόνυ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου