Ανάλυση CNN για Μέση Ανατολή: Τα ρίσκα που παίρνει το Ισραήλ με την στρατηγική του έναντι της Χεζμπολάχ

Οι πόλεμοι για την ειρήνη σπάνια είναι επιτυχείς. Συνήθως είναι μια προληπτική επίθεση για την

εξουδετέρωση μιας αντιλαμβανόμενης απειλής. Το Ισραήλ και η Χεζμπολάχ έχουν κολλήσει στη φρίκη των πληγμάτων αντεκδίκησης εδώ και σχεδόν ένα χρόνο. Αλλά την τελευταία εβδομάδα το Ισραήλ αποφάσισε σαφώς να ενισχύσει μαζικά τις επιθέσεις του εναντίον της υποστηριζόμενης από το Ιράν μαχητικής οργάνωσης, υποστηρίζοντας, σύμφωνα με ορισμένες αναφορές, ότι επιδιώκει “κλιμάκωση για να αποκλιμακώσει” – για να τρομοκρατήσει τον αντίπαλό του και να τον οδηγήσει σε μια διπλωματική λύση, αναφέρει το CNN σε ανάλυσή του για την Μέση Ανατολή.

Πρόκειται για ένα άκρως επικίνδυνο και πιθανότατα λανθασμένο mandra, που ίσως έχει σχεδιαστεί για να ξεγελάσει τις Ηνωμένες Πολιτείες, ώστε να πιστέψουν ότι η διπλωματική λύση, εξακολουθεί να είναι και ο στόχος του Ισραήλ. Όσο μεγαλύτερη είναι η ζημιά που προκλήθηκε πρόσφατα στη Χεζμπολάχ, τόσο πιο πιθανή φαίνεται μια βραχυπρόθεσμη ισραηλινή επιτυχία. Ένας χερσαίος πόλεμος πλήρους κλίμακας μεταξύ ενός κουρασμένου, διχασμένου ισραηλινού στρατού και μιας έμπειρης, οργισμένης Χεζμπολάχ μέσα στο νότιο Λίβανο θα ήταν πιθανότατα καταστροφικός για το Ισραήλ. Είναι ακριβώς αυτό στο οποίο η μαχητική ομάδα είναι καλή και το περιμένει. Ωστόσο, είναι επίσης κάτι στο οποίο το Ισραήλ δεν χρειάζεται προς το παρόν να εμπλακεί.

 Η προηγούμενη εβδομάδα έδειξε το τεχνολογικό χάσμα μεταξύ των δύο αντιπάλων. Κάποιος πρέπει να καταφύγει σε τεχνολογία δύο δεκαετιών πριν για να αποφύγει το ισραηλινό κατασκοπευτικό λογισμικό και την παρακολούθηση. Ο άλλος είναι σε θέση να διεισδύσει στην περιορισμένη αλυσίδα εφοδιασμού αυτής ακριβώς της συσκευής – χιλιάδες βομβητές ταϊβανέζικου σχεδιασμού – και να εμφυτεύσει εκρηκτικά που ακρωτηριάζουν ταυτόχρονα εκατοντάδες ανώτερα στελέχη της Χεζμπολάχ, ενώ σκοτώνουν επίσης παιδιά και τραυματίζουν χιλιάδες άλλους. Σαν να μην ήταν αρκετή αυτή η κτηνώδης επίθεση, 24 ώρες αργότερα σκότωσαν ακόμη περισσότερους μαχητές πυροδοτώντας μια σειρά από βόμβες με ασύρματα τηλέφωνα, ακόμη και σε κηδείες εκείνων που δολοφονήθηκαν την προηγούμενη ημέρα.

Μέσα στον πανικό που ακολούθησε, το Ισραήλ φαίνεται ότι μπόρεσε να εντοπίσει κια άλλα μέλη της Χεζμπολάχ. Το αποτέλεσμα ήταν πάνω από δώδεκα ανώτερα στελέχη και ένας πολύ ανώτερος διοικητής, ο Ιμπραήμ Ακίλ, να σκοτωθούν ταυτόχρονα σε μια τεράστια έκρηξη στη νότια Βηρυτό την Παρασκευή. Και καθ’ όλη τη διάρκεια όλων αυτών, θέσεις της Χεζμπολάχ χτυπήθηκαν στο νότιο Λίβανο από επανειλημμένες αεροπορικές επιδρομές. Υπήρξαν σημαντικές ζημιές στη διοίκηση, τον έλεγχο, το ηθικό και τον εξοπλισμό, και όλα αυτά χωρίς ούτε μια ισραηλινή μπότα στο έδαφος του Λιβάνου.

Είναι σημαντικό να μην παραγνωρίζεται ο ψυχολογικός και επιχειρησιακός αντίκτυπος μιας επίθεσης όπως η επίθεση με τβομβητές.  Τα μέλη της Χεζμπολάχ πιθανότατα δεν γνωρίζουν ποιος από τους συμπολεμιστές τους έχει απομείνει για να επικοινωνήσουν ή πώς- θα διασκορπιστούν- ή θα αναζητήσουν μια κατεύθυνση. Ίσως χάσουν και λίγο χρόνο σε διαδοχικές εσωτερικές διαμάχες. Με τον καιρό, μπορεί να ξεσηκωθούν και να αντεπιτεθούν σκληρά, αλλά προς το παρόν το Ισραήλ εκμεταλλεύεται αδίστακτα το αρχικό χάος.

Πού κολλάει η “αποκλιμάκωση”; Η ισραηλινή ελπίδα είναι προφανώς ότι η Χεζμπολάχ αισθάνεται τόσο πολύ πληγωμένη και φοβάται τόσο πολύ την περαιτέρω ζημιά στους αμάχους του Λιβάνου, ώστε να συμφωνήσει να αποσυρθεί βόρεια του ποταμού Λιτάνι και να υποκύψει στις απαιτήσεις του αντιπάλου της με τέτοιο τρόπο ώστε να επιτραπεί στους ισραηλινούς αμάχους να επιστρέψουν στα σπίτια τους στα βόρεια της χώρας τους.

Θα ήταν δύσκολο για τον Χασάν Νασράλα -τον μετρημένο και εστιασμένο ηγέτη της Χεζμπολάχ που «έσπρωξε» επίσης τους άνδρες του προς τους βομβητές από τα smartphones- να προβάλλει τέτοια αδυναμία, μετά την περασμένη εβδομάδα. Μπορεί να είναι σε θέση να πουλήσει μια τέτοια στρατηγική από ανάγκη ως στρατηγική υπομονή – να υποδηλώσει ότι αυτή είναι η μόνη τους επιλογή για να σώσουν τον Λίβανο και ότι μπορεί αργότερα να ζήσουν για να πολεμήσουν μια άλλη μέρα. Αλλά θα του ήταν δύσκολο.

Οι Ισραηλινοί, οι οποίοι φαίνεται να έχουν διεισδύσει σε βάθος στις επικοινωνίες της Χεζμπολάχ, πιθανόν να έχουν καλύτερη γνώση των εσωτερικών διαβουλεύσεων των μαχητών από ό,τι δηλώνουν δημοσίως. Μπορεί να έχουν εκτιμήσει ότι ο Νασράλα πρέπει τελικά να υποχωρήσει, καθώς η οργάνωσή του έχει αποκαλυφθεί ως αποδυναμωμένη μετά την εξάντληση τόσων έμπειρων μαχητών στον εμφύλιο πόλεμο της Συρίας. Αντίθετα, μπορεί να υπολόγισαν ότι ο Νασράλα έχει πραγματικά στριμωχτεί στη γωνία και θα πρέπει να ξεσπάσει με συνεχή πυρά ρουκετών εναντίον ισραηλινών πόλεων. Αυτό θα άφηνε τον Ισραηλινό πρωθυπουργό Μπενιαμίν Νετανιάχου, αν ξεκινήσει μια μεγαλύτερη πυρκαγιά, με την μη πειστική, δυαδική δικαιολογία του: “Αυτοί το ξεκίνησαν”.

Αν η Χεζμπολάχ αποχωρήσει οικειοθελώς – ή αν αρνηθεί και η βία συνεχιστεί – το Ισραήλ μπορεί να χτυπήσει τον ένα στόχο μετά τον άλλο με μια ανώτερη αεροπορία, χωρίς να ανησυχεί, προς το παρόν, ότι η λιβανέζικη οργανωση μπορεί να επιβάλει πολύ μεγάλο τίμημα στα δικά του πληθυσμιακά κέντρα. Το Ισραήλ έχει δείξει στη Γάζα ότι αδιαφορεί για τις παράπλευρες απώλειες των αμάχων.

Ο αντίκτυπος που έχει η όποια αυξημένη βία στους απλούς Λιβανέζους θα είναι δίκοπο μαχαίρι: θα ελαφρύνει το ήδη προχωρημένο μίσος για τον νότιο γείτονά τους, αλλά και θα υποδαυλίσει την εχθρότητα απέναντι στη ζημιά και το χάος που έχουν επιφέρει οι επιθέσεις της Χεζμπολάχ στο Ισραήλ. Ίσως ο Νετανιάχου – ο οποίος φαίνεται να έχει θέσει μόνο στρατιωτικές λύσεις τον τελευταίο χρόνο, ίσως για λόγους προσωπικής πολιτικής του προώθησης – πιστεύει ότι μπορεί να βομβαρδίσει τη Χεζμπολάχ μέχρι να την καταστήσει άνευ σημασίας. Το Ισραήλ μπορεί, ενδεχομένως, να προκαλέσει τόση ζημιά που να επιφέρει μια ποιοτική αλλαγή ως προς το τι μπορεί να κάνει η Χεζμπολάχ. Αλλά οι πόλεμοι δεν σταματούν ποτέ εκεί.

Η Χεζμπολάχ θα ανασυγκροτηθεί, καθώς ο σκοπός της βασίζεται σε έναν συγκεκριμένο τόπο και λαό – τον Λίβανο και τους σιίτες του. Το μάθημα που έμαθε σιγά σιγά το ΝΑΤΟ στο Αφγανιστάν θα ήταν σοφό να ληφθεί υπόψη εδώ – ότι σκοτώνοντας ατελείωτους διοικητές μεσαίου επιπέδου σε νυχτερινές επιδρομές ανά ώρα, αντί γι’ αυτό σου μένουν μόνο οι θυμωμένοι, ριζοσπαστικοποιημένοι γιοι τους, με τους οποίους θα πρέπει να μιλήσεις όταν θελήσεις να διαπραγματευτείς.

Το Ισραήλ επιδεικνύει τη μαεστρία του στον πόλεμο, και είναι σε θέση να επιβάλει φαύλο κόστος καθώς κλείνει τα μάτια στις απώλειες αμάχων. Ωστόσο, ο δρόμος που βλέπει μπροστά του δεν είναι ξεκάθαρος. Μπορεί να έχει λιγότερη σημασία για το πολεμικό υπουργικό συμβούλιο του Νετανιάχου αν η Χεζμπολάχ επιλέξει να υποχωρήσει ή να αντισταθεί.  Αλλά το μάθημα της βίας σε αυτή την περιοχή είναι ότι έχει τη συνήθεια να αντηχεί, συχνά με απροσδόκητους και πιο άγριους τρόπους, πίσω σε αυτούς που την εφαρμόζουν, στις επόμενες δεκαετίες.