Νίκος Κλειτσίκας
O Γιαχία Σινουάρ γεννήθηκε σαν χθες... 29 Οκτώβρη 1962...
«Στο τέλος είδαμε ποιος είναι ένας δειλός αρουραίος,
που κρύβεται σε καταφύγια και ποιος είναι ένας ήρωας,
που πολέμησε μέχρι το τέλος των ημερών του,
με τα όπλα στα χέρια, ενάντια στον στρατό κατοχής»
Αφιερωμένο στις ελληνόφωνες "παραδουλεύτρες" της μοσάντ...
«Υπάρχει κάτι στον Γιαχία Σινουάρ που δεν θα με αφήσει ποτέ... Κάτι που με ροκανίζει μέσα μου...
Από τότε που μεταδόθηκαν οι ιστορικές εικόνες του ηρωικού μαρτυρίου του, μια σκέψη με βασάνιζε συνεχώς: θα μπορούσε, με μια απλή κίνηση, να σώσει τη ζωή του. Το μόνο που έπρεπε να κάνει ήταν να βγάλει την κεφίγια του [την παλαιστινιακή μαντήλα σύμβολο της Επανάστασης], ίσα-ίσα για ν' αποκαλύψει το πρόσωπό του. Θα ήταν αρκετό για ν' απαθανατίσουν οι ασταμάτητες κάμερες τα χαρακτηριστικά του, αρκεί η "τεχνητή νοημοσύνη" στις οθόνες των αξιωματικών πληροφοριών [έφθαναν απευθείας από το ντρον] κι αυτοί να πανικοβληθούν και να φωνάξουν την διαταγή: "Μην πυροβολείτε... είναι ο Yahya Sinwar! Τον θέλουμε ζωντανό!"
Ο Γιαχία ήξερε τι άξιζε για το Ισραήλ ζωντανός. Θα τον έπαιρναν και θα τον περιέθαλπταν στα καλύτερα νοσοκομεία του Τελ Αβίβ, υπό την επίβλεψη των πιο καταρτισμένων ειδικών. Θα μπορούσε να γίνει το μεγαλύτερο βραβείο στην ιστορία του σιωνιστικού καθεστώτος, τόσο πολύτιμο που ο Νετανιάχου θα είχε δηλώσει τη νίκη. Θα ανακοίνωνε ότι η Γάζα ήταν γονατισμένη, έτοιμη να ανταλλάξει τον Γιαχία με αιχμαλώτους κι άλλες αμέτρητες παραχωρήσεις.
Ο Γιαχία τα ήξερε όλα αυτά.
Αλλά αντί να κατεβάσει την κεφίγια, την ανέβασε στα μάτια του.
Σκέφτομαι αυτή την υπερβατική στιγμή, αυτή τη θεϊκή στιγμή στην οποία ένας άνθρωπος επιλέγει να επικαλεστεί τον θάνατο.
Ακόμη και χωρίς την κεφίγια του, αν τον είχαν συλλάβει, ο κόσμος θα τραγουδούσε για το θάρρος του. Γιατί δεν ήταν κρυμμένος στα τούνελ, αλλά είχε πολεμήσει μέχρι τέλους, στην πρώτη γραμμή, σε ευθεία σύγκρουση, με κομμένο χέρι και δεκάδες τραύματα, μέχρι που αιχμαλωτίστηκε.
Αλλά ο Γιαχία ανέβασε την κεφίγια του ως τα μάτια του και, με μάτια σαν αυτά όλων των αιμόφυρτων Παλαιστινίων, κοίταξε επίμονα τον δαίμονα στο οχυρό του.
Αρνήθηκε να αποκαλύψει το πρόσωπό του, ώστε να του συμπεριφέρονται όπως κάθε άλλος ανώνυμος μαχητής...»
Vahid Yaminpour, Ιρανός συγγραφέας
Από τότε που μεταδόθηκαν οι ιστορικές εικόνες του ηρωικού μαρτυρίου του, μια σκέψη με βασάνιζε συνεχώς: θα μπορούσε, με μια απλή κίνηση, να σώσει τη ζωή του. Το μόνο που έπρεπε να κάνει ήταν να βγάλει την κεφίγια του [την παλαιστινιακή μαντήλα σύμβολο της Επανάστασης], ίσα-ίσα για ν' αποκαλύψει το πρόσωπό του. Θα ήταν αρκετό για ν' απαθανατίσουν οι ασταμάτητες κάμερες τα χαρακτηριστικά του, αρκεί η "τεχνητή νοημοσύνη" στις οθόνες των αξιωματικών πληροφοριών [έφθαναν απευθείας από το ντρον] κι αυτοί να πανικοβληθούν και να φωνάξουν την διαταγή: "Μην πυροβολείτε... είναι ο Yahya Sinwar! Τον θέλουμε ζωντανό!"
Ο Γιαχία ήξερε τι άξιζε για το Ισραήλ ζωντανός. Θα τον έπαιρναν και θα τον περιέθαλπταν στα καλύτερα νοσοκομεία του Τελ Αβίβ, υπό την επίβλεψη των πιο καταρτισμένων ειδικών. Θα μπορούσε να γίνει το μεγαλύτερο βραβείο στην ιστορία του σιωνιστικού καθεστώτος, τόσο πολύτιμο που ο Νετανιάχου θα είχε δηλώσει τη νίκη. Θα ανακοίνωνε ότι η Γάζα ήταν γονατισμένη, έτοιμη να ανταλλάξει τον Γιαχία με αιχμαλώτους κι άλλες αμέτρητες παραχωρήσεις.
Ο Γιαχία τα ήξερε όλα αυτά.
Αλλά αντί να κατεβάσει την κεφίγια, την ανέβασε στα μάτια του.
Σκέφτομαι αυτή την υπερβατική στιγμή, αυτή τη θεϊκή στιγμή στην οποία ένας άνθρωπος επιλέγει να επικαλεστεί τον θάνατο.
Ακόμη και χωρίς την κεφίγια του, αν τον είχαν συλλάβει, ο κόσμος θα τραγουδούσε για το θάρρος του. Γιατί δεν ήταν κρυμμένος στα τούνελ, αλλά είχε πολεμήσει μέχρι τέλους, στην πρώτη γραμμή, σε ευθεία σύγκρουση, με κομμένο χέρι και δεκάδες τραύματα, μέχρι που αιχμαλωτίστηκε.
Αλλά ο Γιαχία ανέβασε την κεφίγια του ως τα μάτια του και, με μάτια σαν αυτά όλων των αιμόφυρτων Παλαιστινίων, κοίταξε επίμονα τον δαίμονα στο οχυρό του.
Αρνήθηκε να αποκαλύψει το πρόσωπό του, ώστε να του συμπεριφέρονται όπως κάθε άλλος ανώνυμος μαχητής...»
Vahid Yaminpour, Ιρανός συγγραφέας
Μπορεί να ξεριζώσουν όλα τα λουλούδια,
αλλά ποτέ δεν θα μπορέσουν να σταματήσουν την άνοιξη...
αλλά ποτέ δεν θα μπορέσουν να σταματήσουν την άνοιξη...
Αυτή η γη δεν είναι για πούλημα.
αλλά πολλοί ακόμη δεν έχουν γεννηθεί!
«Αν θέλετε να καταστρέψετε τον ιμπεριαλισμό
πρέπει να προσδιοριστεί το κεφάλι του: οι ΗΠΑ!»
Ερνέστο "Τσε" Γκεβάρα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου