«Χρυσά» μυστικά αιώνων μέσα σε ναό: Εργάτες ανακάλυψαν τυχαία 103 νομίσματα – Ήταν κρυμμένα σε σφραγισμένο πήλινο αγγείο

Εκπληκτική αρχαιολογική ανακάλυψη στη νότια Ινδία, όπου μια ομάδα

εργατών που αποκαθιστούσαν έναν αρχαίο ναό του Σίβα κοντά στους λόφους Javvadu, εντόπισαν ένα θαμμένο δοχείο που περιείχε 103 αρχαία χρυσά νομίσματα.

Η ανακάλυψη, που έγινε στο χωριό Κοβιλούρ (Kovilur) της περιοχής Τιρουβανναμαλάι (Tiruvannamalai), χρονολογείται πιθανότατα στην ύστερη περίοδο των Τσόλα (Chola) ή στην πρώιμη περίοδο των Πάντυα (Pandya), και θεωρείται ένα από τα σημαντικότερα ευρήματα πολιτιστικής κληρονομιάς των τελευταίων ετών.

Η τυχαία ανακάλυψη του θησαυρού

Τα νομίσματα ανακαλύφθηκαν κάτω από το ιερό βήμα ενός αιωνόβιου ναού του Σίβαν κατά τη διάρκεια εργασιών ανακαίνισης. Καθώς οι εργάτες έσκαβαν κάτω από το δάπεδο του ναού, βρήκαν ένα πήλινο δοχείο που είχε σφραγιστεί και κρυφτεί για αιώνες. Όταν το άνοιξαν, αντίκρισαν μια λαμπερή συλλογή από επιμελώς στοιβαγμένα χρυσά νομίσματα, εντυπωσιακά καλοδιατηρημένα παρά το πέρασμα του χρόνου.

 Αξιωματούχοι από το Τμήμα Εσόδων και το Τμήμα Ινδουιστικών Θρησκευτικών και Φιλανθρωπικών Ιδρυμάτων (HR&CE) έφτασαν στο σημείο λίγο μετά την αναφορά της ανακάλυψης. Τα νομίσματα καταγράφηκαν προσεκτικά και μεταφέρθηκαν σε ασφαλές σημείο για φύλαξη, εξέταση και συντήρηση. Οι ειδικοί έχουν ήδη ξεκινήσει τις πρώτες μελέτες, σημειώνοντας ότι η αρχιτεκτονική του ναού φέρει χαρακτηριστικά της ύστερης περιόδου των Τσόλα, γεγονός που ενισχύει την προτεινόμενη χρονολόγηση.

Οι προκαταρκτικές αναλύσεις δείχνουν ότι τα νομίσματα μπορεί να ανήκουν σε μια μεταβατική περίοδο μεταξύ της ύστερης δυναστείας των Τσόλα και της αναδυόμενης κυριαρχίας των Πάντυα, μιας περιόδου γνωστής για το εμπόριο, τις θαλάσσιες συνδέσεις και την οικονομία που περιστρεφόταν γύρω από τους ναούς.

Ο χρυσός αποτελούσε τη βάση των οικονομικών ανταλλαγών εκείνη την εποχή, και οι ναοί συχνά λειτουργούσαν τόσο ως πνευματικά όσο και ως οικονομικά κέντρα, λαμβάνοντας δωρεές χρυσού και διαχειριζόμενοι εκτάσεις γης και περιουσίες.

Φωτογραφία: Μουσείο Τσενάι

 

Η δυναστεία των Τσόλα, μία από τις ισχυρότερες δυνάμεις της μεσαιωνικής νότιας Ινδίας, έφτασε στο απόγειό της μεταξύ του 10ου και 12ου αιώνα, επεκτείνοντας την επιρροή της πέρα από την ινδική υποήπειρο μέσω θαλάσσιου εμπορίου και πολιτισμικών ανταλλαγών. Ωστόσο, μέχρι τον 13ο αιώνα, η εξουσία των Τσόλα είχε αρχίσει να φθίνει. Η βασιλεία του βασιλιά Ρατζαράτζα Τσόλα Γ’ (Rajaraja Chola III), ο οποίος κυβέρνησε περίπου από το 1216 έως το 1246 μ.Χ., σηματοδότησε την τελευταία σημαντική φάση της κυριαρχίας των Τσόλα.

Ο Rajaraja Chola III κληρονόμησε μια αποδυναμωμένη αυτοκρατορία, η οποία αντιμετώπιζε εσωτερικές αναταραχές και εξωτερικές απειλές. Η άλλοτε κραταιά διοίκηση των Τσόλα δυσκολευόταν πλέον να ελέγξει τους ανυπάκουους φεουδάρχες και τις αντίπαλες δυναστείες. Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του, το βασίλειο των Πάντυα στα νότια επανεμφανίστηκε ως μια τρομερή δύναμη, καταπατώντας σταδιακά τα εδάφη των Τσόλα. Οι ιστορικές καταγραφές περιγράφουν εισβολές, μεταβαλλόμενες συμμαχίες και την αυξανόμενη εξάρτηση των Τσόλα από τους γείτονές τους Χοϋσάλα για προστασία.

Παρά την πολιτική αναταραχή της εποχής, η κατασκευή και η υποστήριξη ναών συνεχίστηκε. Ο ναός του Σίβα στο Κοβιλούρ, όπου βρέθηκαν τα νομίσματα, μπορεί να ήταν ένα από τα πολλά ιερά που ενισχύθηκαν με χρυσό και κοσμήματα κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, αντικατοπτρίζοντας τόσο τη βασιλική υποστήριξη όσο και την τοπική αφοσίωση.

Η ανακάλυψη των χρυσών νομισμάτων κάτω από το ιερό υποδηλώνει ότι θα μπορούσαν να ήταν μέρος ενός ταμείου του ναού, προσφορά προς τη θεότητα ή αφιέρωμα που τοποθετήθηκε σε αβέβαιους καιρούς για να προστατευτεί ο ιερός πλούτος.

Η ύστερη εποχή των Τσόλα και η πρώιμη των Πάντυα χαρακτηρίστηκαν από ακμάζον εμπόριο σε όλο τον Ινδικό Ωκεανό και ένα εξελιγμένο νομισματικό σύστημα που βασιζόταν σε μεγάλο βαθμό σε χρυσά νομίσματα. Αυτά τα νομίσματα συχνά έφεραν σύμβολα όπως τίγρεις ή ψάρια, που αντιπροσώπευαν αντίστοιχα τα δυναστικά εμβλήματα των Τσόλα και των Πάντυα.

Πολλά από αυτά περιείχαν επίσης θρησκευτικά μοτίβα και επιγραφές που συνέδεαν το νόμισμα με τη θεϊκή προστασία και τη βασιλική νομιμοποίηση. Τα νομίσματα που βρέθηκαν στο Κοβιλούρ μπορεί να φέρουν τέτοια σημάδια, παρέχοντας στους μελετητές νέες γνώσεις για τις παραδόσεις κοπής νομισμάτων και τα οικονομικά δίκτυα του 13ου αιώνα.

H ιστορία των νομισμάτων

Οι αρχαιολόγοι και οι νομισματολόγοι έχουν αρχίσει να εξετάζουν τις επιγραφές, την εικονογραφία και τη μεταλλουργική σύνθεση των νομισμάτων για να προσδιορίσουν την ακριβή προέλευσή τους. Εάν επιβεβαιωθεί ότι χρονολογούνται από την ύστερη περίοδο των Τσόλα ή την πρώιμη περίοδο των Πάντυα, ο θησαυρός θα χρησιμεύσει ως απτή απόδειξη του τρόπου με τον οποίο λειτουργούσαν οι οικονομίες των ναών κατά τη διάρκεια αυτής της μεταβατικής εποχής.

Θα προσέφερε επίσης πολύτιμα δεδομένα για τον τρόπο με τον οποίο ο πλούτος αποθηκευόταν, κυκλοφορούσε και προστατευόταν εν μέσω μεταβαλλόμενων πολιτικών συνθηκών.

Αυτή η ανακάλυψη δεν είναι μόνο μια υπενθύμιση της πολυεπίπεδης ιστορίας του Ταμίλ Ναντού, αλλά και ένα παράδειγμα του πώς οι αρχαίοι ναοί συνεχίζουν να αποκαλύπτουν ιστορίες θαμμένες κάτω από τα θεμέλιά τους. Κάθε τέτοιο εύρημα βοηθά στη γεφύρωση του χάσματος μεταξύ του θρύλου και της τεκμηριωμένης ιστορίας, φωτίζοντας τη πολιτιστική και οικονομική δυναμική που διαμόρφωσε το μεσαιωνικό παρελθόν της Νότιας Ινδίας.

Καθώς οι ειδικοί συνεχίζουν τις μελέτες τους, το εύρημα υπόσχεται να συμβάλει ουσιαστικά στη μελέτη της μεσαιωνικής νομισματοκοπίας και των παραδόσεων των ναών του Ταμίλ Ναντού. Τα νομίσματα αναμένεται να υποβληθούν σε λεπτομερείς επιστημονικές εξετάσεις και ιστορική τεκμηρίωση, πριν εκτεθούν.

Η ανακάλυψη κάτω από τον ναό του Σίβα στο Κοβιλούρ αποτελεί έτσι μια αξιοσημείωτη μαρτυρία του διαρκούς πλούτου και της πολυπλοκότητας της λατρευτικής  κουλτούρας  της Νότιας Ινδίας. Πέρα από έναν απλό λαμπερό θησαυρό, τα 103 χρυσά νομίσματα αντιπροσωπεύουν μια ζωντανή σύνδεση με τον κόσμο της ύστερης περιόδου των Τσόλα και της πρώιμης περιόδου των Πάντυα—ένα χρυσό κομμάτι ιστορίας που επιτέλους ήρθε στο φως μετά από αιώνες σιωπής.