Περσικοί πόλεμοι Θερμοπύλες, κατάκτηση
της Περσικής αυτοκρατορίας, από τους Αλέξανδρο και Ηράκλειο, αντίστοιχα.
Επίσης θα εορτάζουμε και τα όλα τα θρυλικά επιτεύγματα, των αυτοκρατόρων όπως του Βασίλειου Β, του Αγίου Νικηφόρου Β Φωκά, του Ιωάννη Α Τσιμισκή, καθώς και άλλων επιφανών, βασιλέων και στρατηγών.
Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΤΑ ΜΕΣΑΩΝΙΚΑ ΧΡΟΝΙΑ.
Ο κορυφαίος Έλληνας στρατιωτικός και πολιτικός, όλων των εποχών, αφιέρωσε όλη του την ζωή, δια την απελευθέρωση της Μακεδονίας μας.
Για περισσότερο από 30 έτη, πολεμούσε ο Βασίλειος, χειμώνα-καλοκαίρι, επάνω στις πεδιάδες και τα βουνά της Μακεδονίας.
Οι Βούλγαροι επί Βασίλειου του β είχαν κάνει κάτι πρωτόγνωρο καθώς είχαν κατακτήσει το 80% των κάστρων της Θεσσαλίας και το 90% των κάστρων της Μακεδονίας.
Είχαν κόψει την Ελληνική επικράτεια στα δύο.
Η Θεσσαλονίκη ήταν εκείνους τους αιώνες, η δεύτερη πιο σημαντική πόλη της Ελληνικής-Ρωμαικής αυτοκρατορίας.
Η Βουλγαρiα επί αυτοκράτορος Ιωάννη του Α, Κουρκουά-Τσιμισκή έγινε Ελληνική-Ρωμαική επαρχία και ήταν σκλαβωμένη στην Ελλάδα.
Εντούτοις με το που έγινε αυτοκράτορας ο Βασίλειος ο Β, επέτυχαν οι Βούλγαροι
μέσα σε ελάχιστες ημέρες να "επαναστατήσουν" και να γίνουν ένα πάρα πολύ ισχυρό βασίλειο.
Γεωγραφικά το νέο Βουλγαρικό βασίλειο, σε σχέση με το προηγούμενο Βουλγαρικό κράτος ήταν ότι είχε ως επίκεντρο την Μακεδονία-Θεσσαλία.
Η "ΠΕΡΙΕΡΓΗ" ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΕΝΑΝΤΙΑ
ΣΤΟΝ ΒΑΣΙΛΕΙΟ
Τις ημέρες κατά τις οποίες έγινε η επανάσταση βρέθηκαν σε θέση να "δραπετεύσουν", από την Κωνσταντινούπολη, οι αδελφοί Κομητόπουλοι.
Αυτό έγινε με την παρέμβαση της Σημιτικής πολιτικής αριστοκρατίας, της Βασιλεύουσας.
Η ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΑΡΧΗΓΩΝ ΤΟΥ
ΒΟΥΛΓΑΡΙΚΟΥ ΕΘΝΟΥΣ.
Ενδεικτικό είναι ότι σε παγκόσμιο επίπεδο κανείς δεν αναφέρει ότι οι Σαμουήλ, Μωυσής, Άαρων και Δαυίδ ήταν Σημιτικής καταγωγής.
Μόνον το πανεπιστήμιο του Καίμπρτζ από λαθος ; Μας αναφέρει ότι δεν ήταν Βούλγαροι
οι αδελφοί Κομητόπουλοι, αλλά Αρμένιοι.
(Η Ιστορία της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας εκδόσεις Μέλισσα).
ΕΝΑ ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ ΕΠΙΤΕΥΓΜΑ.
Διαχρονικά ουδέποτε στην παγκόσμια ιστορία επέτυχε οποιοδήποτε έθνος, το οποίο υπήρξε προηγουμένως σκλαβωμένο σε άλλο κράτος,
να γίνει ένα πολύ ισχυρό βασίλειο μέσα σε ένα με δύο μήνες.
Αυτό είναι τελείως αφύσικο πράγμα από κάθε άποψη.
Ακόμη και εμείς οι Έλληνες, με τόσο υψηλό πολιτισμό κάναμε 400 συναπτά έτη, για να απελευθερωθούμε από τους Τούρκους και αντίστοιχα άλλα τόσα από τον Ρωμαικό ζυγό.
Οι Βούλγαροι δεν είχαν τον πολιτισμό, την διοίκηση, την οργάνωση, και την ισχύ, για ένα τέτοιο επίτευγμα.
Όμως το επέτυχαν με την υποστήριξη των νεοταξιτών.
Αν και οι συνθήκες σκλαβιάς των Βουλγάρων ήταν τελείως διαφορετικές από τις συνθήκες τις οποίες ήταν σκλαβωμένο το Ελληνικό έθνος, στους Ρωμαίους και στους Τούρκους όμως και πάλι δεν υπάρχει καμία λογική-τεκμηριωμένη επιστημονική εξήγηση.
Οι Έλληνες ως κατακτητές απέναντι στους Βούλγαρους υπήρξαν πάρα πολύ ευγενικοί.
Εμείς οι Έλληνες με τον κορυφαίο πολιτισμό στον κόσμο, τον οποίο ουδέποτε δημιούργησε είτε θα δημιουργήσει οποιοσδήποτε άλλος λαός, και χρειάστηκε να περάσουν αιώνες για να είμαστε
σε θέση να επαναστατήσουμε, ενάντια στους Οθωμανούς.
Φυσικά δεν ήταν μόνον ο Ελληνικός πολιτισμός αλλά και ο Χριστιανισμός ο οποίος συνέβαλε τα μέγιστα στην Ελληνική επανάσταση του 1821.
Δεν υπάρχει ιστορικό προηγούμενο από καταβολής κόσμου, ένας λαός ο οποίος είναι σκλαβωμένος, να επιτύχει μέσα σε μερικούς μήνες να επαναστατήσει και να γίνει ένα πανίσχυρο βασίλειο, παίρνοντας πίσω όχι μόνον τα δικά του εδάφη, αλλά και κατακτώντας ένα μεγάλο μέρος των εδαφών του έθνους στο οποίο προηγουμένως ήταν σκλαβωμένος.
Είναι φανερό ότι πίσω από την "επανάσταση" ήταν η πολιτική αριστοκρατία της Πόλης, με τους νεοταξίτες-παγανιστές εκείνης της εποχής.
Στο "επίτευγμα" των Βουλγάρων, συνέβαλε και ο Ελληνικός εμφύλιος ο οποίος δημιούργησε η Σημιτική πολιτική αριστοκρατία, με την εσκεμμένη και εντελώς άδικη αφαίρεση των αξιωμάτων του Ελληνοαρμένιου στρατηγού Βάρδα Σκληρού.
(ΒΑΡΔΑΣ ΦΩΚΑΣ ΚΑΙ ΒΑΡΔΑΣ ΣΚΛΗΡΟΣ)
Η αυτοκρατορία είχε για μία ακόμη φορά αιματηρούς, εμφυλίους πολέμους.
Αιτία η διαμάχη των Σημιτών πολιτικών αξιωματούχων της πρωτεύουσας, και της
Ελληνικής στρατιωτικής αριστοκρατίας.
Οι πρώτοι προσπαθούσαν επί πολλούς αιώνες, να αποσπάσουν με δόλο την εξουσία του κράτους από τους Έλληνες στρατιωτικούς.
Οι ήρωες Έλληνες στρατιωτικοί της Μικράς Ασίας, μαζί με τους εξωτερικούς, εχθρούς, όλους εκείνους τους αιώνες αντιμετώπιζαν και τους εσωτερικούς εχθρούς.
Αυτοί ήταν οι Αλλοδαποί αξιωματούχοι, της πολιτικής "αριστοκρατίας" της Κωνσταντινουπόλεως. Εκείνοι χωρίς να πολεμούν, ήθελαν να ασκούν την ανωτάτη εξουσία, για να διαλύσουν την Ελληνική-Ρωμαική αυτοκρατορία. Ήθελαν οι αλλοδαποί πολιτικοί ευνούχοι, να δίνουν διαταγές από τα παλάτια, την ώρα που οι Έλληνες στρατιωτικοί. μάτωναν, έχαναν της ζωές τους, έμεναν ανάπηροι και έπεφταν αιχμάλωτοι, στα πεδία των μαχών για την Ελλάδα. Οι Ήρωες στρατιωτικοί της Μικράς Ασίας σε καμία περίπτωση δεν δεχόταν να θυσιάζονται, επί τόσους αιώνες για την Ελλάδα και να τους κυβερνούν ανθέλληνες αλλοδαποί θηλυπρεπείς προδότες. Οι ευνούχοι πολιτικοί από την Βασιλεύουσα το μόνον που έκαναν όλους εκείνους τους αιώνες ήταν να καταστρέφουν το Ελληνικό έθνος, μαζί με την αυτοκρατορία του
Σύμφωνα με την Σημιτική πολιτική αριστοκρατία, αυτό το οποίο έκαναν στην πραγματικότητα, οι Έλληνες στρατιωτικοί, ήταν να διαιωνίζουν "άσκοπους" πολέμους. Κατά την γνώμη των πολιτικών-αλλοδαπών αξιωματούχων, οι Άραβες και οι Τούρκοι αποτελούσαν, εκείνη την εποχή, μία μακρινή απειλή. Ακόμα και με την πιο απαισιόδοξη πρόβλεψη, θα χρειαζόταν πολλά χρόνια για να φτάσουν να απειλήσουν την Μικρά Ασία, οι Τούρκοι η νέα ανερχόμενη δύναμη της Ανατολής. Μόνον οι στρατιωτικοί, μέσα στα "άρρωστα"-πατρωτικά μυαλά τους, προσηλωμένα μονίμως στους αμυντικούς πολέμους, τις σφαγές των αντιπάλων, και την "αρχομανία" τους, ισχυρίζονταν ότι έρχεται η εθνική καταστροφή, για την Ελληνική-Ρωμαική αυτοκρατορία.
Σε αυτά τα αιματοβαμμένα χρόνια, και πολύ δύσκολα μεσαιωνικά χρόνια, κατά την εποχή του Βασίλειου β, βλέπουμε μάχες, ενέδρες, αιχμαλωσίες, προδοσίες, και φυσικά το μεγαλείο ψυχής του αυτοκράτορα και των Ελλήνων στρατιωτών. Τους Βούλγαρους στρατηγούς που αιχμαλώτιζε ο Βασίλειος τους έδινε χρήματα και αξιώματα με την προυπόθεση να σταματήσουν τον πόλεμο ενάντια στην αυτοκρατορία.
Όμως με την πρώτη ευκαιρία οι Βούλγαροι στρατηγοί έφευγαν και πήγαιναν δίπλα στον Σαμουήλ και ξαναέπιαναν τα όπλα. Οι επίορκοι Βούλγαροι, Δραξάν, Ιβάτζης, Νικολιτσάς, πρωταγωνιστούν σε έναν πόλεμο μέχρι τελικής πτώσεως με τον αυτοκράτορα Βασίλειο Β. Έναν στρατηγό και πολιτικό που πέρασε την ζωή του επάνω στο άλογο στις μάχες, από μικρός ως τα 69 του χρόνια θριαμβευτής στις μάχες, ευέλικτος και εύστροφος στο μυαλό και γρήγορος στις αποφάσεις του.
Ο Βασίλειος υπήρξε γενναιόδωρος στρατιώτης, όμως, όταν πρόδιδαν την συμφωνία τους οι Βούλγαροι, η εκδίκησή ήταν άμεση. Μετά την μάχη στο Κλειδί, τύφλωσε 14.000 Βούλγαρους και τους άφησε ελεύθερους, να γυρίσουν στα χωριά τους. Αυτή ήταν η ποινή την οποία όριζε ο Ρωμαικός νόμος-δίκαιο για όσους επαναστατούσαν ενάντια στον στον εκάστοτε Έλληνα-Ρωμαίο αυτοκράτορα.
Η Πατρίδα και η θρησκεία είναι οι υπέρτατες αξίες.
Οι ήρωες υπηρετούν την πατρίδα, τολμούν, κινδυνεύουν υπόκεινται σε βασανιστήρια βάζοντας τον εαυτό τους σε δεύτερη μοίρα. Η αυτοθυσία. η αγάπη, η πίστη σε ανώτερες αξίες και ιδανικά είναι τα όπλα του ανθρώπου για να αντιμετωπίσει την πνευματική αθλιότητα, την βαρβαρότητα, την ισοπέδωση και την σκλαβιά.
Ο Βασίλειος ο β, επέτυχε το απόλυτο σε όλα.
Πολεμούσε πολύ γενναία στην πρώτη γραμμή στα πεδία των μαχών.
Ο Βασίλειος έκανε τις μεγαλύτερες επιτυχίες, τα μεγαλύτερα επιτεύγματα από όλους τους υπόλοιπους Έλληνες, σε πολιτικό, κοινωνικό και στρατιωτικό επίπεδο.
Oι επιτυχίες του, δεν ήταν ποτέ βασισμένες επάνω στην βαρύτατη φορολογία των φτωχών Ελλήνων υπηκόων.
Ουδέποτε το έκανε άλλος βασιλιάς αυτό το πράγμα στον υπέρτατο βαθμό.
Μια στρατιωτική, μια πολιτική, μια κοινωνική επιτυχία για να έχει ηθική αξία, δεν πρέπει ποτέ να επιτυγχάνεται, εις βάρος της οικονομικής ευημερίας, της αξιοπρέπειας και της ελευθερίας των πολιτών η των υπηκόων.
Στον αντίποδα ο Λατίφωνος Ιουστιανιανός ο Α, εισέπρατε τους ετήσιους, ακόμη και με ξυλοδαρμούς των υπηκόων. Όλα αυτά για να κάνει, άσκοπους, επιθετικούς πολέμους, στα πλαίσια της υστεροφημίας του.
ΤΟ ΑΠΟΓΕΙΟΝ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΗΘΙΚΗΣ.
Ποτέ στην παγκόσμια ιστορία, οι φτωχοί δεν γνώρισαν τέτοια ευημερία και προστασία, παρά μόνο στις ημέρες, διακυβερνήσεως του Βασίλειου του Β.
ΗΤΑΝ Ο ΜΕΓΙΣΤΟΣ ΠΡΟΣΤΑΤΗΣ ΤΩΝ ΦΤΩΧΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΔΙΚΗΜΕΝΩΝ.
Ο Βασίλειος ήταν ο μοναδικός Έλληνας, στα παγκόσμια χρονικά από καταβολής κόσμου, ο οποίος βοήθησε τόσο πολύ τους φτωχούς.
Κανένας άλλος δεν βοήθησε τόσους πολλούς φτωχούς ανθρώπους.
Επίσης κανένας άλλος Βασιλιάς δεν εξίσωσε
κοινωνικά τους φτωχούς με τους πλούσιους.
Ακόμη μεγάλωσε με δικά του έξοδα, όλα τα ορφανά των σκοτωμένων Ελλήνων στρατιωτών.
Τα αγόρια τα σπούδαζε και εν συνεχεία τα έκανε στρατιώτες και αξιωματικούς, για να πολεμούν δίπλα του στα πεδία των μαχών.
Διότι πολεμούσε για περισσότερο από τριάντα συνεχόμενα χρόνια, με Βούλγαρους, Άραβες, Χάζαρους, επαναστάτες κλπ. Το αποτέλεσμα ήταν εκείνες οι γενιές των ορφανών παιδιών, να μεγαλώσουν και να πολεμούν δίπλα, στον Βασίλειο, στα πεδία των μαχών.
Επίσης όλα τα ορφανά κορίτσια, που οι γονείς του σκοτώθηκαν στις μάχες, τα έδινε προίκα και τα πάντρευε.
Κανένας άλλος βασιλιάς στον κόσμο, δεν έχει κάνει τόσες πολλές ελεημοσύνες-φιλανθρωπίες, όπως είχε κάνει ο Βασίλειος ο Β.
Για πρώτη και μοναδική φορά στον κόσμο. όλοι
οι φτωχοί Έλληνες γνώρισαν μια εξαιρετική εποχή ευημερίας.
Αυτό γινόταν σε όλη την διάρκεια εξουσίας του Αυτοκράτορα Βασίλειου του Β .
Υπήρξε μέγας προστάτης όλων των φτωχών και των αδικημένων.
Για αυτό τους έδωσε πλήρη φοροαπαλλαγή όσα χρόνια κυβερνούσε.
Όλες της ετήσιες φορολογικές υποχρεώσεις των αδυνάτων Ελλήνων, όλα τα χρόνια, που ήταν εκείνος Βασιλιάς, της πλήρωναν οι πλούσιοι.
Ενδεικτικό ήταν ότι, από τους ισχυρούς, πήρε πίσω όλα τα κτήματα, που είχαν πάρει άδικα από τους φτωχούς και τα ξαναέδωσε πίσω, στους δικαιούχους. Το ίδιο έκανε και με τα Εκκλησιατικά κτήματα.
'Ομως ο Βασίλειος δεν σταμάτησε εκεί.
Όσοι πλούσιοι εξακολουθούσαν να είναι άδικοι άνθρωποι, ανάλογα με την περίσταση είτε τους αφαιρούσε ένα μεγάλο μέρος της περιουσίας, είτε τους αφαιρούσε ολόκληρη την περιουσία.
Τους απολύτως κακούς πλουσίους, που δεν άλλαζαν μυαλά, τους κατάντησε ζητιάνους στα καπηλειά, και στα πανδοχεία της Μικράς Ασίας.
Ανάμεσα σε όλα αυτά κατάργησε ακόμη και το δικαίωμα των δυνατών, σε περίπτωση φόνου, να εξαγοράζουν την θανατική ποινή.
ΕΠΙΚΡΑΤΕΕΙΝ Η ΑΠΟΛΛΥΣΘΑΙ
ΟΛΗ ΤΟΥ ΤΗΝ ΖΩΗ ΤΗΝ ΑΦΙΕΡΩΣΕ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.
Ο Βασίλειος ο Β, από τα 18 του χρόνια, μέχρι τον θάνατο του έζησε χωρίς καθόλου γυναίκες.
Δεν παντρεύτηκε ποτέ, ώστε να είναι σε θέση να απελευθερώσει την Μακεδονία και παράλληλα να προστατέψει από οποιονδήποτε κίνδυνο την Ελλάδα.
Ο Βασίλειος στερήθηκε, κάθε ανθρώπινη χαρά, για να προστατέψει την Μακεδονία, και την Ελλάδα, από τους θανάσιμους κινδύνους, που αντιμετώπιζε εκείνη την εποχή.
Το κυριότερο πράγμα το οποίο στερήθηκε, σε όλη του την ζωή, ήταν η γυναικεία αγάπη, η θηλυκότητα-θαλπωρή, και η φροντίδα μιας γυναίκας. Στερήθηκε ακόμη και την χαρά των παιδιών.
Όλοι οι Έλληνες βασιλείς-αυτοκράτορες
παντρεύτηκαν και χάρηκαν λιγότερο η περισσότερο, την συντροφιά μιας γυναίκας.
ΜΟΝΟΝ Ο ΚΟΡΥΦΑΙΟΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ
ΘΥΣΙΑΣΕ ΤΗΝ ΖΩΗ ΤΟΥ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ
ΤΟΜΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.
Θυσίασε όλη του την ζωή, για τον Χριστό, την Ελλάδα και την Μακεδονία. Αυτό διότι είδε το πόσο επικίνδυνη ήταν η κατάσταση για την Μακεδονία και για την Ελλάδα.
Κοιμόταν σε όλη την ζωή στο έδαφος, ενώ έτρωγε το ίδιο φαγητό με τους στρατιώτες.
Ουδέποτε πολέμησε κάποιος βασιλιάς στην πρώτη γραμμή, της κάθε μάχης-πολέμου μέχρι τα 69 του χρόνια, για να απελευθερώσει την Μακεδονία μας, και οποιοδήποτε άλλο μέρος
της Ελληνικής-Ρωμαικής επικράτειας.
Ποτέ δεν υπήρξε άλλος βασιλιάς να πολεμήσει
σε ηλικία, πάνω από τα 60, και να επιτίθεται ολονομόναχος, χωρίς σωματοφύλακες για να κερδιθεί η εκάστοτε μάχη-πόλεμος, για να απελευθερωθεί η Μακεδονία μας.
Θρυλικά έμειναν τα λόγια του, όταν σε ηλικία 60 ετών, τον ενημέρωσαν ότι ο Στρατηγός Κων. Διογένης, στις εσχατιές της Μακεδονίας μας,
έπεσε σε ενέδρα των Βουλγάρων, και δεν έχει καμιά ελπίδα σωτηρίας.
Τότε ο ηλικιωμένος Αυτοκράτορας Βασίλειος ο Β, ανέβηκε στο πρώτο άλογο που βρήκε μπροστά του λέγοντας :
" ΟΣΤΙΣ ΠΟΛΕΜΙΣΤΗΣ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙΤΩ ΜΟΙ ".
Ο Βασίλειος έφυγε χωρίς να καταδεχτεί να κοιτάξει πίσω του, να δει εάν τον ακολουθούν οι Έλληνες στρατιώτες.
Ο Στρατός έτρεξε από πίσω του, όλοι οι Έλληνες για να πολεμήσουν, όμως έπρεπε πρώτα να ετοιμάσουν τα άλογα, και να βάλουν τον πολεμικό τους εξοπλισμό.
Ο Βασίλειος έφτασε πρώτος, με συνέπεια να πολεμήσει, στην μάχη για αρκετά λεπτά ολομόναχος.
Ολόκληρη την ζωή του, την πέρασε, επάνω στα βουνά, με ζέστες, κρύα-χιόνια, με βροχές, μέσα στα στρατόπεδα, στα πεδία των μαχών, μέσα σε απίστευτες κακουχίες, για να επιτύχει την απελευθέρωση της Μακεδονίας μας.
Μέχρι να τελειώσει η κάθε μάχη, και ο κάθε πόλεμος νικηφόρα για τους Έλληνες, καθόταν νηστικός, άυπνος και διψασμένος για όσες ημέρες χρειαζόταν .
Όλοι οι υπόλοιποι Έλληνες αυτοκράτορες,
πάντοτε, σταματούσαν, προσωρινά την κάθε μάχη-πόλεμο, για να πάνε για νερό, για φαγητό, και για ύπνο.
Επίσης πάγια τακτική, ήταν τον χειμώνα, να διακόπτουν τις πολεμικές επιχειρήσεις για να ανασυνταχτούν και να ξεκουραστούν, μαζί με τον υπόλοιπο στρατό, και συνέχιζαν την επόμενη άνοιξη τους πολέμους.
Όμως ο Βασίλειος, ήταν μόνιμα εκεί ακόμη, και με τα χιόνια, βρισκόταν επάνω στα βουνά και πολεμούσε.
Όλα αυτά για να εμποδίσει τους βάρβαρους Βούλγαρους, από το να σφάζουν, να κλέβουν,
να κάνουν εμπρησμούς, βιασμούς και σκλάβωμα Ελληνίδων.
Επίσης πολεμούσε για να αποτρέψει την μόνιμη κατάκτηση, της Μακεδονίας.
Δεν περιγράφεται ο πόνος όλων εκείνων των Ελλήνων, οι οποίοι έχαναν της γυναίκες, τις αδελφές, τις κόρες, τις ανηψιές, τις εξαδέλφες, και κάποιες φορές της μητέρες τους, εάν ήταν εμφανίσιμες.
Όμως βασιλιάς, επειδή πονούσε τους Έλληνες, και την πατρίδα, πέρασε μια ολόκληρη ζωή, με το σπαθί στο χέρι να πολεμά για την Ελλάδα, ώστε να εμποδίζει την καταστροφή των αθώων Ελλήνων.
Ο Βασίλειος θυσίασε την ίδια του την αδελφή, την πριγκίπισσα Άννα, καθώς έδωσε το ίδιο του το αίμα, για γυναίκα, ενός Ρώσου βάρβαρου, και πρώην σατανιστή με χαρέμια και πάσης φύσεως ακολασίες.
Μετά όμως από αυτόν τον γάμο, όλοι οι Ρώσοι έγιναν χριστιανοί ως έναν βαθμό.
Μείωσε λοιπόν με αυτόν τον τρόπο τους εχθρούς τους έθνους.
Έπρεπε πάση θυσία να σταματήσει τους εμφυλίους πολέμους, ώστε να αντιμετωπίσει τους Βούλγαρους, τους Αγαρηνούς, τους Χάζαρους και τους Γερμανούς.
Εάν δεν σταματούσε τους εμφυλίους, θα έσβηνε η αυτοκρατορία, και η Μακεδονία θα γινόταν οριστικά Βουλγαρική.
Έχοντας βάλει τέλος στις εσωτερικές διαμάχες, ο Βασίλειος έστρεψε την προσοχή του στους εξωτερικούς εχθρούς της αυτοκρατορίας τους Βούλγαρους, τους Άραβες και τους Γερμανούς.
Όσα χρόνια κυβέρνησε, οι Αυτοκρατορικοί Αετοί
πετούσαν νικηφόρα, από την Κάτω Ιταλία, μέχρι την Αρμενία, και από την Μακεδονία μέχρι την Συρία. Όσο ζούσε, οι αιώνιοι και μεγαλύτεροι εχθροί του Ελληνικού έθνους, οι Γερμανοί, από τα Δυτικά, και οι Σελτζούκοι, από τα Ανατολικά, δεν τολμούσαν, ούτε να αναπνεύσουν.
Έτρεμαν ακόμη και στο άκουσμα του ονόματος, του αυτοκράτορα Βασίλειου του Β, για αυτό και ανέμεναν να αποβιώσει, για να επιτεθούν, στην Ελληνική αυτοκρατορία
Ακόμη και στα 69 του χρόνια, ξεκίνησε για να πολεμήσει, τους Γερμανούς στην Ιταλία, και να ματαιώσει τις εωσφορικές σταυροφορίες. Ήδη ο Βασιλιάς, είχε στείλει στρατιωτική προπομπή με επικεφαλής τον Ορέστη.
Δυστυχώς τον πρόλαβε ο θάνατος. Για να είναι έτοιμος ο Βασίλειος να εκστρατεύσει, εναντίον των Γερμανών, σε ηλικία 69 ετών, μετά από τόσες νίκες-δόξες, κακουχίες και κατακτήσεις, αυτό μας δείχνει, το πόσο επικίνδυνοι, ήταν οι Γερμανοί, και ότι είχε αντιληφθεί, τι σχεδίαζαν για την Ελλάδα και την αυτοκρατορία.
Κανένας άλλος βασιλιάς, σε ολόκληρη την παγκόσμια ιστορία, δεν πήγε να πολεμήσει, σε ηλικία 69 ετών, παρά μόνον ο Βασίλειος ο Β.
Η Ελληνική-Ρωμαική αυτοκρατορία, μέχρι και σήμερα είναι το μοναδικό, κρατικό μόρφωμα, στον κόσμο, πού δέχτηκε επί αιώνες, τόσες πολλές επιθέσεις, από τόσους πολλούς διαφορετικούς λαούς. Πρώτου να κινηθεί ενάντια στους Γερμανούς, ο Βασίλειος, ήταν επιτακτική ανάγκη, να τελειώσει τους αμυντικούς πολέμους, με τους Βούλγαρους και τους Άραβες.
Ήταν αδύνατον, να πολεμά σε τρία μέτωπα παράλληλα, καθώς πολεμούσε ήδη σε δύο. Έκανε τα πάντα για την Ελλάδα. Μέχρι και προσωρινό πάπα στην Ρώμη, επέτυχε να διορίσει, με στόχο, να προστατέψει, το Ελληνικό-Ρωμαικό κράτος, από τις επερχόμενες σταυροφορίες, που προετοίμαζαν οι Γερμανοί.
Όταν έφυγε από την ζωή, κατόπιν επιθυμίας του, ζήτησε, να τον ενταφιάσουν, χωρίς αυτοκρατορικές τιμές, σαν να "ήταν", ο "έσχατος" των Ελλήνων. Η μοναδική του επιθυμία, ήταν να τον θάψουν, στον Άγιο Ιωάννη, τον Θεολόγο, στο λεγόμενο, έβδομον, ώστε να "βλέπει", τους Έλληνες στρατιώτες, που θα φεύγουν για τις μάχες και τους πολέμους. Ενδεικτικό ήταν ότι τις χρονίες 996 και 999 μ.Χ., πολέμησε στο Ανατολικό μέτωπο, τους Αγαρηνούς. Κατά την επιστροφή του, για τον Βουλγαρικό μέτωπο, στο πέρασμά του, σκορπούσε τον όλεθρο, και ισοπέδωνε τα πάντα. Όλα αυτά τα έκανε ως αντίποινα, και νόμιμη άμυνα, για τις σφαγές, τις κλοπές, τους εμπρησμούς, τους βιασμούς, το σκλάβωμα των γυναικών, που έκαναν σε ετήσια βάση, επί πολλούς αιώνες οι Αγαρηνοί εις βάρος, του άμαχου Ελληνικού πληθυσμού.
Για πολλοστή φορά, αυτά τα 14 συναπτά έτη θα κλείσω μια ακόμη εργασία μου για τον μέγιστο τον αυτοκρατόρων, με τον γνωστό μου επίλογο.
Ο ΙΕΡΟΣ ΚΑΙ ΑΓΙΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ Ο Β, Ο
ΒΟΥΛΓΑΡΟΚΤΟΝΟΣ, ΉΤΑΝ ΚΑΙ ΕΜΕΙΝΕ
ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΜΟΝΑΔΙΚΟ. (1)
Eπικρατέειν η Απόλλυσθαι Γράφει ο Άγγελος-Ευάγγελος Γιαννόπουλος
O Δομέστικος των σχολών Πετρωνάς, και η δύναμη της πίστεως, στον Ιησού Χριστό και στην Υπεραγία Θεότοκο.
Ετικέτες ΑΓΓΕΛΟΣ Φ. ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Ετικέτες ΑΓΓΕΛΟΣ Φ. ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Ο αυτοκράτορας
Ιωάννης Α Τσιμισκής-Κουρκουάς και το άγνωστο θαύμα, του Αγίου Θεοδώρου.
Ετικέτες ΑΓΓΕΛΟΣ Φ. ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Όλα αυτά διότι από τα αρχαία χρόνια ο πολιτισμός μας, και η ιδεολογία-θρησκεία μας, αποτελούν εμποδιο στην δημιουργία του παγκόσμιου εωσφορικού κράτους. Από όλους τους προαναφερόμενους, εξαιρείται, ένα μικρό μέρος βάση των παγκόσμιων Φιλοσοφικών- μαθηματικών σταθερών, μέτρον άριστον και μηδέν άγαν.
(1) Το άγιος, το αναφέρω, υπό την έννοια, που το αναφέρει ο λαός, για τους καλούς Χριστιανούς, όπου, χρησιμποείται η φράση, ήταν "Αγιος" άνθρωπος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου